VulgConte - Leviticus - 7

7:1  Hæc quoque lex hostiæ pro delicto, Sancta sanctorum est:

7:2  idcirco ubi immolabitur holocaustum, mactabitur et victima pro delicto: sanguis eius per gyrum altaris fundetur.

7:3  Offerent ex ea caudam et adipem qui operit vitalia,

7:4  duos renunculos, et pinguedinem quæ iuxta ilia est, reticulumque iecoris cum renunculis.

7:5  Et adolebit ea sacerdos super altare: incensum est Domini pro delicto.

7:6  Omnis masculus de sacerdotali genere, in loco sancto vescetur his carnibus, quia Sanctum sanctorum est.

7:7  Sicut pro peccato offertur hostia, ita et pro delicto: utriusque hostiæ lex una erit: ad sacerdotem, qui eam obtulerit, pertinebit.

7:8  Sacerdos qui offert holocausti victimam, habebit pellem eius.

7:9  Et omne sacrificium similæ, quod coquitur in clibano, et quidquid in craticula, vel in sartagine præparatur, eius erit sacerdotis a quo offertur:

7:10  sive oleo conspersa, sive arida fuerint, cunctis filiis Aaron mensura æqua per singulos dividetur.

7:11  Hæc est lex hostiæ pacificorum quæ offertur Domino.

7:12  Si pro gratiarum actione oblatio fuerit, offerent panes absque fermento conspersos oleo, et lagana azyma uncta oleo, coctamque similam, et collyridas olei admistione conspersas:

7:13  panes quoque fermentatos cum hostia gratiarum, quæ immolatur pro pacificis:

7:14  ex quibus unus pro primitiis offeretur Domino, et erit sacerdotis qui fundet hostiæ sanguinem.

7:15  Cuius carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane.

7:16  Si voto, vel sponte quispiam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die: sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est:

7:17  quidquid autem tertius invenerit dies, ignis absumet.

7:18  Si quis de carnibus victimæ pacificorum die tertio comederit, irrita fiet oblatio, nec proderit offerenti: quin potius quæcumque anima tali se edulio contaminaverit, prævaricationis rea erit.

7:19  Caro, quæ aliquid tetigerit immundum, non comedetur, sed comburetur igni: qui fuerit mundus, vescetur ex ea.

7:20  Anima polluta quæ ederit de carnibus hostiæ pacificorum, quæ oblata est Domino, peribit de populis suis.

7:21  Et quæ tetigerit immunditiam hominis, vel iumenti, sive omnis rei, quæ polluere potest, et comederit de huiuscemodi carnibus, interibit de populis suis.

7:22  Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

7:23  Loquere filiis Israel: Adipem ovis, et bovis, et capræ non comedetis.

7:24  Adipem cadaveris morticini, et eius animalis, quod a bestia captum est, habebitis in varios usus.

7:25  Si quis adipem, qui offerri debet in incensum Domini, comederit, peribit de populo suo.

7:26  Sanguinem quoque omnis animalis non sumetis in cibo, tam de avibus quam de pecoribus.

7:27  Omnis anima, quæ ederit sanguinem, peribit de populis suis.

7:28  Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

7:29  Loquere filiis Israel, dicens: Qui offert victimam pacificorum Domino, offerat simul et sacrificium, id est, libamenta eius.

7:30  Tenebit manibus adipem hostiæ, et pectusculum: cumque ambo oblata Domino consecraverit, tradet sacerdoti,

7:31  qui adolebit adipem super altare: pectusculum autem erit Aaron, et filiorum eius.

7:32  Armus quoque dexter de pacificorum hostiis cedet in primitias sacerdotis.

7:33  Qui obtulerit sanguinem et adipem, filiorum Aaron, ipse habebit et armum dextrum in portione sua.

7:34  Pectusculum enim elevationis, et armum separationis tuli a filiis Israel de hostiis eorum pacificis, et dedi Aaron sacerdoti, et filiis eius lege perpetua, ab omni populo Israel.

7:35  Hæc est unctio Aaron et filiorum eius in ceremoniis Domini die qua obtulit eos Moyses, ut sacerdotio fungerentur,

7:36  et quæ præcepit eis dari Dominus a filiis Israel religione perpetua in generationibus suis.

7:37  Ista est lex holocausti, et sacrificii pro peccato atque delicto, et pro consecratione et pacificorum victimis:

7:38  quam constituit Dominus Moysi in monte Sinai, quando mandabit filiis Israel ut offerrent oblationes suas Domino in deserto Sinai.