VulgConte - Acts - 4

4:1  Loquentibus autem illis ad populum, supervenerunt sacerdotes, et magistratus templi, et Sadducæi,

4:2  dolentes quod docerent populum, et annunciarent in Iesu resurrectionem ex mortuis:

4:3  et iniecerunt in eos manus, et posuerunt eos in custodiam in crastinum: erat enim iam vespera.

4:4  Multi autem eorum, qui audierant verbum, crediderunt: et factus est numerus virorum quinque millia.

4:5  Factum est autem in crastinum, ut congregarentur principes eorum, et seniores, et scribæ in Ierusalem,

4:6  et Annas princeps sacerdotum, et Caiphas, et Ioannes, et Alexander, et quotquot erant de genere sacerdotali.

4:7  Et statuentes eos in medio, interrogabant: In qua virtute, aut in quo nomine fecistis hoc vos?

4:8  Tunc repletus Spiritu Sancto Petrus, dixit ad eos: Principes populi, et seniores audite:

4:9  Si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis infirmi, in quo iste salvus factus est,

4:10  notum sit omnibus vobis, et omni plebi Israel: quia in nomine Domini nostri Iesu Christi Nazareni, quem vos crucifixistis, quem Deus suscitavit a mortuis, in hoc iste astat coram vobis sanus.

4:11  Hic est lapis, qui reprobatus est a vobis ædificantibus, qui factus est in caput anguli:

4:12  et non est in alio aliquo salus. Nec enim aliud nomen est sub cælo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri.

4:13  Videntes autem Petri constantiam, et Ioannis, comperto quod homines essent sine litteris, et idiotæ, admirabantur, et cognoscebant eos quoniam cum Iesu fuerant:

4:14  hominem quoque videntes stantem cum eis, qui curatus fuerat, nihil poterant contradicere.

4:15  Iusserunt autem eos foras extra concilium secedere: et conferebant ad invicem,

4:16  dicentes: Quid faciemus hominibus istis? quoniam quidem notum signum factum est per eos, omnibus habitantibus Ierusalem: manifestum est, et non possumus negare.

4:17  Sed ne amplius divulgetur in populum, comminemur eis, ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum.

4:18  Et vocantes eos, denunciaverunt ne omnino loquerentur, neque docerent in nomine Iesu.

4:19  Petrus vero, et Ioannes respondentes, dixerunt ad eos: Si iustum est in conspectu Dei, vos potius audire quam Deum, iudicate.

4:20  Non enim possumus quæ vidimus et audivimus non loqui.

4:21  At illi comminantes dimiserunt eos: non invenientes quomodo punirent eos propter populum, quia omnes clarificabant id, quod factum fuerat in eo quod acciderat.

4:22  Annorum enim erat amplius quadraginta homo, in quo factum fuerat signum istud sanitatis.

4:23  Dimissi autem venerunt ad suos: et annunciaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum, et seniores dixissent.

4:24  Qui cum audissent, unanimiter levaverunt vocem ad Deum, et dixerunt: Domine, tu es qui fecisti cælum, et terram, mare, et omnia, quæ in eis sunt:

4:25  qui Spiritu Sancto per os patris nostri David, pueri tui, dixisti: Quare fremuerunt Gentes, et populi meditati sunt inania?

4:26  Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus Christum eius.

4:27  Convenerunt enim vere in civitate ista adversus sanctum puerum tuum Iesum, quem unxisti, Herodes, et Pontius Pilatus, cum Gentibus, et populis Israel,

4:28  facere quæ manus tua, et consilium tuum decreverunt fieri.

4:29  Et nunc Domine respice in minas eorum, et da servis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum,

4:30  in eo quod manum tuam extendas ad sanitates, et signa, et prodigia fieri per nomen sancti Filii tui Iesu.

4:31  Et cum orassent, motus est locus, in quo erant congregati: et repleti sunt omnes Spiritu Sancto, et loquebantur verbum Dei cum fiducia.

4:32  Multitudinis autem credentium erat cor unum, et anima una: nec quisquam eorum, quæ possidebat, aliquid suum esse dicebat, sed erant illis omnia communia.

4:33  Et virtute magna reddebant Apostoli testimonium Resurrectionis Iesu Christi Domini nostri: et gratia magna erat in omnibus illis.

4:34  Neque enim quisquam egens erat inter illos. Quotquot enim possessores agrorum, aut domorum erant vendentes afferebant pretia eorum, quæ vendebant,

4:35  et ponebant ante pedes Apostolorum. Dividebatur autem singulis prout cuique opus erat.

4:36  Ioseph autem, qui cognominatus est Barnabas ab Apostolis, (quod est interpretatum filius consolationis) Levites, Cyprius genere,

4:37  cum haberet agrum, vendidit eum, et attulit pretium, et posuit ante pedes Apostolorum.