PolUGdanska - Psalms - 44

44:1  Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.

44:2  Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.

44:3  Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.

44:4  Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.

44:5  Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.

44:6  Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;

44:7  Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

44:8  Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. Sela.

44:9  Teraz jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

44:10  Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.

44:11  Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.

44:12  Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.

44:13  Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

44:14  Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.

44:15  Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;

44:16  Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.

44:17  To wszystko nas spotkało, a jednak nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.

44:18  Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;

44:19  Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.

44:20  Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;

44:21  Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.

44:22  Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.

44:23  Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

44:24  Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?

44:25  Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.

44:26  Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.