NorSMB - Proverbs - 18

18:1  Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.

18:2  Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.

18:3  Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.

18:4  Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.

18:5  D’er ’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.

18:6  Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.

18:7  Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.

18:8  Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.

18:9  Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.

18:10  Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.

18:11  Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.

18:12  Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.

18:13  Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.

18:14  Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?

18:15  Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.

18:16  Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.

18:17  Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.

18:18  Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.

18:19  Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.

18:20  Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.

18:21  Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.

18:22  Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.

18:23  Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.

18:24  Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.