NlCanisius1939 - Job - 4

4:1  Elifaz van Teman nam het woord, en sprak:

4:2  Zullen wij het woord tot u richten, tot u, zo verslagen? Maar wie zou zijn woorden kunnen bedwingen?

4:3  Zie, zelf hebt ge velen terecht gewezen, En slappe handen gesterkt;

4:4  Uw woorden hebben struikelenden opgericht, Knikkende knieën hebt ge spierkracht verleend:

4:5  Maar nu het ú overkomt, nu zijt ge verslagen, Nu het ú treft, verbijsterd!

4:6  Was dan uw vroomheid niet uw hoop, Uw onberispelijke wandel niet uw vertrouwen?

4:7  Denk eens na: wie kwam ooit onschuldig om, Of waar ter wereld werden rechtvaardigen verdelgd?

4:8  Ik heb altijd gezien: Die onheil ploegen En rampspoed zaaien, die oogsten ze ook!

4:9  Door Gods adem gaan ze te gronde, Door zijn ziedende gramschap komen ze om:

4:10  Het gebrul van den leeuw en het gehuil van den luipaard verstomt. De tanden der leeuwenwelpen worden stuk gebroken;

4:11  De leeuwin komt om bij gebrek aan prooi, De jongen van de leeuwinnen worden uiteen gejaagd!

4:12  Eens drong een woord in het diepste geheim tot mij door En mijn oor ving er het gefluister van op.

4:13  Het was in een nachtgezicht, uit dromen geboren, Wanneer een diepe slaap de mensen bevangt:

4:14  Schrik en siddering grepen mij aan, En al mijn beenderen rilden van angst;

4:15  Een ademtocht streek langs mijn gelaat, En deed mijn haren ten berge rijzen.

4:16  Daar stond er één voor mij, Wiens gelaat ik niet kon herkennen; Een gestalte zweefde voor mijn oog, En ik hoorde het fluisteren van een stem:

4:17  Is een mens ooit rechtvaardig voor God, Een mensenkind rein voor zijn Schepper?

4:18  Zie, zelfs op zijn dienaars kan Hij niet bouwen, Zelfs in zijn engelen ontdekt Hij gebreken.

4:19  Hoeveel te meer in hen, die lemen hutten bewonen, Wier fundament in het stof is gelegd, En die als motten worden doodgetrapt,

4:20  Van ‘s morgens tot ‘s avonds te pletter gedrukt; Die zonder dat men er acht op slaat, Voor eeuwig vergaan;

4:21  Die, als hun tentpin wordt uitgerukt, Gaan sterven, eer zij het weten!