ISAIAH
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
Chapter 47
| Isai | WelBeibl | 47:1 | “I lawr â ti! Eistedd yn y llwch, o wyryf, ferch Babilon. Eistedd ar lawr, ferch y Babiloniaid, mae dy ddyddiau ar yr orsedd wedi darfod. Gei di ddim dy alw yn dyner ac yn dlos byth eto. | |
| Isai | WelBeibl | 47:2 | Gafael yn y felin law i falu blawd. Tyn dy fêl, rhwyga dy wisg, a dangos dy goesau wrth gerdded drwy afonydd. | |
| Isai | WelBeibl | 47:3 | Byddi'n gwbl noeth, a bydd dy rannau preifat yn y golwg. Dw i'n mynd i ddial, a fydd neb yn fy rhwysto i.” | |
| Isai | WelBeibl | 47:4 | Dyna mae'r un sy'n ein gollwng ni'n rhydd yn ei ddweud —yr ARGLWYDD hollbwerus ydy ei enw— Un Sanctaidd Israel. | |
| Isai | WelBeibl | 47:5 | “Eistedd yn dawel! Dos i'r tywyllwch, ferch y Babiloniaid. Gei di ddim dy alw yn ‛Feistres y Teyrnasoedd‛ byth eto. | |
| Isai | WelBeibl | 47:6 | Rôn wedi digio gyda'm pobl, felly cosbais fy etifeddiaeth; rhoddais nhw yn dy ddwylo di, ond wnest ti ddangos dim trugaredd atyn nhw. Roeddet ti hyd yn oed yn cam-drin pobl mewn oed. | |
| Isai | WelBeibl | 47:7 | ‘Fi fydd y feistres am byth,’ meddet ti. Wnest ti ddim meddwl am funud beth fyddai'n digwydd yn y diwedd. | |
| Isai | WelBeibl | 47:8 | Felly, gwrando ar hyn, ti sy wedi dy sbwylio – ti sy'n ofni neb na dim, ac yn meddwl, ‘Fi ydy'r un – does neb tebyg i mi! Fydda i byth yn weddw, nac yn gwybod beth ydy colli plant.’ | |
| Isai | WelBeibl | 47:9 | Ond yn sydyn bydd y ddau beth yn digwydd ar yr un diwrnod: colli dy blant a chael dy hun yn weddw. Byddi'n cael dy lethu'n llwyr ganddyn nhw, er gwaetha dy holl ddewino a'th swynion gorau. | |
| Isai | WelBeibl | 47:10 | Roeddet ti mor hunanfodlon yn dy ddrygioni, ac yn meddwl, ‘Does neb yn fy ngweld i.’ Roedd dy ddoethineb a dy glyfrwch yn dy arwain ar gyfeiliorn, ac roeddet ti'n dweud wrthot ti dy hun, ‘Fi ydy'r un – does neb tebyg i mi!’ | |
| Isai | WelBeibl | 47:11 | Ond mae dinistr yn dod, a fydd dy holl swynion ddim yn ei gadw draw. Mae trychineb ar fin disgyn, a fyddi di ddim yn gallu ei droi i ffwrdd. Yn sydyn bydd dinistr yn dod arnat heb yn wybod. | |
| Isai | WelBeibl | 47:12 | Dal ati gyda dy swynion a'th ddewino – rwyt wedi bod yn ymarfer ers pan oeddet ti'n blentyn! Falle y cei di help! Falle gwnei di ddychryn y gelyn! | |
| Isai | WelBeibl | 47:13 | Ti'n gwastraffu dy amser yn gwrando ar holl gynghorion y rhai sy'n syllu i'r awyr ac yn darllen y sêr, ac yn dweud o fis i fis beth sy'n mynd i ddigwydd i ti! Gad iddyn nhw sefyll i fyny a dy achub di! | |
| Isai | WelBeibl | 47:14 | Maen nhw fel gwellt yn cael ei losgi'n y tân. Allan nhw ddim achub eu hunain rhag gwres y fflamau cryfion. Nid glo i dwymo wrtho ydy hwn, neu dân i eistedd o'i flaen! | |