Esperanto - Job - 5

5:1  Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

5:2  Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.

5:3  Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.

5:4  Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

5:5  Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.

5:6  Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

5:7  Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

5:8  Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

5:9  Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;

5:10  Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

5:11  Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.

5:12  Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

5:13  Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.

5:14  En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

5:15  Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.

5:16  Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.

5:17  Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;

5:18  Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.

5:19  En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.

5:20  En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

5:21  Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.

5:22  Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

5:23  Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

5:24  Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.

5:25  Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

5:26  En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

5:27  Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.