NlCanisius1939 - Job - 23

23:1  Job antwoordde, en sprak:

23:2  Al weer heet mijn klagen verzet: Maar zijn hand dwingt mij tot zuchten!

23:3  Ach, dat ik Hem vinden kon, En voor zijn troon kon verschijnen!

23:4  Dan zette ik Hem mijn zaak uiteen, En vulde mijn mond met bewijzen;

23:5  Dan kende ik de woorden, waarmee Hij mij antwoordt, Vernam ik, wat Hij mij zegt.

23:6  Zou Hij zijn macht in het geding moeten brengen? Neen, als Hij slechts naar mij hoorde!

23:7  Dan zou Hij bemerken dat er bij Hem een onschuldige pleit, En ik was voorgoed van mijn Rechter bevrijd!

23:8  Maar ga ik naar het oosten, Hij is er niet, Of naar het westen, ik bespeur Hem niet;

23:9  Ik zoek Hem ten noorden, ik vind Hem niet, Wend mij naar het zuiden, ik zie Hem niet.

23:10  Het is, omdat Hij mijn wandel kent Omdat ik als goud te voorschijn zou treden, als Hij mij toetst:

23:11  Want mijn voet bleef steeds in zijn spoor, Ik hield zijn pad, en verliet het nooit!

23:12  Van het bevel zijner lippen week ik niet af, Het woord van zijn mond heb ik in mijn boezem bewaard:

23:13  Maar wil Hij iets, wie kan Hem beletten, Begeert Hij iets, Hij voert het uit!

23:14  Ja, Hij volbrengt, wat Hij over mij heeft besloten, Met al het andere, wat Hij heeft beschikt:

23:15  En daarom ben ik voor Hem zo bang, Sidder ik, als ik aan Hem denk.

23:16  Het is God, die mijn hart murw heeft geslagen, De Almachtige, die mij verschrikt;

23:17  Neen, niet door de duisternis ben ik ontsteld Niet door het donker, dat mijn gelaat bedekt!