VulgSistine - Mark - 12

12:1  Et coepit illis in parabolis loqui: Vineam pastinavit homo, et circumdedit sepem, et fodit lacum, et aedificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.

12:2  Et misit ad agricolas in tempore servum ut ab agricolis acciperet de fructu vineae.

12:3  Qui apprehensum eum ceciderunt, et dimiserunt vacuum.

12:4  Et iterum misit ad illos alium servum: et illum in capite vulneraverunt, et contumeliis affecerunt.

12:5  Et rursum alium misit, et illum occiderunt: et plures alios: quosdam caedentes, alios vero occidentes.

12:6  Adhuc ergo unum habens filium charissimum: et illum misit ad eos novissimum, dicens: Quia reverebuntur filium meum.

12:7  Coloni autem dixerunt ad invicem: Hic est heres: venite, occidamus eum: et nostra erit hereditas.

12:8  Et apprehendentes eum, occiderunt: et eiecerunt extra vineam.

12:9  Quid ergo faciet Dominus vineae? Veniet, et perdet colonos: et dabit vineam aliis.

12:10  Nec scripturam hanc legistis: Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli:

12:11  A Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris?

12:12  Et quaerebant eum tenere: et timuerunt turbam. cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam hanc dixerit. Et relicto eo abierunt.

12:13  Et mittunt ad eum quosdam ex Pharisaeis, et Herodianis, ut eum caperent in verbo.

12:14  Qui venientes dicunt ei: Magister, scimus quia verax es, et non curas quemquam: nec enim vides in faciem hominum, sed in veritate viam Dei doces. licet dare tributum Caesari, an non dabimus?

12:15  Qui sciens versutiam illorum, ait illos: Quid me tentatis? afferte mihi denarium ut videam.

12:16  At illi attulerunt ei. Et ait illis: Cuius est imago haec, et inscriptio? Dicunt ei: Caesaris.

12:17  Respondens autem Iesus dixit illis: Reddite igitur quae sunt Caesaris, Caesari: et quae sunt Dei, Deo. Et mirabantur super eo.

12:18  Et venerunt ad eum Sadducaei, qui dicunt resurrectionem non esse: et interrogabant eum dicentes:

12:19  Magister, Moyses nobis scripsit, ut si cuius frater mortuus fuerit, et dimiserit uxorem, et filios non reliquerit, accipiat frater eius uxorem ipsius, et resuscitet semen fratri suo.

12:20  Septem ergo fratres erant: et primus accepit uxorem, et mortuus est non relicto semine.

12:21  Et secundus accepit eam, et mortuus est: et nec iste reliquit semen. Et tertius similiter.

12:22  Et acceperunt eam similiter septem: et non reliquerunt semen. Novissima omnium defuncta est et mulier.

12:23  In resurrectione ergo cum resurrexerint, cuius de his erit uxor? septem enim habuerunt eam uxorem.

12:24  Et respondens Iesus, ait illis: Nonne ideo erratis, non scientes Scripturas, neque virtutem Dei?

12:25  Cum enim a mortuis resurrexerint, neque nubent, neque nubentur, sed erunt sicut angeli Dei in caelis.

12:26  De mortuis autem quod resurgant, non legistis in libro Moysi, super rubum quomodo dixerit illi Deus, inquiens: Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Iacob?

12:27  Non est Deus mortuorum, sed vivorum. Vos ergo multum erratis.

12:28  Et accessit unus de Scribis, qui audierat illos conquirentes, et videns quoniam bene illis responderit, interrogavit eum quod esset primum omnium mandatum.

12:29  Iesus autem respondit ei: Quia primum omnium mandatum est: Audi Israel, Dominus Deus tuus, Deus unus est:

12:30  et diliges Dominum Deum tuum ex tota corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota mente tua, et ex tota virtute tua. Hoc est primum mandatum.

12:31  Secundum autem simile est illi: Diliges proximum tuum tamquam teipsum. Maius horum aliud mandatum non est.

12:32  Et ait illi Scriba: Bene Magister, in veritate dixisti, quia unus est Deus, et non est alius praeter eum.

12:33  Et ut diligatur ex toto corde, et ex toto intellectu, et ex tota anima, et ex tota fortitudine: et diligere proximum tamquam seipsum, maius est omnibus holocaustomatibus, et sacrificiis.

12:34  Iesus autem videns quod sapienter respondisset, dixit illi: Non es longe a regno Dei. Et nemo iam audebat eum interrogare.

12:35  Et respondens Iesus dicebat, docens in templo: Quomodo dicunt Scribae Christum filium esse David?

12:36  Ipse enim David dicit in Spiritu sancto: Dixit Dominus Domino meo, Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum.

12:37  Ipse ergo David dicit eum Dominum, et unde est filius eius? Et multa turba eum libenter audivit.

12:38  Et dicebat eis in doctrina sua: Cavete a Scribis, qui volunt in stolis ambulare, et salutari in foro,

12:39  et in primis cathedris sedere in synagogis, et primos discubitus in coenis:

12:40  qui devorant domos viduarum sub obtentu prolixae orationis: hi accipient prolixius iudicium.

12:41  Et sedens Iesus contra gazophylacium, aspiciebat quomodo turba iactaret aes in gazophylacium, et multi divites iactabant multa.

12:42  Cum venisset autem vidua una pauper, misit duo minuta, quod est quadrans,

12:43  et convocans discipulos suos, ait illis: Amen dico vobis, quoniam vidua haec pauper plus omnibus misit, qui miserunt in gazophylacium.

12:44  Omnes enim ex eo, quod abundabat illis, miserunt: haec vero de penuria sua omnia quae habuit misit totum victum suum.