Dari - Job - 36

36:1  لحظه ای حوصله کن و آنچه را در مورد خدا می گویم بشنو.

36:2  لحظه ای حوصله کن و آنچه را در مورد خدا می گویم بشنو.

36:3  معلومات من وسیع است و به این وسیله می خواهم به تو ثابت کنم که خدا، خالق من، عادل است.

36:4  من که در برابر تو ایستاده ام، دروغ نمی گویم و همه سخنان من عین حقیقت است.

36:5  خدا واقعاً قادر است و کسی را ذلیل و خوار نمی شمارد.

36:6  اشخاص شریر را زنده نمی گذارد و به داد مردم مظلوم می رسد.

36:7  به مردمان نیک توجه دارد و آن ها را به تخت پادشاهی می نشاند و تا ابد سرفراز می سازد.

36:8  اما اگر به مصیبتی گرفتار و اسیر شوند،

36:9  خدا خطا و گناه شان را که از روی غرور کرده اند، به رخ آن ها می کشد.

36:10  گوشهای شان را باز می کند تا هدایات او را بشنوند و از کارهای خطا دست بکشند.

36:11  هرگاه آن ها از امر او اطاعت کنند و بندگی او را نمایند، در آنصورت در تمام عمر خود سعادتمند و خوشحال خواهد بود.

36:12  اما اگر نافرمانی کنند با شمشیر کشته می شوند و در نادانی می میرند.

36:13  آنهائی که خدا را نمی شناسند، همیشه خشمگین هستند و حتی در وقت هلاکت هم از خدا کمک نمی طلبند.

36:14  در جوانی می میرند و عمر شان با ننگ و رسوائی ختم می شود.

36:15  اما خدا رنجدیدگان را از سختی و زحمت نجات می دهد و در حقیقت وقتی که رنج می بینند گوشهای شان را باز می کند.

36:16  خدا ترا از رنج و مصیبت رهانید و در جائی آورد که خوشبخت و آرام باشی و سُفرۀ ترا با نعمت های خود پُر کرد.

36:17  اما حالا تو بخاطر شرارتت سزاوار مجازات هستی.

36:18  پس احتیاط کن که مبادا با رشوت و ثروت از راه راست منحرف شوی.

36:19  ناله و فریاد تو سودی ندارد و با قدرت خود نمی توانی از مصیبت رهائی یابی.

36:20  در آرزوی فرا رسیدن شب مباش، چرا که شب وقت هلاکت ملتها است.

36:21  به راه گناه مرو، زیرا بخاطر گناه بود که تو به این مصیبت ها گرفتار شدی.

36:22  بدان که خدا، قادر متعال و معلمی است که همتا ندارد.

36:23  کسی به او گفته نمی تواند که چه کند و یا او را متهم به بی عدالتی نماید.

36:24  مردم همیشه کارهای خدا را تمجید کرده اند و تو هم باید او را بخاطر کارهایش ستایش کنی.

36:25  دست قدرت او را می توان از دور مشاهده کرد.

36:26  ما عظمت خدا را به کلی درک کرده نمی توانیم و آغاز موجودیت او به کسی معلوم نیست.

36:27  او آب را بصورت بخار به هوا می فرستد و از آن قطرات باران را می سازد.

36:28  بعد ابر ها باران را به فراوانی برای انسان می ریزند.

36:29  کسی نمی داند که ابر ها چگونه پهن می شوند و غرش رعد چطور از آسمان که خلوتگاه خدا است، بر می خیزد.

36:30  می بینید که چگونه آسمان را با برق روشن می سازد، اما اعماق بحر همچنان تاریک می ماند.

36:31  خدا رزق مردم را مهیا کرده به فراوانی به آن ها می دهد.

36:32  برق را با دستهای خود می گیرد و به هدف می زند.

36:33  رعد فرارسیدن طوفان را اعلام می کند و حیوانات هم از آمدن آن آگاه می شوند.