VulgClementine - Genesis - 16

16:1  Igitur Sarai, uxor Abram, non genuerat liberos : sed habens ancillam ægyptiam nomine Agar,

16:2  dixit marito suo : Ecce, conclusit me Dominus, ne parerem. Ingredere ad ancillam meam, si forte saltem ex illa suscipiam filios. Cumque ille acquiesceret deprecanti,

16:3  tulit Agar ægyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare cœperant in terra Chanaan : et dedit eam viro suo uxorem.

16:4  Qui ingressus est ad eam. At illa concepisse se videns, despexit dominam suam.

16:5  Dixitque Sarai ad Abram : Inique agis contra me : ego dedi ancillam meam in sinum tuum, quæ videns quod conceperit, despectui me habet : judicet Dominus inter me et te.

16:6  Cui respondens Abram : Ecce, ait, ancilla tua in manu tua est, utere ea ut libet. Affligente igitur eam Sarai, fugam iniit.

16:7  Cumque invenisset eam angelus Domini juxta fontem aquæ in solitudine, qui est in via Sur in deserto,

16:8  dixit ad illam : Agar ancilla Sarai, unde venis ? et quo vadis ? Quæ respondit : A facie Sarai dominæ meæ ego fugio.

16:9  Dixitque ei angelus Domini : Revertere ad dominam tuam, et humiliare sub manu illius.

16:10  Et rursum : Multiplicans, inquit, multiplicabo semen tuum, et non numerabitur præ multitudine.

16:11  Ac deinceps : Ecce, ait, concepisti, et paries filium : vocabisque nomen ejus Ismaël, eo quod audierit Dominus afflictionem tuam.

16:12  Hic erit ferus homo : manus ejus contra omnes, et manus omnium contra eum : et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula.

16:13  Vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam : Tu Deus qui vidisti me. Dixit enim : Profecto hic vidi posteriora videntis me.

16:14  Propterea appellavit puteum illum Puteum viventis et videntis me. Ipse est inter Cades et Barad.

16:15  Peperitque Agar Abræ filium : qui vocavit nomen ejus Ismaël.

16:16  Octoginta et sex annorum erat Abram quando peperit ei Agar Ismaëlem.