Alb - Psalms - 107

107:1  Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

107:2  Kështu thonë të shpenguarit prej Zotit që ai i ka çliruar nga dora e kundërshtarit,

107:3  add dhe që ka mbledhur nga vende të ndryshme, nga lindja dhe perëndimi, nga veriu dhe nga jugu.

107:4  Ata endeshin nëpër shkretëtirë, në vënde të shkretuara, dhe nuk gjenin asnjë qytet ku të banonin.

107:5  Të uritur e të etur, jeta e tyre po ligështohej.

107:6  Por në fatkeqësitë e tyre ata i thirrën Zotit dhe ai i çliroi nga ankthet e tyre;

107:7  dhe i çoi në rrugën e drejtë, me qëllim që të arrinin në një qytet ku të banonin.

107:8  Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve.

107:9  Sepse ai ka ngopur shpirtin e etur dhe e ka mbushur me të mira shpirtin e uritur.

107:10  Të tjerë rrinin në terr dhe në hijen e vdekjes, robër të pikëlluar dhe në zinxhira,

107:11  sepse ishin rebeluar kundër fjalëve të Perëndisë dhe i kishin përçmuar këshillat e Shumë të Lartit;

107:12  prandaj ai rrëzoi zemrën e tyre me shqetësime; ata ranë poshtë dhe asnjeri nuk u vajti në ndihmë.

107:13  Por në fatkeqësinë e tyre ata i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre,

107:14  i nxori nga terri dhe nga hija e vdekjes dhe i këputi lidhjet e tyre.

107:15  Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve,

107:16  sepse ai ka shembur portat prej bronzi dhe ka këputur shufrat prej hekuri.

107:17  Disa njerëz pa mend vuanin për sjelljen e tyre rebele dhe për mëkatet e tyre;

107:18  ata urrenin çdo ushqim dhe kishin arritur në prag të vdekjes,

107:19  por në fatkeqësinë e tyre i thirrën Zotit, dhe ai i shpëtoi nga ankthet e tyre.

107:20  Ai dërgoi fjalën e tij dhe i shëroi, i shpëtoi nga gropa.

107:21  Le ta kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë e tij në dobi të bijve të njerëzve;

107:22  le të ofrojnë flijime lëvdimi dhe le të tregojnë veprat e tij me këngë gëzimi.

107:23  Ata që zbresin në det me anije dhe që bëjnë tregëti mbi ujërat e mëdha,

107:24  shohin veprat e Zotit dhe mrekullitë e tij në humnerat e detit.

107:25  Sepse ai urdhëron dhe shkakton një erë furtune, që i ngre përpjetë valët e detit.

107:26  Ata ngjiten deri në qiell dhe bien në humnera; shpirti i tyre ligështohet nga ankthi.

107:27  Atyre u merren këmbët dhe lëkunden si të dehur, dhe nuk dinë më ç'të bëjnë.

107:28  Por në fatkeqësitë e tyre i këlthasin Zotit, dhe ai i shpëton nga ankthet e tyre.

107:29  Ai e fashit furtunën në një murmurim dhe valët e saj pushojnë.

107:30  Kur ato qetësohen, ata gëzohen, dhe ai i çon në portin e dëshiruar prej tyre.

107:31  Le të kremtojmë Zotin për mirësinë e tij dhe për mrekullitë që bën në dobi të bijve të njerëzve;

107:32  le ta lëvdojnë në kuvendin e popullit dhe le ta lavdojnë në këshillin e pleqve.

107:33  Ai i shndërroni lumenjtë në shkretëtirë dhe burimet e ujit në vende të thata;

107:34  tokën pjellore në vend të thatë për shkak të sjelljes së keqe të banorëve të saj.

107:35  Ai e shndërron shkretëtirën në liqen dhe tokën e thatë në burime uji.

107:36  Atje ai strehon të uriturit, dhe këta ndërtojnë një qytet për të banuar,

107:37  mbjellin arat dhe kultivojnë vreshta që prodhojnë një korrje të bollshme.

107:38  Ai i bekon dhe ata shumëzohen fort, dhe ai nuk e pakëson bagëtinë e tyre.

107:39  Por pastaj pakësohen në një numër të vogël dhe dobësohen për shkak të shtypjes, të fatkeqësisë dhe të ankthit.

107:40  Ai hedh përbuzjen mbi princat dhe i bën që të enden nëpër vende të shkreta, ku nuk ekziston asnjë rrugë.

107:41  Por e ngre nevojtarin nga varfëria dhe i shton familjet e tyre si një kope.

107:42  Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

107:43  Ai që është i urtë le t'i këqyrë këto gjëra dhe le të çmojë mirësinë e Zotit.