VulgConte - Acts - 27

27:1  Ut autem iudicatum est navigare eum in Italiam, et tradi Paulum cum reliquis custodiis centurioni nomine Iulio cohortis Augustæ,

27:2  ascendentes navem Adrumetinam, incipientes navigare circa Asiæ loca, sustulimus, perseverante nobiscum Aristarcho Macedone Thessalonicensi.

27:3  Sequenti autem die devenimus Sidonem. Humane autem tractans Iulius Paulum, permisit ad amicos ire, et curam sui agere.

27:4  Et inde cum sustulissemus, subnavigavimus Cyprum, propter ea quod essent venti contrarii.

27:5  Et pelagus Ciliciæ, et Pamphyliæ navigantes, venimus Lystram, quæ est Lyciæ:

27:6  et ibi inveniens centurio navem Alexandrinam navigantem in Italiam, transposuit nos in eam.

27:7  Et cum multis diebus tarde navigaremus, et vix devenissemus contra Gnidum, prohibente nos vento, adnavigavimus Cretæ iuxta Salmonem:

27:8  et vix iuxta navigantes, venimus in locum quendam, qui vocatur Boni Portus, cui iuxta erat civitas Thalassa.

27:9  Multo autem tempore peracto, et cum iam non esset tuta navigatio, eo quod et ieiunium iam præteriisset, consolabatur eos Paulus,

27:10  dicens eis: Viri, video quoniam cum iniuria, et multo damno non solum oneris, et navis, sed etiam animarum nostrarum incipit esse navigatio.

27:11  Centurio autem gubernatori et nauclero magis credebat, quam his, quæ a Paulo dicebantur.

27:12  Et cum aptus portus non esset ad hiemandum, plurimi statuerunt consilium navigare inde, si quomodo possent, devenientes Phœnicen, hiemare, portum Cretæ respicientem ad Africum, et ad Corum.

27:13  Aspirante autem Austro, æstimantes propositum se tenere, cum sustulissent de Asson, legebant Cretam.

27:14  Non post multum autem misit se contra ipsam ventus Typhonicus, qui vocatur Euroaquilo.

27:15  Cumque arrepta esset navis, et non posset conari in ventum, data nave flatibus, ferebamur.

27:16  In insulam autem quandam decurrentes, quæ vocatur Cauda, potuimus vix obtinere scapham.

27:17  Qua sublata, adiutoriis utebantur, accingentes navem, timentes ne in Syrtim inciderent, summisso vase sic ferebantur.

27:18  Valida autem nobis tempestate iactatis, sequenti die iactum fecerunt:

27:19  et tertia die suis manibus armamenta navis proiecerunt.

27:20  Neque autem sole, neque sideribus apparentibus per plures dies, et tempestate non exigua imminente, iam ablata erat spes omnis salutis nostræ.

27:21  Et cum multa ieiunatio fuisset, tunc stans Paulus in medio eorum, dixit: Oportebat quidem, o viri, audito me, non tollere a Creta, lucrique facere iniuriam hanc, et iacturam.

27:22  Et nunc suadeo vobis bono animo esse. Amissio enim nullius animæ erit ex vobis, præterquam navis.

27:23  Astitit enim mihi hac nocte Angelus Dei, cuius sum ego, et cui deservio,

27:24  dicens: Ne timeas Paule, Cæsari te oportet assistere: et ecce donavit tibi Deus omnes, qui navigant tecum.

27:25  Propter quod bono animo estote viri: credo enim Deo, quia sic erit, quemadmodum dictum est mihi.

27:26  In insulam autem quandam oportet nos devenire.

27:27  Sed postea quam quartadecima nox supervenit, navigantibus nobis in Adria circa mediam noctem, suspicabantur nautæ apparere sibi aliquam regionem.

27:28  Qui et summittentes bolidem, invenerunt passus viginti: et pusillum inde separati, invenerunt passus quindecim.

27:29  Timentes autem ne in aspera loca incideremus, de puppi mittentes anchoras quattuor, optabant diem fieri.

27:30  Nautis vero quærentibus fugere de navi, cum misissent scapham in mare, sub obtentu quasi inciperent a prora anchoras extendere,

27:31  dixit Paulus Centurioni, et militibus: Nisi hi in navi manserint, vos salvi fieri non potestis.

27:32  Tunc absciderunt milites funes scaphæ, et passi sunt eam excidere.

27:33  Et cum lux inciperet fieri, rogabat Paulus omnes sumere cibum, dicens: Quartadecima die hodie expectantes ieiuni permanetis, nihil accipientes.

27:34  Propter quod rogo vos accipere cibum pro salute vestra: quia nullius vestrum capillus de capite peribit.

27:35  Et cum hæc dixisset, sumens panem, gratias egit Deo in conspectu omnium: et cum fregisset, cœpit manducare.

27:36  Animæquiores autem facti omnes, et ipsi sumpserunt cibum.

27:37  Eramus vero universæ animæ in navi ducentæ septuaginta sex.

27:38  Et satiati cibo alleviabant navem, iactantes triticum in mare.

27:39  Cum autem dies factus esset, terram non agnoscebant: sinum vero quendam considerabant habentem littus, in quem cogitabant, si possent, eiicere navem.

27:40  Et cum anchoras sustulissent, committebant se mari, simul laxantes iuncturas gubernaculorum: et levato artemone secundum auræ flatum tendebant ad littus.

27:41  Et cum incidissemus in locum dithalassum, impegerunt navem: et prora quidem fixa manebat immobilis, puppis vero solvebatur a vi maris.

27:42  Militum autem consilium fuit ut custodias occiderent: ne quis cum enatasset, effugeret.

27:43  Centurio autem volens servare Paulum, prohibuit fieri: iussitque eos, qui possent natare, emittere se primos, et evadere, et ad terram exire:

27:44  et ceteros alios in tabulis ferebant: quosdam super ea, quæ de navi erant. Et sic factum est, ut omnes animæ evaderent ad terram.