Vulgate - Job - 7

7:1  militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius

7:2  sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui

7:3  sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi

7:4  si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras

7:5  induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est

7:6  dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe

7:7  memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona

7:8  nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam

7:9  sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet

7:10  nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius

7:11  quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae

7:12  numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere

7:13  si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo

7:14  terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties

7:15  quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea

7:16  desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei

7:17  quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum

7:18  visitas eum diluculo et subito probas illum

7:19  usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam

7:20  peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis

7:21  cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam