Bela - John - 10

10:1  Праўду, праўду кажу вам: хто не дзьвярыма уваходзіць у кашару авечую, а пералазіць дзе-небудзь, той злодзей і грабежнік,

10:2  а хто ўваходзіць дзьвярыма, той пастух авечкам:

10:3  яму брамнік адчыняе, і авечкі слухаюцца голасу ягонага, і ён кліча авечкі свае па імёнах і выводзіць іх;

10:4  і калі выведзе свае авечкі, ідзе перад імі, а авечкі за ім ідуць, бо ведаюць голас ягоны;

10:5  а за чужым ня ідуць, а ўцякаюць ад яго, бо ня ведаюць чужога голасу.

10:6  Гэтую прытчу сказаў ім Ісус. Але яны не зразумелі, што такое Ён казаў ім.

10:7  І вось, зноў Ісус сказаў ім: праўду, праўду кажу вам, што Я дзьверы авечкам.

10:8  Усе, хто колькі іх ні прыходзіла перада Мною, — зладзеі і грабежнікі; але авечкі не паслухаліся іх;

10:9  Я — дзьверы: хто ўвойдзе Мною, той уратуецца, і ўвойдзе і выйдзе, і пашу знойдзе.

10:10  Злодзей прыходзіць толькі дзеля таго, каб украсьці, забіць і загубіць; Я прыйшоў дзеля таго, каб мелі жыцьцё і мелі ўдосталь.

10:11  Я — Пастыр Добры: Пастыр Добры аддае жыцьцё сваё за авечкі;

10:12  а найміт, ня пастыр, якому аве чкі не свае, бачыць, як воўк падыходзіць, і пакідае авечкі і ўцякае, і воўк рабуе авечкі і разганяе іх;

10:13  а найміт ўцякае, бо найміт і ня дбае пра авечкі.

10:14  Я — Пастыр Добры, і ведаю Маіх, і Мае ведаюць Мяне:

10:15  як Айцец ведае Мяне, так і Я ведаю Айца, і жыцьцё Маё кладу за авечкі.

10:16  Ёсьць у Мяне і іншыя авечкі, якія ня з гэтай кашары, і тых трэба мне прывесьці: і яны пачуюць голас Мой, і будзе адзін статак і адзін Пастыр.

10:17  За тое любіць Мяне Айцец, што Я аддаю жыцьцё Маё, каб зноў прыняць яго;

10:18  ніхто не адбірае яго ў Мяне, а Я Сам аддаю яго: маю ўладу аддаць яго і ўладу мбю зноў прыняць яго; такі наказ атрымаў Я ад Айца Майго.

10:19  Ад гэтых словаў зноў узьнікла паміж Юдэямі нязгода.

10:20  Многія зь іх казалі: Ён апантаны дэманам і шалее; чаго слухаеце Яго?

10:21  Другія казалі: гэта словы не апантанага дэманам; ці ж можа дэман адмыкаць вочы сьляпым?

10:22  А настала тады ў Ерусаліме сьвята абнаўленьня, і была зіма.

10:23  І хадзіў Ісус у храме, у прытворы Саламонавым.

10:24  Тут Юдэі абступілі Яго і казалі Яму: ці доўга Табе трымаць нас у няпэўнасьці? Калі Ты Хрыстос, скажы нам шчыра.

10:25  Ісус адказваў ім: Я сказаў вам, і ня верыце; дзеі, якія твару Я ў імя Айца Майго, яны сьведчаць пра Мяне;

10:26  але вы ня верыце, бо вы не з авечак Маіх, як Я сказаў вам;

10:27  авечкі Мае слухаюцца голасу Майго, і Я ведаю іх, і яны ідуць за Мною,

10:28  і Я даю ім жыцьцё вечнае, і не загінуць вавек, і ніхто ня вырве іх з рукі Мае;

10:29  Айцец Мой, Які даў Мне іх, найбольшы за ўсіх, і ніхто ня можа адабраць іх з рукі Айца Майго:

10:30  Я і Айцец — адно.

10:31  Тут зноў Юдэі схапілі камяні, каб пабіць Яго.

10:32  Ісус адказваў ім: многа добрых учынкаў паказаў Я вам ад Айца Майго; за які зь іх вы хочаце пабіць Мяне камянямі?

10:33  Юдэі сказалі Яму ў адказ: не за добры ўчынак хочам пабіць камянямі Цябе, а за блюзьнерства і за тое , што Ты, чалавек, робіш Сябе Богам.

10:34  Ісус адказваў ім: ці ж не напісана ў законе вашым: "Я сказаў: вы багі"?

10:35  Калі Ён назваў багамі тых, каму было слова Божае, і ня можа парушыцца Пісаньне, —

10:36  ці Таму, Каго Айцец асьвяціў і паслаў у сьвет, вы кажаце "блюзьнерыш", бо Я сказаў: Я Сын Божы?

10:37  калі Я не твару дзеяў Айца Майго, ня верце Мне;

10:38  а калі твару, дык калі ня верыце Мне, верце ўчынкам Маім , каб даведацца і паверыць, што Айцец ува Мне і Я ў Ім.

10:39  Тады зноў намышлялі схапіць Яго, але Ён ухіліўся ад рук іхніх,

10:40  і пайшоў зноў за Ярдан, на тое месца, дзе раней хрысьціў Ян, і застаўся там.

10:41  Многія прыйшлі да Яго і казалі, што Ян ня ўчыніў ніякага цуду; але ўсё, што сказаў Ян пра Яго, была праўда.

10:42  І многія там уверавалі ў Яго.