PolUGdanska - Job - 33

33:1  Teraz więc, Hiobie, posłuchaj, proszę, mojej mowy i nadstaw uszu na wszystkie moje słowa.

33:2  Oto teraz otworzyłem swoje usta, a mój język będzie mówił pod podniebieniem.

33:3  Moje słowa pochodzą ze szczerości mego serca, a moje wargi wyraźnie wypowiedzą wiedzę.

33:4  Duch Boży stworzył mnie, tchnienie Wszechmocnego ożywiło mnie.

33:5  Jeśli możesz, odpowiedz mi; przygotuj się i stań przede mną.

33:6  Oto ja, według twoich słów, odpowiem ci za Boga, chociaż też jestem z błota ulepiony.

33:7  Oto mój strach nie zatrwoży cię, a moja ręka nie zaciąży na tobie.

33:8  Ty jednak powiedziałeś mi do uszu, słyszałem dźwięk twoich słów:

33:9  Jestem czysty, bez przestępstwa, jestem niewinny i nie ma we mnie nieprawości.

33:10  Oto on znajduje zarzuty przeciwko mnie i uważa mnie za swego wroga.

33:11  Zakuł moje nogi w dyby, a zważa na wszystkie moje ścieżki.

33:12  Otóż w tym nie jesteś sprawiedliwy. Powiem ci, że Bóg jest większy od człowieka.

33:13  Dlaczego z nim się spierasz? Przecież on nie tłumaczy się z żadnych swoich spraw.

33:14  Bóg bowiem mówi raz i drugi, ale człowiek tego nie dostrzega.

33:15  We śnie, w nocnym widzeniu, gdy twardy sen spada na ludzi, w czasie drzemki na łóżku;

33:16  Wtedy otwiera ucho ludzkie i pieczętuje ich pouczenie;

33:17  Aby odwieść człowieka od złego czynu i zabrać od niego pychę.

33:18  Powstrzymuje jego duszę od dołu, a jego życie chroni przed śmiercią od miecza.

33:19  Każe go też cierpieniem na jego łożu i bólem we wszystkich jego kościach;

33:20  Tak że jego życiu obrzydza chleb, a jego duszy przysmaki.

33:21  Jego ciało niszczeje nie do poznania, a wystają jego kości, które nie były widoczne.

33:22  Jego dusza zbliża się do grobu, a jego życie do niosących śmierć.

33:23  Jeśli będzie przy nim jakiś anioł, pośrednik, jeden z tysiąca, aby oznajmić człowiekowi jego powinność;

33:24  Wtedy zlituje się nad nim i powie: Wybaw go od zejścia do dołu, bo znalazłem okup.

33:25  I jego ciało odzyska dziecięcą świeżość, wróci do dni swojej młodości.

33:26  Będzie się modlił do Boga i on przyjmie go łaskawie, ujrzy jego oblicze z radością i przywróci człowiekowi jego sprawiedliwość;

33:27  Spojrzy na ludzi i jeśli ktoś powie: Zgrzeszyłem, wypaczyłem to, co prawe, i to nie było dla mnie korzystne;

33:28  On wybawi jego duszę od zejścia do dołu, a jego życie ujrzy światło.

33:29  Wszystko to czyni Bóg z człowiekiem kilkakrotnie;

33:30  Aby odwrócić jego duszę od dołu i aby był oświecony światłem żyjących.

33:31  Zważ na to, Hiobie, słuchaj mnie; milcz, a ja będę mówił.

33:32  Jeśli jednak masz coś do powiedzenia, odpowiedz mi; mów, bo chciałbym cię usprawiedliwić.

33:33  A jeśli nie, słuchaj mnie; milcz, a nauczę cię mądrości.