NorthernAzeri - Job - 7

7:1  İnsanın yer üzündəki həyatı ağır xidmət deyilmi? Keçirdiyi günlərin muzdur ömründən fərqi nədir?

7:2  Kölgəyə həsrət qalan kölə kimidir, Muzdunu gözləyən fəhlə kimidir,

7:3  Bəli, irs olaraq mənə boş aylar verildi, Qismətimə sıxıntılı gecələr düşdü.

7:4  Yatanda düşünürəm: “Görəsən nə vaxt qalxacağam?” Gecə isə hey uzanır, Mən gün doğana qədər yerimdə qurcalanıram.

7:5  Bədənimə qurd düşüb, qabıqlanır, Çatlayan dərimdən irin axır.

7:6  Günlərim toxucunun məkikindən də sürətli gedir, Ümidsiz sona çatır.

7:7  Ey Allah, yada sal, həyatım bir nəfəsdir, Gözüm yenidən yaxşılıq görməyəcək.

7:8  Bu anda mənə baxan gözlər məni təzədən görməyəcək, Sənin gözlərin üzərimdə olacaq, amma mən olmayacağam.

7:9  Bulud dağılıb getdiyi kimi Ölülər diyarına enən bir daha çıxmaz.

7:10  Bir daha evinə qayıtmaz, Olduğu yer artıq onu tanımaz.

7:11  Ona görə sakitləşməyəcəyəm, Ruhumun sıxıntısını dilə gətirəcəyəm, Canımın ağrısından şikayət edəcəyəm.

7:12  Dənizəmmi, dəniz əjdahasıyammı? Niyə üzərimdə nəzarətçi qoyursan?

7:13  Düşündüm ki, bəlkə yatağım məni rahatlar, Döşəyim şikayətimi azaldar.

7:14  Məni yuxularla qorxudursan, Röyalarla canıma vəlvələ salırsan.

7:15  Canım boğulub-ölməyi yaşamaqdan üstün tutur, Quru cəsəddə qalmaqdansa ölüm mənə xoşdur.

7:16  Həyatımdan bezmişəm, Uzun ömür istəmirəm. Məndən əlini çək, Ömrümün mənası getdi.

7:17  İnsan nədir ki, onu bu qədər böyüdürsən, Qayğısını çəkirsən.

7:18  Ona hər səhər baş çəkirsən, Hər an onu sınayırsan.

7:19  Nə vaxtadək nəzərini üzərimdən çəkməyəcəksən? Mənə udqunmağa imkan verməyəcəksən?

7:20  Ey insan nəzarətçisi, nədir günahım? Mən Sənə nə etmişəm? Məni niyə Özünə hədəf etdin? İndi öz yükümü çəkə bilmirəm.

7:21  Niyə üsyankarlığımı əfv etmirsən, Təqsirimi bağışlamırsan? Bir azdan torpaq altda yatacağam, Axtarsan da, məni tapmayacaqsan».