Esperanto - Job - 12

12:1  Kaj Ijob respondis kaj diris:

12:2  Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.

12:3  Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

12:4  Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;

12:5  Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.

12:6  Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

12:7  Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;

12:8  Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.

12:9  Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

12:10  De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?

12:11  La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.

12:12  La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.

12:13  Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

12:14  Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.

12:15  Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.

12:16  Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

12:17  Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.

12:18  La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

12:19  Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

12:20  Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

12:21  Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

12:22  Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

12:23  Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

12:24  Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

12:25  Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.