Bela - Genesis - 49

49:1  І паклікаў Якаў сыноў сваіх і сказаў: зьбярэцеся, і я абвяшчу вам, што будзе з вамі ў апошнія дні;

49:2  сыдзецеся і паслухайце, сыны Якава, паслухайце Ізраіля, бацьку вашага.

49:3  Рувім, першынец мой! ты — цьвярдыня мая і пачатак сілы маёй, вяршыня годнасьці і вяршыня магутнасьці;

49:4  але ты бушаваў, як вада; ды ня ўтрымаешся; бо ты ўзышоў на ложак бацькі твайго, ты апаганіў пасьцель маю, на якую ўзышоў.

49:5  Сымон і Левій браты, прылады жорсткасьці мячы іхнія;

49:6  у раду іхнюю хай ня ўвойдзе душа мая, і ў зборы іхнія хай ня ўлучыцца слава мая; бо яны ў гневе сваім забілі мужа і ў сваволі сваёй перарэзалі жылы цяльцу;

49:7  праклён гневу іхняму, бо ён жорсткі, і лютасьці іхняй, бо шалёная; падзялю іх у Якаве і расьсею іх у Ізраілі.

49:8  Юда! цябе праславяць браты твае. Рука твая на хрыбце тваіх ворагаў; паклоняцца табе сыны бацькі твайго.

49:9  Малады леў Юда, са здабычы, сыне мой, ты вяртаешся. Схіліўся ён, лёг, як леў і як ільвіца: хто падыме яго?

49:10  Не адыдзе скіпетр ад Юды і заканадаўца ад сьцёгнаў ягоных, пакуль ня прыйдзе Прымірэнец, і Яму пакорлівасьць народаў.

49:11  Ён прывязвае да вінаграднай лазы асьляня сваё і да лазы лепшага вінаграду сына асьліцы сваёй; мые ў віне вопратку сваю і ў крыві гронак адзеньне сваё;

49:12  бліскучыя вочы ад віна, і белыя зубы ад малака.

49:13  Завулон каля берага марскога будзе жыць і каля прыстані карабельнай, і межы яго да Сідона.

49:14  Ты, Ісахар, як ддужы ўючны асёл, на якога цяжар пакладзены.

49:15  І ўбачыш ты, што спакой табе добры і зямля корміць; схіліш спіну сваю пад цяжарам, і будзеш насіць, каб жыць бяз клопату,— такая плата твая.

49:16  Дан будзе судзіць народ свой, як адно з каленаў Ізраіля;

49:17  Дан будзе зьмеем на дарозе, асьпідам на шляху, што раніць ногу каню, так што верхавец яго ўпадзе ніцма.

49:18  На дапамогу тваю спадзяюся, Госпадзе!

49:19  Гад,— натоўп будзе цясьніць яго, але ён адцісьне яго па пятах.

49:20  Асіру — занадта тлусты хлеб ягоны, і ён будзе дастаўляць царскія прысмакі.

49:21  Нэфталім — вольная касуля, гаварыцьмеш прыгожыя словы.

49:22  Язэп — парастак пладаноснага дрэва , парастак пладаноснага дрэва над крыніцай; гольле яго раскінулася над сьцяною.

49:23  Немарасьцілі яго, і стралялі ў ягоі варагавалі супроць яго лучнікі;

49:24  але цьвёрды застаўся лук ягоны, і моцныя мышцы рук ягоных, ад рук магутнага Бога Якаўлевага. Адтуль Пастыр і цьвярдыня Ізраілевая,

49:25  ад Бога бацькі твайго, Які хай дапаможа табе, і ад Усемагутнага, Які і хай дабраславіць цябе дабраславеньнямі нябеснымі згары, дабраславеньнямі бездані, якая ляжыць унізе, дабраславеньнямі саскоў і ўлоньня,

49:26  дабраславеньнямі бацькі твайго, якія перавышаюць дабраславеньні гор старадаўніх і даброты пагоркаў вечных; хай будуць яны на галаве ў Язэпа і на цемені выбранага спаміж братоў сваіх.

49:27  Веньямін драпежны воўк, раніцай будзе есьці лавітву і ўвечары будзе дзяліць здабычу.

49:28  Вось усе дванаццаць каленаў Ізраілевых; і вось, што сказаў ім бацька іхні; і дабраславіў іх, і даў ім дабраславеньне, кожнаму сваё.

49:29  І наказаў ён ім і сказаў ім: я прыкладаюся да народу майго; пахавайце мяне з бацькамі маімі ў пячоры, якая на полі Эфрона Хэтэяніна,

49:30  у пячоры, якая на полі Махпэла, што перад Мамрэ, у зямлі Ханаанскай, якую купіў Абрагам з полем у Эфрона Хэтэяніна ва ўласнасьць для пахаваньня;

49:31  Там пахавалі Абрагама і Сарру, жонку ягоную; там пахавалі Ісаака і Рэбэку, жонку ягоную; і там пахаваў я Лію;

49:32  гэта поле і пячора, якая на ім, куплена ў сыноў Хэтэевых.

49:33  І скончыў Якаў наказы сынам сваім, і згарнуў ногі свае ў ложак, і сканаў, і прылучаны быў да народу свайго.