WelBeiblNet - Isaiah - 16

16:1  Anfon oen oddi wrth lywodraethwr y wlad, o Sela yn yr anialwch i Fynydd Seion hardd:

16:2  “Mae merched Moab wrth rydau Arnon, fel adar wedi'u tarfu a'u gyrru o'r nyth.

16:3  Rhowch gyngor! Gwnewch benderfyniad! Rhowch gysgod i ni rhag y gelyn, fel oerni'r nos rhwng gwres dau ddydd. Cuddiwch ein ffoaduriaid! Peidiwch bradychu'r rhai sy'n ffoi.

16:4  Rhowch loches i ffoaduriaid Moab; cuddiwch nhw rhag y gelyn sy'n dinistrio.” Pan fydd yr un creulon wedi diflannu a'r ysbeilio wedi dod i ben, a'r gormeswyr wedi diflannu o'r tir,

16:5  bydd brenin dibynadwy yn cael ei orseddu – un o deulu Dafydd. Bydd yn teyrnasu'n ffyddlon, bydd yn frwd dros gyfiawnder ac yn hybu tegwch.

16:6  “Dŷn ni wedi clywed am falchder Moab – mae ei phobl mor falch – yn snobyddlyd, yn brolio ac mor haerllug, ond mae ei brolio hi'n wag.”

16:7  Felly, mae Moab yn udo; mae pawb yn Moab yn udo! Mae'r rhai a anafwyd yn griddfan am deisennau ffrwyth melys Cir-chareseth.

16:8  Mae'r ffrwyth ar gaeau teras Cheshbon a gwinllannoedd Sibma wedi gwywo. Mae'r rhai sy'n rheoli'r cenhedloedd wedi torri eu gwinwydd gorau. Roedden nhw'n cyrraedd hyd at Iaser, ac yn ymestyn i'r anialwch; roedd eu brigau wedi ymledu ac yn cyrraedd at y môr.

16:9  Felly dw i'n wylo gyda Iaser dros winwydd Sibma. Gwlychaf di â'm dagrau, Cheshbon ac Elealê, am fod y gweiddi llawen am ffrwythau aeddfed dy gynhaeaf wedi dod i ben.

16:10  Mae'r miri a'r hwyl wedi'i ysgubo i ffwrdd o'r gerddi. Does dim canu na sŵn dathlu i'w glywed yn y gwinllannoedd. Does neb yn sathru'r grawnwin i'r cafnau – mae'r bwrlwm wedi tewi.

16:11  Felly mae fy mol yn murmur dros Moab fel tannau telyn, a'r cwbl sydd yno i dros Cir-chareseth.

16:12  Pan mae pobl Moab yn mynd at yr allor leol, ac yn gweddïo'n daer yn y cysegr, fydd dim byd yn tycio.

16:13  Dyna'r neges roddodd yr ARGLWYDD i Moab o'r blaen.

16:14  Ond mae'r ARGLWYDD yn dweud nawr: mewn tair blynedd union bydd poblogaeth anferth Moab yn crebachu. Fydd dim hyd yn oed llond dwrn ar ôl – neb o bwys.