Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
ISAIAH
Prev Up Next Toggle notes
Chapter 63
Isai WelBeibl 63:1  Pwy ydy hwn sy'n dod o Edom – o Bosra a'i ddillad yn goch? Pwy ydy'r un, yn ei wisgoedd brenhinol, sy'n martsio'n hyderus a diflino. “Fi ydy e, sy'n cyhoeddi cyfiawnder; yr un sy'n gallu achub.”
Isai WelBeibl 63:2  Pam mae dy ddillad yn goch? Maen nhw fel dillad un sy'n sathru grawnwin.
Isai WelBeibl 63:3  “Dw i wedi sathru'r grawnwin fy hun; doedd neb o gwbl gyda fi. Sathrais nhw yn fy llid, a'u gwasgu dan draed yn fy nicter, nes i'w gwaed nhw sblasio ar fy nillad; dw i wedi staenio fy nillad i gyd.
Isai WelBeibl 63:4  Roedd y diwrnod i ddial ar fy meddwl, a'r flwyddyn i ollwng yn rhydd wedi dod.
Isai WelBeibl 63:5  Pan edrychais, doedd neb yno i helpu; rôn i'n synnu fod neb yno i roi cymorth. Felly dyma fi'n mynd ati i achub, a'm dicter yn fy ngyrru ymlaen.
Isai WelBeibl 63:6  Sathrais genhedloedd yn fy llid, a'u meddwi nhw gyda fy llid, a thywallt eu gwaed ar lawr.”
Isai WelBeibl 63:7  Dw i'n mynd i atgoffa pobl mor hael a charedig ydy'r ARGLWYDD, a dw i'n mynd i ganu ei glod – am y cwbl mae'r ARGLWYDD wedi'i wneud i ni, a'r holl bethau da mae e wedi'u gwneud i bobl Israel. Mae e mor drugarog ac mor hael!
Isai WelBeibl 63:8  Meddyliodd: “Fy mhobl i ydyn nhw, plant fydd ddim yn anffyddlon.” Felly dyma fe'n eu hachub nhw.
Isai WelBeibl 63:9  Pan oedden nhw'n diodde roedd e'n diodde hefyd, a dyma fe'n anfon ei angel i'w hachub. Yn ei gariad a'i drugaredd, daeth i'w gollwng nhw'n rhydd. Cododd nhw, a'u cario nhw ar hyd y cyfnod hwnnw.
Isai WelBeibl 63:10  Ond dyma nhw'n gwrthryfela, ac yn tristáu ei Ysbryd Glân. Felly trodd yn elyn iddyn nhw, ac ymladd yn eu herbyn nhw.
Isai WelBeibl 63:11  Yna dyma fe'n cofio'r hen ddyddiau – Moses … a'i bobl! Ble mae'r Un ddaeth â nhw drwy'r Môr gyda bugeiliaid ei braidd? Ble mae'r Un wnaeth roi ei Ysbryd Glân yn eu plith nhw –
Isai WelBeibl 63:12  yr Un wnaeth roi ei nerth i Moses? Ble mae'r Un wnaeth hollti'r môr o'u blaenau a gwneud enw iddo'i hun am byth?
Isai WelBeibl 63:13  Ble mae'r Un wnaeth eu harwain nhw drwy'r dyfnder fel ceffyl yn carlamu ar dir agored?
Isai WelBeibl 63:14  Rhoddodd Ysbryd yr ARGLWYDD orffwys iddyn nhw, fel gwartheg yn mynd i lawr i'r dyffryn. Dyna sut wnest ti arwain dy bobl a gwneud enw gwych i ti dy hun!
Isai WelBeibl 63:15  Edrych i lawr o'r nefoedd, o'r lle sanctaidd a hardd lle rwyt ti'n byw! Ble mae dy sêl a dy nerth di bellach? Ble mae hiraeth dy galon a dy gariad? Paid dal yn ôl,
Isai WelBeibl 63:16  achos ti ydy'n Tad ni! Hyd yn oed petai Abraham ddim yn cymryd sylw, ac Israel ddim yn ein nabod ni, ti ydy'n Tad ni, O ARGLWYDD! Ti ydy'r Un sy'n ein rhyddhau ni! – Dyna dy enw di ers y dyddiau hynny.
Isai WelBeibl 63:17  ARGLWYDD, pam wyt ti wedi gadael i ni grwydro oddi ar dy ffyrdd di? Pam wyt ti wedi'n gwneud ni'n ystyfnig nes ein bod ddim yn dy barchu di? Maddau i ni, er mwyn dy weision, dy lwythau di dy hun!
Isai WelBeibl 63:18  Cafodd dy bobl feddiannu'r tir am gyfnod byr, ond wedyn sathrodd dy elynion dy gysegr dan draed.
Isai WelBeibl 63:19  Ni oedd dy bobl di o'r dechrau – wnest ti erioed lywodraethu drostyn nhw, a gawson nhw erioed eu henwi ar dy ôl di.