Alb - Psalms - 73

73:1  Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

73:2  Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

73:3  Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

73:4  Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

73:5  Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

73:6  Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

73:7  Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

73:8  Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

73:9  E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

73:10  Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

73:11  dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".

73:12  Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

73:13  Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

73:14  Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

73:15  Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu", ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

73:16  Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m'u duk shumë e vështirë.

73:17  Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

73:18  Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

73:19  Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

73:20  Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

73:21  Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

73:22  unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

73:23  Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

73:24  Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

73:25  Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

73:26  Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

73:27  Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

73:28  Por sa për mua, e mira është t'i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.