VulgClementine - Job - 7

7:1  Militia est vita hominis super terram, et sicut dies mercenarii dies ejus.

7:2  Sicut servus desiderat umbram, et sicut mercenarius præstolatur finem operis sui,

7:3  sic et ego habui menses vacuos, et noctes laboriosas enumeravi mihi.

7:4  Si dormiero, dicam : Quando consurgam ? et rursum expectabo vesperam, et replebor doloribus usque ad tenebras.

7:5  Induta est caro mea putredine, et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est.

7:6  Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur, et consumpti sunt absque ulla spe.

7:7  Memento quia ventus est vita mea, et non revertetur oculus meus ut videat bona.

7:8  Nec aspiciet me visus hominis ; oculi tui in me, et non subsistam.

7:9  Sicut consumitur nubes, et pertransit, sic qui descenderit ad inferos, non ascendet.

7:10  Nec revertetur ultra in domum suam, neque cognoscet eum amplius locus ejus.

7:11  Quapropter et ego non parcam ori meo : loquar in tribulatione spiritus mei ; confabulabor cum amaritudine animæ meæ.

7:12  Numquid mare ego sum, aut cetus, quia circumdedisti me carcere ?

7:13  Si dixero : Consolabitur me lectulus meus, et relevabor loquens mecum in strato meo :

7:14  terrebis me per somnia, et per visiones horrore concuties.

7:15  Quam ob rem elegit suspendium anima mea, et mortem ossa mea.

7:16  Desperavi : nequaquam ultra jam vivam : parce mihi, nihil enim sunt dies mei.

7:17  Quid est homo, quia magnificas eum ? aut quid apponis erga eum cor tuum ?

7:18  Visitas eum diluculo, et subito probas illum.

7:19  Usquequo non parcis mihi, nec dimittis me ut glutiam salivam meam ?

7:20  Peccavi ; quid faciam tibi, o custos hominum ? quare posuisti me contrarium tibi, et factus sum mihimetipsi gravis ?

7:21  Cur non tollis peccatum meum, et quare non aufers iniquitatem meam ? ecce nunc in pulvere dormiam, et si mane me quæsieris, non subsistam.