PolUGdanska - Numbers - 15

15:1  I Pan powiedział do Mojżesza:

15:2  Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy przyjdziecie do ziemi waszego mieszkania, którą wam daję;

15:3  I będziecie chcieli złożyć Panu ofiarę spalaną na całopalenie, ofiarę bądź poślubioną, bądź dobrowolną lub też w wasze uroczyste święta, aby złożyć Panu miłą woń z wołów albo z owiec;

15:4  To niech składający Panu ofiarę złoży na ofiarę pokarmową dziesiątą część efy mąki pszennej zmieszanej z czwartą częścią hinu oliwy.

15:5  A czwartą część hinu wina na ofiarę z płynów przygotujesz przy całopaleniu lub innej ofierze na każde jagnię.

15:6  Przy baranie zaś złożysz na ofiarę pokarmową dwie dziesiąte efy mąki pszennej zmieszanej z trzecią częścią hinu oliwy.

15:7  A na ofiarę z płynów złożysz jedną trzecią hinu wina jako miłą woń dla Pana.

15:8  Gdy zaś będziesz składał cielca na ofiarę całopalną lub na ofiarę wypełnienia ślubu albo na ofiarę pojednawczą dla Pana;

15:9  Wtedy wraz z cielcem złożysz na ofiarę pokarmową trzy dziesiąte efy mąki pszennej zmieszanej z połową hinu oliwy.

15:10  Na ofiarę pokarmową złożysz też połowę hinu wina, na ofiarę spalaną jako miłą woń dla Pana.

15:11  Tak należy postąpić przy każdym wole, przy każdym baranie, jagnięciu lub koźlęciu.

15:12  Według liczby, którą składacie, tak uczynicie z każdą ich sztuką według ich liczby.

15:13  Każdy rodowity mieszkaniec postąpi w ten sposób, gdy będzie składał ofiarę spalaną jako miłą woń dla Pana.

15:14  A jeśli obcy gości u was lub mieszka z wami od pokoleń i będzie chciał złożyć ofiarę spalaną jako miłą woń dla Pana, uczyni to tak, jak wy czynicie.

15:15  Będzie jedna ustawa dla was i dla przybysza, który mieszka wśród was; będzie to ustawa wieczysta przez wszystkie wasze pokolenia. Przybysz będzie przed Panem tak jak wy.

15:16  Będzie jedno prawo i jeden sąd dla was i przybysza, który mieszka wśród was.

15:17  I Pan powiedział do Mojżesza:

15:18  Przemów do synów Izraela i powiedz im: Gdy wejdziecie do ziemi, do której was wprowadzę;

15:19  A będziecie jeść chleb tej ziemi, to złożycie Panu ofiarę wzniesienia.

15:20  Złożycie jako ofiarę wzniesienia placek z pierwocin waszych ciast; złożycie go tak jak ofiarę wzniesienia z klepiska.

15:21  Będziecie składać Panu ofiarę wzniesienia z pierwocin waszych ciast przez wszystkie wasze pokolenia.

15:22  A gdybyście zbłądzili i nie wypełnili wszystkich tych przykazań, które Pan nadał przez Mojżesza;

15:23  Tego wszystkiego, co Pan wam rozkazał przez Mojżesza, od tego dnia, w którym Pan to nakazał, i potem przez wszystkie wasze pokolenia;

15:24  Jeśli popełniono ten błąd nieświadomie przez zgromadzenia, to całe zgromadzenie złoży jednego młodego cielca na całopalenie, na miłą woń dla Pana, wraz z jego ofiarą pokarmową i ofiarą z płynów według zwyczaju, oraz jednego kozła ze stada na ofiarę za grzech.

15:25  I kapłan dokona przebłagania za całe zgromadzenie synów Izraela, i będzie im przebaczone, gdyż stało się to nieświadomie. A oni przyniosą Panu swoją ofiarę na ofiarę spalaną i swoją ofiarę za grzech przed Panem za swój błąd.

15:26  I będzie przebaczone całemu zgromadzeniu synów Izraela i przybyszowi, który mieszka pośród nich, ponieważ cały lud popełnił to nieświadomie.

15:27  A jeśli tylko jedna osoba zgrzeszy nieświadomie, wtedy przyniesie roczną kozę na ofiarę za grzech;

15:28  I kapłan dokona przebłagania za człowieka, który zbłądził, grzesząc wobec Pana nieświadomie; dokona za niego przebłagania i będzie mu przebaczone.

15:29  Będzie jedno prawo dla tego, który grzeszy nieświadomie, zarówno dla rodowitego mieszkańca wśród synów Izraela, jak i dla przybysza, który mieszka pośród nich.

15:30  Lecz człowiek, który bezczelnie zgrzeszy świadomie, zarówno rodowity mieszkaniec, jak i przybysz, znieważa Pana; człowiek ten zostanie wykluczony spośród swego ludu.

15:31  Wzgardził bowiem słowem Pana i złamał jego przykazanie; taki człowiek musi zostać wykluczony; na nim ciąży jego nieprawość.

15:32  A gdy synowie Izraela byli na pustyni, spotkali człowieka zbierającego drwa w dzień szabatu.

15:33  I ci, którzy go spotkali zbierającego drwa, przyprowadzili go do Mojżesza i Aarona, i do całego zgromadzenia.

15:34  I osadzili go pod strażą, bo jeszcze im nie oznajmiono, jak należy z takim postąpić.

15:35  Wtedy Pan powiedział do Mojżesza: Ten człowiek musi ponieść śmierć; niech całe zgromadzenie go ukamienuje poza obozem.

15:36  Całe zgromadzenie wyprowadziło go poza obóz i ukamienowało, i umarł, jak Pan rozkazał Mojżeszowi.

15:37  I Pan powiedział do Mojżesza:

15:38  Przemów do synów Izraela i powiedz im, aby robili sobie frędzle na skrajach swoich szat przez wszystkie pokolenia, a do frędzli niech przyprawią sznurek z błękitnej tkaniny.

15:39  I będziecie mieć te frędzle, żebyście na nie spoglądali i przypominali sobie wszystkie przykazania Pana, aby je wypełnić, a nie podążali za własnym sercem i własnymi oczami, za którymi idąc, cudzołożylibyście;

15:40  Abyście pamiętali i wypełniali wszystkie moje przykazania, i byli święci dla waszego Boga.

15:41  Ja jestem Pan, wasz Bóg, który was wyprowadził z ziemi Egiptu, aby być waszym Bogiem. Ja jestem Pan, wasz Bóg.