Alb - Psalms - 106

106:1  Aleluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

106:2  Kush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?

106:3  Lum ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

106:4  Mos më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,

106:5  me qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.

106:6  Ne dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.

106:7  Etërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.

106:8  Megjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.

106:9  I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.

106:10  I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.

106:11  Dhe ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.

106:12  Atëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.

106:13  Por shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.

106:14  U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.

106:15  Dhe ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.

106:16  Kur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,

106:17  toka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.

106:18  Një zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.

106:19  Bënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,

106:20  dhe e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.

106:21  Harruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

106:22  mrekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.

106:23  Prandaj ai foli t'i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t'i shkatërronte.

106:24  Ata e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,

106:25  por murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.

106:26  Prandaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t'i rrëzonte në shkretëtirë,

106:27  dhe se do t'i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t'i shpërndante në të gjitha vendet.

106:28  Ata i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.

106:29  E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.

106:30  Por Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.

106:31  Dhe kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.

106:32  Ata e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,

106:33  sepse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.

106:34  Ata nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

106:35  por u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;

106:36  u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;

106:37  ua flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,

106:38  dhe derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.

106:39  Kështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

106:40  Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.

106:41  I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.

106:42  Armiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

106:43  Ai i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.

106:44  Megjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

106:45  dhe iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.

106:46  Bëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.

106:47  Na shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.

106:48  I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: "Amen". Aleluja.