Dari - Psalms - 35

35:1  ای خداوند، با دشمنان من دشمنی نما و جنگ کن با کسانی که با من می جنگند.

35:2  سپر و زره را بگیر و برای کمک من برخیز.

35:3  نیزه و شمشیر را بر ضد تعقیب کنندگانم بلند کن و مرا از نجات جانم مطمئن ساز.

35:4  آنانی که قصد جان مرا دارند، شرمنده و رسوا شوند و کسانی که بدخواه من هستند، شکست خورده و خجل گردند.

35:5  مثل کاه در برابر باد باشند و فرشتۀ خداوند آن ها را براند.

35:6  راه شان تاریک و لغزنده گردد و فرشتۀ خداوند در تعقیب شان باشد.

35:7  زیرا دام خود را بی سبب برای من گسترده و برای جان من بی جهت چاه کنده اند.

35:8  پس بلای ناگهانی بر سر شان بیاید و به دامی که برای من نهاده اند، خود شان گرفتار شوند و هلاک گردند.

35:9  آنگاه جان من در خداوند شادمانی می کند و بخاطر نجاتی که او می دهد خوشحال می گردد.

35:10  با تمام وجودم می گویم: «ای خداوند، کیست مانند تو که شخص ضعیف را از دست زورمندان برهاند و مسکین و بینوا را از دست تاراجگران؟»

35:11  شاهدان بی رحم بر ضد من برخاسته و مرا به کاری که نکرده ام متهم می سازند.

35:12  در مقابل نیکی هایم به من بدی می کنند و جان مرا می رنجانند.

35:13  و اما من، وقتی آن ها بیمار بودند لباس ماتم پوشیدم، جان خود را با روزه رنج دادم و برای شان دعا و زاری نمودم.

35:14  مانند کسی که برای یک دوست و برادر خود غصه کند و یا مانند کسی که در غم مادر خود نوحه کند، برای شان ماتم گرفتم.

35:15  اما وقتی که من در زحمت افتادم، آن ها شاد و خندان دَورم جمع شدند و همچون آدم های پست مرا مسخره کردند و حتی آنانی که نمی شناختم از بدرفتاری با من دست بر نداشتند.

35:16  مثل بدکارانی در ضیافت ریاکارانۀ شان، دندانهای خود را جهت من بهم می سائیدند.

35:17  ای خداوند، تا به کی نظاره گر خواهی بود؟ جانم را از شر آن ها خلاص کن و یگانۀ مرا از دست شیران درنده.

35:18  آنگاه در میان جماعت بزرگ ترا ستایش نموده و در جمع مردم ترا سپاس خواهم گفت.

35:19  نگذار آنانی که بی جهت دشمن من اند، بر من سرافرازی نمایند و آنانی که بی سبب از من متنفرند مسخره ام کنند.

35:20  زیرا سخن آن ها با من از روی صلح نیست و با سخنان ریاکارانه بر ضد کسانی که عاجز و آرامند توطئه می چینند.

35:21  آن ها مرا متهم ساخته می گویند: «ها ها، ما به چشم خود دیدیم»

35:22  ای خداوند، تو از همه چیز آگاهی، پس سکوت مفرما. ای خداوند از من دور مباش.

35:23  ای خداوند و ای خدای من، برخیز و از من دفاع کن و به داد من برس.

35:24  ای خداوند، خدای من، موافق عدالت خود در مورد من داوری کن و نگذار که بر من سرافرازی کنند.

35:25  مگذار که آن ها در دل خود بگویند: «ما به آرزوی خود رسیدیم و او را برباد کردیم.»

35:26  آنانی که از بدبختی من شادند، شرمنده و خوار شوند و کسانی که بر من سرافرازی می کنند، سرافگنده و رسوا گردند.

35:27  اما آنانی که خواهان حق من هستند شادمان و خوشحال گردیده و پیوسته بگویند: «خداوند بزرگ است که خواستار سلامتی و سعادت خدمتگزار خود می باشد»

35:28  آنگاه زبان من عدالت تو را بیان می کند و ستایش تو را تمامیِ روز.