Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
DEUTERONOMY
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 2
Deut WelBeibl 2:1  “A dyma ni'n troi'n ôl i gyfeiriad yr anialwch a'r Môr Coch, fel roedd yr ARGLWYDD wedi dweud wrthon ni. Buon ni'n crwydro o gwmpas cyrion bryniau Seir am amser hir iawn.
Deut WelBeibl 2:3  ‘Dych chi wedi bod yn crwydro o gwmpas y mynyddoedd yma yn llawer rhy hir. Trowch am y gogledd.
Deut WelBeibl 2:4  A dywed hyn wrth y bobl, “Dych chi ar fin croesi'r ffin i diriogaeth pobl Edom, sy'n perthyn i chi (sef disgynyddion Esau). Ond bydd ganddyn nhw'ch ofn chi, felly byddwch yn ofalus.
Deut WelBeibl 2:5  Peidiwch bygwth nhw. Dw i ddim yn mynd i roi modfedd sgwâr o'u tir nhw i chi. Dw i wedi rhoi bryniau Seir i ddisgynyddion Esau.
Deut WelBeibl 2:7  Mae'r ARGLWYDD eich Duw wedi bendithio popeth dych chi wedi'i wneud. Mae wedi gofalu amdanoch chi tra dych chi wedi bod yn crwydro yn yr anialwch yma ers pedwar deg o flynyddoedd. Mae e wedi bod gyda chi drwy'r amser, ac wedi rhoi i chi bopeth oedd arnoch chi ei angen.”’
Deut WelBeibl 2:8  “Felly dyma ni'n pasio heibio'n perthnasau, disgynyddion Esau, oedd yn byw yn Seir. Troi oddi ar ffordd yr Araba ac osgoi trefi Elat ac Etsion-geber, a theithio ymlaen i gyfeiriad tiroedd anial Moab.
Deut WelBeibl 2:9  Yna dyma'r ARGLWYDD yn dweud wrtho i, ‘Peidiwch tarfu ar bobl Moab na dechrau ymladd gyda nhw. Dw i ddim am roi eu tir nhw i chi o gwbl. Dw i wedi rhoi Moab iddyn nhw, sy'n ddisgynyddion i Lot.’”
Deut WelBeibl 2:10  (Yr Emiaid oedd yn byw yno ar un adeg – tyrfa o gewri cryfion fel yr Anaciaid.
Deut WelBeibl 2:11  Enw pobl Moab arnyn nhw oedd Emiaid. Roedd pobl eraill yn eu galw nhw a'r Anaciaid yn Reffaiaid.
Deut WelBeibl 2:12  A'r Horiaid oedd yn arfer byw yn Seir, ond roedd disgynyddion Esau wedi'u concro nhw a setlo i lawr ar eu tiroedd. A dyna'n union wnaeth Israel yn y tir y daethon nhw i'w gymryd, sef y tir roddodd yr ARGLWYDD iddyn nhw.)
Deut WelBeibl 2:13  “Wedyn dyma'r ARGLWYDD yn dweud, ‘Ewch yn eich blaenau, a chroesi Wadi Sered.’ A dyna wnaethon ni.
Deut WelBeibl 2:14  “Felly roedd tri deg wyth mlynedd wedi mynd heibio rhwng cyrraedd Cadesh-barnea y tro cyntaf, a chroesi'r Wadi Sered. Erbyn hynny, roedd y genhedlaeth gyfan o filwyr oedd yn Cadesh wedi marw, fel roedd yr ARGLWYDD wedi addo ar lw.
Deut WelBeibl 2:15  Yn wir, yr ARGLWYDD ei hun oedd wedi cael gwared â nhw, a gwneud yn siŵr eu bod nhw i gyd wedi mynd.
Deut WelBeibl 2:16  Felly, pan oedd yr olaf o'r milwyr hynny wedi marw,
Deut WelBeibl 2:18  ‘Heddiw dych chi'n mynd i groesi tir Moab, wrth Ar.
Deut WelBeibl 2:19  Pan ddewch chi at dir pobl Ammon, peidiwch tarfu arnyn nhw chwaith, na dechrau ymladd gyda nhw. Dw i ddim am roi eu tir nhw i chi o gwbl. Dw i wedi'i roi e iddyn nhw, sy'n ddisgynyddion i Lot.’”
Deut WelBeibl 2:20  (Roedd y tir yma hefyd yn arfer perthyn i'r Reffaiaid. Nhw oedd yn byw yno'n wreiddiol. Enw pobl Ammon arnyn nhw oedd Samswmiaid –
Deut WelBeibl 2:21  tyrfa fawr arall o gewri cryfion fel yr Anaciaid. Ond roedd yr ARGLWYDD wedi'u dinistrio nhw, ac roedd pobl Ammon wedi setlo i lawr ar eu tiroedd.
Deut WelBeibl 2:22  A dyna'n union oedd wedi digwydd gyda disgynyddion Esau, sy'n dal i fyw hyd heddiw yn ardal Seir. Roedd yr ARGLWYDD wedi dinistrio'r Horiaid oedd yn byw yno o'u blaenau nhw.
Deut WelBeibl 2:23  A'r un fath gyda'r Afiaid oedd yn byw mewn pentrefi mor bell â Gasa yn y de. Y Philistiaid o ynys Creta wnaeth eu dinistrio nhw a setlo i lawr ar eu tiroedd.)
Deut WelBeibl 2:24  “Wedyn dyma'r ARGLWYDD yn dweud, ‘Ewch yn eich blaenau, a chroesi Dyffryn Arnon. Dw i'n mynd i roi buddugoliaeth i chi dros Sihon yr Amoriad, brenin Cheshbon. Ewch i goncro'i dir! Ewch i ryfel yn ei erbyn!
Deut WelBeibl 2:25  O heddiw ymlaen bydd pobl ym mhobman yn dychryn ac yn ofni pan fyddan nhw'n clywed amdanoch chi. Byddan nhw'n crynu mewn ofn wrth i chi ddod yn agos.’”
Deut WelBeibl 2:26  “Pan oedden ni yn anialwch Cedemoth, dyma fi'n anfon negeswyr at y Brenin Sihon yn Cheshbon, yn cynnig telerau heddwch.
Deut WelBeibl 2:27  ‘Wnei di roi caniatâd i ni groesi dy dir di? Gwnawn ni aros ar y briffordd, a mynd yn syth trwodd.
Deut WelBeibl 2:28  Gwnawn ni dalu am unrhyw fwyd neu ddŵr fyddwn ni ei angen. Dŷn ni ond am i ti adael i ni basio drwy'r wlad –
Deut WelBeibl 2:29  fel gwnaeth disgynyddion Esau yn Seir a'r Moabiaid yn Ar. Yna byddwn ni'n croesi afon Iorddonen i'r tir mae'r ARGLWYDD ein Duw yn ei roi i ni.’
Deut WelBeibl 2:30  “Ond doedd y Brenin Sihon o Cheshbon ddim yn fodlon gadael i ni groesi ei dir. Roedd yr ARGLWYDD wedi'i wneud yn galed ac ystyfnig, er mwyn i chi ei goncro.
Deut WelBeibl 2:31  Dyma'r ARGLWYDD yn dweud wrtho i, ‘Dw i'n rhoi Sihon a'i dir i chi. Ewch ati i gymryd y wlad drosodd.’
Deut WelBeibl 2:32  “Pan ddaeth Sihon a'i fyddin allan i ymladd yn ein herbyn yn Iahats,
Deut WelBeibl 2:33  dyma'r ARGLWYDD ein Duw yn ein helpu ni i'w drechu. Cafodd Sihon, ei feibion, a'i fyddin i gyd eu lladd.
Deut WelBeibl 2:34  Dyma ni'n concro a dinistrio'r trefi i gyd, a lladd pawb oedd yn byw ynddyn nhw – hyd yn oed gwragedd a phlant.
Deut WelBeibl 2:35  Dim ond yr anifeiliaid, ac unrhyw beth arall oedd yn werthfawr, wnaethon ni ei gadw.
Deut WelBeibl 2:36  Dyma'r ARGLWYDD ein Duw yn ein helpu i goncro pob tref o Aroer, ger Dyffryn Arnon, a'r dref sydd yn y dyffryn ei hun, yr holl ffordd i Gilead yn y gogledd.
Deut WelBeibl 2:37  Ond fel roedd yr ARGLWYDD wedi gorchymyn, wnaethon ni ddim cymryd tir pobl Ammon, wrth ymyl afon Jabboc, na'r trefi yn y bryniau.