VulgSistine - II Maccabees - 11

11:1  Sed parvo post tempore, Lysias procurator regis, et propinquus, ac negotiorum praepositus, graviter ferens de his, quae acciderant,

11:2  congregatis octoginta millibus, et equitatu universo, veniebat adversus Iudaeos, existimans se civitatem quidem captam Gentibus habitaculum facturum,

11:3  templum vero in pecuniae quaestum, sicut cetera delubra Gentium, habiturum, et per singulos annos vaenale sacerdotium:

11:4  nusquam recogitans Dei potestatem, sed mente effrenatus in multitudine peditum, et in millibus equitum, et in octoginta elephantis confidebat.

11:5  Ingressus autem Iudaeam, et appropians Bethsurae, quae erat in angusto loco, ab Ierosolyma intervallo quinque stadiorum, illud praesidium expugnabat.

11:6  Ut autem Machabaeus, et qui cum eo erant, cognoverunt expugnari praesidia, cum fletu et lacrymis rogabant Dominum, et omnis turba simul, ut bonum angelum mitteret ad salutem Israel.

11:7  Et ipse primus Machabaeus, sumptis armis, ceteros adhortatus est simul secum periculum subire, et ferre auxilium fratribus suis.

11:8  Cumque pariter prompto animo procederent, Ierosolymis apparuit praecedens eos eques in veste candida, armis aureis hastam vibrans.

11:9  Tunc omnes simul benedixerunt misericordem Dominum, et convaluerunt animis: non solum homines, sed et bestias ferocissimas, et muros ferreos parati penetrare.

11:10  Ibant igitur prompti, de caelo habentes adiutorem, et miserantem super eos Dominum.

11:11  Leonum autem more impetu irruentes in hostes, prostraverunt ex eis undecim millia peditum, et equitum mille sexcentos:

11:12  universos autem in fugam verterunt, plures autem ex eis vulnerati nudi evaserunt. Sed et ipse Lysias turpiter fugiens evasit.

11:13  Et quia non insensatus erat, secum ipse reputans, factam erga se diminutionem, et intelligens invictos esse Hebraeos, omnipotentis Dei auxilio innitentes, misit ad eos:

11:14  promisitque se consensurum omnibus, quae iusta sunt, et regem compulsurum amicum fieri.

11:15  Annuit autem Machabaeus precibus Lysiae, in omnibus utilitati consulens: et quaecumque Machabaeus scripsit Lysiae de Iudaeis, ea rex concessit.

11:16  Nam erant scriptae Iudaeis epistolae a Lysia siquidem hunc modum continentes: LYSIAS populo Iudaeorum salutem.

11:17  Ioannes, et Abesalom, qui missi fuerant a vobis, tradentes scripta, postulabant ut ea, quae per illos significabantur, implerem.

11:18  Quaecumque igitur regi potuerunt perferri, exposui: et quae res permittebat, concessi.

11:19  Si igitur in negotiis fidem conservaveritis, et deinceps bonorum vobis causa esse tentabo.

11:20  De ceteris autem per singula verba mandavi et istis, et his, qui a me missi sunt, colloqui vobiscum.

11:21  Bene valete. Anno centesimo quadragesimo octavo mensis Dioscori, die vigesima et quarta.

11:22  Regis autem epistola ista continebat: REX Antiochus Lysiae fratri salutem.

11:23  Patre nostro inter deos translato, nos volentes eos, qui sunt in regno nostro sine tumultu agere, et rebus suis adhibere diligentiam,

11:24  audivimus Iudaeos non consensisse patri meo ut transferrentur ad ritum Graecorum, sed tenere velle suum institutum, ac propterea postulare a nobis concedi sibi legitima sua.

11:25  Volentes igitur hanc quoque gentem quietam esse, statuentes iudicavimus, templum restitui illis, ut agerent secundum suorum maiorum consuetudinem.

11:26  Bene igitur feceris, si miseris ad eos, et dexteram dederis: ut cognita nostra voluntate, bono animo sint, et utilitatibus propriis deserviant.

11:27  Ad Iudaeos vero regis epistola talis erat: REX Antiochus senatui Iudaeorum, et ceteris Iudaeis salutem.

11:28  Si valetis, sic estis ut volumus: sed et ipsi bene valemus.

11:29  Adiit nos Menelaus, dicens velle vos descendere ad vestros, qui sunt apud nos.

11:30  His igitur, qui commeant usque ad diem trigesimum mensis Xanthici, damus dextras securitatis,

11:31  ut Iudaicis utantur cibis, et legibus suis, sicut et prius: et nemo eorum ullo modo molestiam patiatur de his, quae per ignorantiam gesta sunt.

11:32  Misimus autem et Menelaum, qui vos alloquatur.

11:33  Valete. Anno centesimo quadragesimo octavo, Xanthici mensis quintadecima die.

11:34  Miserunt autem etiam Romani epistolam, ita se habentem: QUINTUS Memmius, et Titus Manilius legati Romanorum, populo Iudaeorum salutem.

11:35  De his, quae Lysias cognatus regis concessit vobis, et nos concessimus.

11:36  De quibus autem ad regem iudicavit referendum, confestim aliquem mittere, diligentius inter vos conferentes, ut decernamus, sicut congruit vobis: nos enim Antiochiam accedimus.

11:37  Ideoque festinate rescribere, ut nos quoque sciamus cuius estis voluntatis.

11:38  Bene valete. Anno centesimo quadragesimo octavo, quintadecima die mensis Xanthici.