VulgConte - Leviticus - 27

27:1  Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

27:2  Loquere filiis Israel, et dices ad eos: Homo qui votum fecerit, et spoponderit Deo animam suam, sub æstimatione dabit pretium.

27:3  Si fuerit masculus a vigesimo anno usque ad sexagesimum annum, dabit quinquaginta siclos argenti ad mensuram Sanctuarii:

27:4  si mulier, triginta.

27:5  A quinto autem anno usque ad vigesimum, masculus dabit viginti siclos: femina decem.

27:6  Ab uno mense usque ad annum quintum, pro masculo dabuntur quinque sicli: pro femina, tres.

27:7  Sexagenarius et ultra masculus dabit quindecim siclos: femina decem.

27:8  Si pauper fuerit, et æstimationem reddere non valebit, stabit coram sacerdote: et quantum ille æstimaverit, et viderit eum posse reddere, tantum dabit.

27:9  Animal autem, quod immolari potest Domino, si quis voverit, sanctum erit,

27:10  et mutari non poterit, id est, nec melius malo, nec peius bono. Quod si mutaverit: et ipsum quod mutatum est, et illud pro quo mutatum est, consecratum erit Domino.

27:11  Animal immundum, quod immolari Domino non potest, si quis voverit, adducetur ante sacerdotem,

27:12  qui iudicans utrum bonum an malum sit, statuet pretium.

27:13  Quod si dare voluerit is, qui offert, addet supra æstimationem quintam partem.

27:14  Homo si voverit domum suam, et sanctificaverit Domino, considerabit eam sacerdos utrum bona an mala sit, et iuxta pretium, quod ab eo fuerit constitutum, venundabitur:

27:15  sin autem ille qui voverat, voluerit redimere eam, dabit quintam partem æstimationis supra, et habebit domum.

27:16  Quod si agrum possessionis suæ voverit, et consecraverit Domino: iuxta mensuram sementis æstimabitur pretium. Si triginta modiis hordei seritur terra, quinquaginta siclis venundetur argenti.

27:17  Si statim ab anno incipientis Iubilei voverit agrum, quanto valere potest, tanto æstimabitur.

27:18  Sin autem post aliquantum temporis: supputabit sacerdos pecuniam iuxta annorum, qui reliqui sunt, numerum usque ad Iubileum, et detrahetur ex pretio.

27:19  Quod si voluerit redimere agrum ille, qui voverat, addet quintam partem æstimatæ pecuniæ, et possidebit eum.

27:20  Sin autem noluerit redimere, sed alteri cuilibet fuerit venundatus, ultra eum qui voverat redimere non poterit:

27:21  quia cum Iubilei venerit dies, sanctificatus erit Domino, et possessio consecrata ad ius pertinet sacerdotum.

27:22  Si ager emptus est, et non de possessione maiorum sanctificatus fuerit Domino,

27:23  supputabit sacerdos iuxta annorum numerum usque ad Iubileum, pretium: et dabit ille qui voverat eum, Domino.

27:24  In Iubileo autem revertetur ad priorem dominum, qui vendiderat eum, et habuerat in sorte possessionis suæ.

27:25  Omnis æstimatio siclo Sanctuarii ponderabitur. Siclus viginti obolos habet.

27:26  Primogenita, quæ ad Dominum pertinent, nemo sanctificare poterit et vovere: sive bos, sive ovis fuerit, Domini sunt.

27:27  Quod si immundum est animal, redimet qui obtulit, iuxta æstimationem tuam, et addet quintam partem pretii: si redimere noluerit, vendetur alteri quantocumque a te fuerit æstimatum.

27:28  Omne, quod Domino consecratur, sive homo fuerit, sive animal, sive ager, non vendetur, nec redimi poterit. Quidquid semel fuerit consecratum, Sanctum sanctorum erit Domino.

27:29  Et omnis consecratio, quæ offertur ab homine, non redimetur, sed morte morietur.

27:30  Omnes decimæ terræ, sive de frugibus, sive de pomis arborum, Domini sunt, et illi sanctificantur.

27:31  Si quis autem voluerit redimere decimas suas, addet quintam partem earum.

27:32  Omnium decimarum bovis et ovis et capræ, quæ sub pastoris virga transeunt, quidquid decimum venerit, sanctificabitur Domino.

27:33  Non eligetur nec bonum nec malum, nec altero commutabitur. Si quis mutaverit: et quod mutatum est, et pro quo mutatum est, sanctificabitur Domino, et non redimetur.

27:34  Hæc sunt præcepta, quæ mandavit Dominus Moysi ad filios Israel in monte Sinai.