Vulgate - Job - 11

11:1  respondens autem Sophar Naamathites dixit

11:2  numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

11:3  tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

11:4  dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

11:5  atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

11:6  ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

11:7  forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

11:8  excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces

11:9  longior terrae mensura eius et latior mari

11:10  si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

11:11  ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

11:12  vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

11:13  tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

11:14  si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

11:15  tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

11:16  miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

11:17  et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

11:18  et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

11:19  requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

11:20  oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae