VulgHetzenauer - Sirach - 50

50:1  Simon Oniæ filius, sacerdos magnus, qui in vita sua suffulsit domum, et in diebus suis corroboravit templum.

50:2  Templi etiam altitudo ab ipso fundata est, duplex ædificatio et excelsi parietes templi.

50:3  In diebus ipsius emanaverunt putei aquarum, et quasi mare adimpleti sunt supra modum.

50:4  Qui curavit gentem suam, et liberavit eam a perditione.

50:5  Qui prævaluit amplificare civitatem, qui adeptus est gloriam in conversatione gentis: et ingressum domus, et atrii amplificavit.

50:6  Quasi stella matutina in medio nebulæ, et quasi luna plena in diebus suis lucet.

50:7  Et quasi Sol refulgens, sic ille effulsit in templo Dei.

50:8  Quasi arcus refulgens inter nebulas gloriæ, et quasi flos rosarum in diebus vernis, et quasi lilia quæ sunt in transitu aquæ, et quasi thus redolens in diebus æstatis.

50:9  Quasi ignis effulgens, et thus ardens in igne.

50:10  Quasi vas auri solidum, ornatum omni lapide pretioso.

50:11  Quasi oliva pullulans, et cypressus in altitudinem se extollens, in accipiendo ipsum stolam gloriæ, et vestiri eum in consummationem virtutis.

50:12  In ascensu altaris sancti, gloriam dedit sanctitatis amictum.

50:13  In accipiendo autem partes de manu sacerdotum, et ipse stans iuxta aram. Et circa illum corona fratrum: quasi plantatio cedri in monte Libano,

50:14  sic circa illum steterunt quasi rami palmæ, et omnes filii Aaron in gloria sua.

50:15  Oblatio autem Domini in manibus ipsorum, coram omni synagoga Israel: et consummatione fungens in ara, amplificare oblationem excelsi regis,

50:16  porrexit manum suam in libatione, et libavit de sanguine uvæ.

50:17  Effudit in fundamento altaris odorem divinum excelso principi.

50:18  Tunc exclamaverunt filii Aaron, in tubis productilibus sonuerunt, et auditam fecerunt vocem magnam in memoriam coram Deo.

50:19  Tunc omnis populus simul properaverunt, et ceciderunt in faciem super terram, adorare Dominum Deum suum, et dare preces omnipotenti Deo excelso.

50:20  Et amplificaverunt psallentes in vocibus suis, et in magna domo auctus est sonus suavitatis plenus.

50:21  Et rogavit populus Dominum excelsum in prece, usquedum perfectus est honor Domini, et munus suum perfecerunt.

50:22  Tunc descendens, manus suas extulit in omne congregationem filiorum Israel dare gloriam Deo a labiis suis, et in nomine ipsius gloriari:

50:23  et iteravit orationem suam, volens ostendere virtutem Dei.

50:24  Et nunc orate Deum omnium, qui magna fecit in omni terra, qui auxit dies nostros a ventre matris nostræ, et fecit nobiscum secundum suam misericordiam:

50:25  det nobis iucunditatem cordis, et fieri pacem in diebus nostris in Israel per dies sempiternos:

50:26  credere Israel nobiscum esse Dei misericordiam, ut liberet nos in diebus suis.

50:27  Duas gentes odit anima mea: tertia autem non est gens, quam oderim:

50:28  qui sedent in monte Seir, et Philisthiim, et stultus populus, qui habitat in Sichimis.

50:29  Doctrinam sapientiæ et disciplinæ scripsit in codice isto Iesus filius Sirach Ierosolymita, qui renovavit sapientiam de corde suo.

50:30  Beatus, qui in istis versatur bonis: qui ponit illa in corde suo, sapiens erit semper.

50:31  Si enim hæc fecerit, ad omnia valebit: quia lux Dei, vestigium eius est.