Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
ISAIAH
Prev Up Next
Chapter 38
Isai WelBeibl 38:1  Tua'r adeg yna roedd Heseceia'n sâl. Roedd yn ddifrifol wael, a bu bron iddo farw. Daeth y proffwyd Eseia fab Amos ato a dweud wrtho, “Dyma mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud: rho drefn ar dy bethau, achos ti'n mynd i farw; fyddi di ddim yn gwella.”
Isai WelBeibl 38:2  Ond dyma Heseceia yn troi at y wal ac yn gweddïo,
Isai WelBeibl 38:3  “O ARGLWYDD, plîs cofia sut dw i wedi byw yn hollol ffyddlon i ti. Dw i bob amser wedi gwneud beth oedd yn dy blesio di.” Roedd yn beichio crio.
Isai WelBeibl 38:5  “Dos yn ôl i ddweud wrth Heseceia: ‘Dyma mae'r ARGLWYDD yn ei ddweud (Duw Dafydd dy dad): “Dw i wedi gwrando ar dy weddi di, ac wedi gweld dy ddagrau di. Dw i'n mynd i roi un deg pump mlynedd arall i ti.
Isai WelBeibl 38:6  Dw i'n mynd i dy achub di a'r ddinas yma o afael brenin Asyria. Bydda i'n amddiffyn y ddinas yma.
Isai WelBeibl 38:7  A dyma'r arwydd mae'r ARGLWYDD yn ei roi i ti i brofi y bydd e'n gwneud beth mae e wedi'i addo:
Isai WelBeibl 38:8  Edrych! Dw i'n mynd i wneud i'r cysgod sydd wedi disgyn ar risiau Ahas fynd yn ôl i fyny ddeg gris.”’” Yna dyma gysgod yr haul yn codi oddi ar ddeg o'r grisiau yr oedd eisoes wedi disgyn arnyn nhw.
Isai WelBeibl 38:9  Dyma ysgrifennodd Heseceia, brenin Jwda, ar ôl iddo wella o'i salwch:
Isai WelBeibl 38:10  “Meddyliais, ‘Dw i'n mynd i farw, a minnau'n ddim ond canol oed. Dw i wedi cael fy anfon drwy giatiau Annwn am weddill fy nyddiau.’
Isai WelBeibl 38:11  Meddyliais: ‘Ga i byth weld yr ARGLWYDD yn y bywyd hwn eto, nac edrych ar y ddynoliaeth fel y rhai sydd wedi peidio â bod.’
Isai WelBeibl 38:12  Mae fy mywyd wedi'i gymryd oddi arna i a'i symud fel pabell bugail. Roedd fy mywyd wedi ei rolio i fyny fel lliain wedi'i dorri i ffwrdd o'r wŷdd. Rhwng y bore a'r nos byddet wedi rhoi diwedd arna i.
Isai WelBeibl 38:13  Yn y bore, roedd fel petai llew yn malu fy esgyrn i gyd. Rhwng y bore a'r nos byddet wedi rhoi diwedd arna i.
Isai WelBeibl 38:14  Dw i'n trydar fel gwennol neu durtur, ac yn cŵan fel colomen, wrth i'm llygaid blinedig fethu edrych i fyny. ‘Fy ARGLWYDD, dw i'n cael fy llethu! Achub fi!’
Isai WelBeibl 38:15  Beth alla i ei ddweud? Dwedodd wrtho i beth fyddai'n ei wneud, a dyna wnaeth e! Roedd rhaid i mi gerdded yn ofalus am fod fy enaid mor chwerw.
Isai WelBeibl 38:16  Mae fy arglwydd wedi fy nghuddio, ac mae bywyd yn fy nghalon eto. Mae'r ARGLWYDD wedi rhoi gorffwys i mi. ‘Rwyt ti'n fy iacháu ac wedi fy nghadw'n fyw.’
Isai WelBeibl 38:17  Yn wir, roedd yr holl chwerwder yma yn lles i mi: ‘Ceraist fi, a'm hachub o bwll difodiant, a thaflu fy holl bechodau tu ôl i ti.’
Isai WelBeibl 38:18  ‘Dydy'r rhai sydd yn Annwn ddim yn diolch i ti, a dydy'r rhai sydd wedi marw ddim yn dy foli di. Dydy'r rhai sydd wedi disgyn i'r pwll ddim yn gobeithio yn dy ffyddlondeb di.
Isai WelBeibl 38:19  Y rhai byw, dim ond y rhai byw sy'n gallu diolch i ti fel dw i'n gwneud heddiw. Mae tad yn dweud wrth ei blant am dy ffyddlondeb di:
Isai WelBeibl 38:20  mae'r ARGLWYDD wedi'n hachub ni! Gadewch i ni ganu offerynnau cerdd yn nheml yr ARGLWYDD weddill ein bywydau!’”
Isai WelBeibl 38:21  Roedd Eseia wedi dweud, “Ewch i nôl bar o ffigys wedi'u gwasgu a'i roi ar y chwydd sydd wedi casglu, a bydd yn gwella.”
Isai WelBeibl 38:22  Roedd Heseceia wedi gofyn, “Pa arwydd ga i y bydda i'n mynd i fyny i deml yr ARGLWYDD eto?”