Bela - Hebrews - 10

10:1  Закон, маючы цень будучых дабротаў, а не самы вобраз рэчаў, аднымі тымі самымі ахвярамі, якія кожны год стала прыносяцца, ніколі ня можа зрабіць дасканалымі тых, што прыходзяць зь імі.

10:2  Інакш перасталі б прыносіць іх, бо ахвяравальнікі, ачышчаныя адзін раз, ня мелі б ужо ніякага ўсьведамленьня грахоў.

10:3  Але ахвярамі штогод робіцца напамін пра грахі;

10:4  бо немагчыма, каб кроў цялят і казлоў зьнішчала грахі.

10:5  Таму Хрыстос, уваходзячы ў сьвет, кажа: "ахвяры і прынашэньня Ты не захацеў, але цела падрыхтаваў Мне.

10:6  Усеспаленьні і ахвяры за грэх не даспадобы Табе.

10:7  Тады Я сказаў: вось, іду, як у пачатку кнігі напісана пра Мяне, выканаць волю Тваю, Божа";

10:8  сказаўшы раней, што ні ахвяр, ні прынашэньняў, ні цэласпаленьняў, ні ахвяры за грэх, — якія прыносяцца паводле закону, — Ты не захацеў і не ўпадабаў,

10:9  потым дадаў: "вось, іду выканаць волю тваю, Божа". Адмяняе першае, каб пастанавіць другое.

10:10  Па гэтай вось волі асьвечаныя мы аднаразовым прынясеньнем Цела Ісуса Хрыста.

10:11  І кожны сьвятар штодзень стаіць у служэньні і шмат разоў прыносіць адны і тыя самыя ахвяры, якія ніколі ня могуць зьнішчыць грахоў.

10:12  А Ён, прынёсшы адну ахвяру за грахі, назаўсёды сеў праваруч Бога,

10:13  чакаючы потым, пакуль ворагі Ягоныя будуць пакладзены "падножжам ног Ягоных".

10:14  Бо Ён адным прынашэньнем назаўсёды зрабіў дасканалымі тых, хто асьвячаецца.

10:15  Пра гэта сьведчыць вам і Дух Сьвяты; бо сказана:

10:16  "вось запавет, які завяшчаю ім пасьля тых дзён, кажа Гасподзь: увяду законы Мае ў сэрцы іхнія, і ў думках іхніх напішу іх,

10:17  і грахоў іхніх і беззаконьняў іхніх не ўзгадаю больш".

10:18  А дзе ёсьць дараваньне грахоў, там не патрэбнае прынашэньне за іх.

10:19  І вось, браты, маючы адвагу ўваходзіць у сьвяцілішча праз Кроў Ісуса Хрыста, шляхам новым і жывым,

10:20  які Ён зноў адкрыў нам праз заслону, гэта значыцца, праз плоць Сваю,

10:21  і маючы вялікага Сьвятара над домам Божым,

10:22  прыступайма са шчырым сэрцам, з поўнаю вераю, крапленьнем ачысьціўшы сэрцы ад пахібнага сумленьня, і абмыўшы цела вадою чыстаю,

10:23  будзем трымацца вызнаньня надзеі непахісна, бо верны Той, Хто абяцаў;

10:24  будзем уважлівыя адно да аднаго, заахвочваючы ў любові і добрых учынках;

10:25  ня будзем пакідаць сходу свайго, як гэта ў некаторых у звычаі; а будзем намаўляць адно аднаго, і тым болей, чым выразьней бачыце набліжэньне дня таго.

10:26  Бо, калі мы, атрымаўшы спазнаньне ісьціны, самахоць грэшым, дык не застаецца больш ахвяры за грахі,

10:27  а нейкае страшнае чаканьне суду і лютасьці вагню, гатовага зжэрці супраціўцаў.

10:28  Калі чалавек, які адкінуў закон Майсееў, пры двух і трох сьведках, безь мілажалю караецца сьмерцью,

10:29  дык наколькі ж цяжэйшае, думаеце, кары варты будзе той, хто топча Сына Божага і не ўважае за сьвятыню Кроў запавету, якою асьвечаны, і Духа мілаты абражае?

10:30  Мы ведаем Таго, Хто сказаў: "у Мяне адпомста, Я аддам, кажа Гасподзь". І яшчэ: "Гасподзь будзе судзіць народ Свой".

10:31  Страшна трапіць у рукі Бога жывога!

10:32  Успомніце ранейшыя дні вашыя, калі вы, дасьведчаныя, вытрымалі вялікі подзьвіг пакутаў,

10:33  то самі сярод глумленьня і зьдзекаў, служачы відовішчам іншым, то будучы супольнікамі тых, што гэта зазналі;

10:34  бо вы і маім кайданам спагадалі, і рабунак маёмасьці вашай прымалі з радасьцю, ведаючы, што ёсьць у вас на нябёсах маёмасьць лепшая і непрамінушчая.

10:35  Дык не пакідайце спадзяваньня вашага, якое мае атрымаць вялікую аддзяку.

10:36  Цярплівасьць патрэбна вам, каб, выканаўшы волю Божую, атрымаць абяцанае;

10:37  "яшчэ крыху, зусім крыху, і Той, Хто мае прыйсьці, прыйдзе і не забавіцца.

10:38  Праведны вераю жыць будзе; а калі хто завагаецца, ня хінецца да таго душа Мая".

10:39  А мы ня з тых, што вагаюцца на пагібель, а стаім у веры на ратунак душы.