VulgHetzenauer - Numbers - 22

22:1  Profectique castrametati sunt in campestribus Moab, ubi trans Iordanem Iericho sita est.

22:2  Videns autem Balac filius Sephor omnia quæ fecerat Israel Amorrhæo,

22:3  et quod pertimuissent eum Moabitæ, et impetum eius ferre non possent,

22:4  dixit ad maiores natu Madian: Ita delebit hic populus omnes, qui in nostris finibus commorantur, quo modo solet bos herbas usque ad radices carpere. Ipse erat eo tempore rex in Moab.

22:5  Misit ergo nuncios ad Balaam filium Beor ariolum, qui habitabat super flumen terræ filiorum Ammon, ut vocarent eum, et dicerent: Ecce egressus est populus ex Ægypto, qui operuit superficiem terræ, sedens contra me.

22:6  Veni igitur, et maledic populo huic, quia fortior me est: siquo modo possim percutere et eiicere eum de terra mea. novi enim quod benedictus sit cui benedixeris, et maledictus in quem maledicta congesseris.

22:7  Perrexeruntque seniores Moab, et maiores natu Madian, habentes divinationis pretium in manibus. Cumque venissent ad Balaam, et narrassent ei omnia verba Balac:

22:8  ille respondit: Manete hic nocte, et respondebo quidquid mihi dixerit Dominus. Manentibus illis apud Balaam, venit Deus, et ait ad eum:

22:9  Quid sibi volunt homines isti apud te?

22:10  Respondit: Balac filius Sephor rex Moabitarum misit ad me,

22:11  dicens: Ecce populus qui egressus est de Ægypto, operuit superficiem terræ: veni, et maledic ei, siquo modo possim pugnans abigere eum.

22:12  Dixitque Deus ad Balaam: Noli ire cum eis, neque maledicas populo: quia benedictus est.

22:13  Qui mane consurgens dixit ad principes: Ite in terram vestram, quia prohibuit me Dominus venire vobiscum.

22:14  Reversi principes dixerunt ad Balac: Noluit Balaam venire nobiscum.

22:15  Rursum ille multo plures et nobiliores quam ante miserat, misit.

22:16  Qui cum venissent ad Balaam, dixerunt: Sic dicit Balac filius Sephor: Ne cuncteris venire ad me:

22:17  paratus sum honorare te, et quidquid volueris dabo tibi: veni, et maledic populo isti.

22:18  Respondit Balaam: Si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri, non potero immutare verbum Domini Dei mei, ut vel plus, vel minus loquar.

22:19  Obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte, et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus.

22:20  Venit ergo Deus ad Balaam nocte, et ait ei: Si vocare te venerunt homines isti, surge, et vade cum eis: ita dumtaxat, ut quod tibi præcepero, facias.

22:21  Surrexit Balaam mane, et strata asina sua profectus est cum eis.

22:22  Et iratus est Deus. Stetitque angelus Domini in via contra Balaam, qui insidebat asinæ, et duos pueros habebat secum.

22:23  Cernens asina angelum stantem in via, evaginato gladio, avertit se de itinere, et ibat per agrum. Quam cum verberaret Balaam, et vellet ad semitam reducere,

22:24  stetit angelus in angustiis duarum maceriarum, quibus vineæ cingebantur.

22:25  Quem videns asina, iunxit se parieti, et attrivit sedentis pedem. At ille iterum verberabat eam:

22:26  et nihilominus angelus ad locum angustum transiens, ubi nec ad dexteram, nec ad sinistram poterat deviare, obvius stetit.

22:27  Cumque vidisset asina stantem angelum, concidit sub pedibus sedentis. qui iratus, vehementius cædebat fuste latera eius.

22:28  Aperuitque Dominus os asinæ, et locuta est: Quid feci tibi? cur percutis me? ecce iam tertio?

22:29  Respondit Balaam: Quia commeruisti, et illusisti mihi: utinam haberem gladium, ut te percuterem.

22:30  Dixit asina: Nonne animal tuum sum, cui semper sedere consuevisti usque in præsentem diem? dic quid simile umquam fecerim tibi. At ille ait: Numquam.

22:31  Protinus aperuit Dominus oculos Balaam, et vidit angelum stantem in via evaginato gladio, adoravitque eum pronus in terram.

22:32  Cui angelus: Cur, inquit, tertio verberas asinam tuam? Ego veni ut adversarer tibi, quia perversa est via tua, mihique contraria:

22:33  et nisi asina declinasset de via, dans locum resistenti, te occidissem, et illa viveret.

22:34  Dixit Balaam: Peccavi, nesciens quod tu stares contra me: et nunc si displicet tibi ut vadam, revertar.

22:35  Ait angelus: Vade cum istis, et cave ne aliud quam præcepero tibi loquaris. Ivit igitur cum principibus.

22:36  Quod cum audisset Balac, egressus est in occursum eius in oppido Moabitarum, quod situm est in extremis finibus Arnon.

22:37  Dixitque ad Balaam: Misi nuncios ut vocarent te, cur non statim venisti ad me? an quia mercedem adventui tuo reddere nequeo?

22:38  Cui ille respondit: Ecce adsum: numquid loqui potero aliud, nisi quod Deus posuerit in ore meo?

22:39  Perrexerunt ergo simul, et venerunt in urbem, quæ in extremis regni eius finibus erat.

22:40  Cumque occidisset Balac boves et oves, misit ad Balaam, et principes qui cum eo erant, munera.

22:41  Mane autem facto duxit eum ad excelsa Baal, et intuitus est extremam partem populi.