NlCanisius1939 - Job - 15

15:1  Elifaz van Teman nam het woord en sprak:

15:2  Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;

15:3  Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?

15:4  Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.

15:5  Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,

15:6  Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.

15:7  Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;

15:8  Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?

15:9  Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?

15:10  Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!

15:11  Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?

15:12  Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:

15:13  Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!

15:14  Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?

15:15  Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;

15:16  Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!

15:17  Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.

15:18  Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,

15:19  Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen

15:20  De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;

15:21  Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.

15:22  Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;

15:23  Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.

15:24  Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:

15:25  Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;

15:26  Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!

15:27  Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:

15:28  Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;

15:29  Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;

15:30  Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!

15:31  Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.

15:32  Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;

15:33  Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!

15:34  Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;

15:35  Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!