Bela - Proverbs - 25

25:1  І гэта выслоўі Саламона, сабраныя мужамі Эзэкіі, цара Юдэйскага.

25:2  Слава Божая — пакрываць та­ямніцаю справу, а славай цароў — дасьледаваць справу.

25:3  Як неба ў вышыні і зямля ў глыбіні, так сэрца цароў — недасьледвальнае.

25:4  Аддзялі дамешку ад срэбра, і выйдзе ў срэбніка посуд:

25:5  адвядзі няправеднага ад цара, і трон ягоны ўмацуецца праўдай.

25:6  Ганарліва не выстаўляйся перад абліччам цара і на месца вялікіх не ста­навіся;

25:7  бо лепей хай скажуць табе: "узыдзі сюды вышэй", чым калі прынізяць цябе перад знакамітым, якога ўбачылі вочы твае.

25:8  Ня ўступай пасьпешліва ў цяжбіну: бо што будзеш рабіць у канцы, калі супернік твой сарамаціць цябе?

25:9  Вядзі цяжбіну зь блізкім тваім, але таямніцы ягонае не адкрывай,

25:10  каб не папракнуў цябе той, хто чуў гэта, бо тады ганьба твая ад цябе не адс­тане.

25:11  Залатыя яблыкі ў срэбным праз­рыстым посудзе — слова, сказанае прыс­тойна.

25:12  Залатая завушніца і аздоба з чыс­тага золата — гэта мудры абскаржнік для ўважлівага вуха.

25:13  Што прахалода ад сьнегу ў жніва, тое верны пасол таму, хто яго пасылае: ён прыносіць душы гаспадара свайго ра­дасьць.

25:14  Што хмары і вятры без дажджу, тое чалавек, які абяцае гасьцінцы і іх не дае.

25:15  Цярплівасьць схіляе да літасьці вяльможу, і мяккі язык ломіць костку.

25:16  Знайшоў ты мёд? еж, колькі трэба табе, каб не аб’есьціся ім і ня выбляваць яго.

25:17  Не ўчашчай у дом сябра твайго, каб ты не абрыд яму, каб ён не зьне­навідзеў цябе.

25:18  Што молат і меч і вострая страла, тое чалавек, які сьведчыць ілжыва су­проць блізкага свайго.

25:19  Што гнілы зуб і паралізаваная нага, тое надзея на ненадзейнага чалавека ў нягодзе.

25:20  Як той, хто здымае зь сябе во­пратку ў халодны дзень, і як воцат на рану, так і той, хто сьпявае песьні тужліваму сэрцу.

25:21  Калі вораг твой галодны, накармі яго хлебам; і калі ён сьмягне, напаі яго вадою:

25:22  бо, робячы гэта , ты зьбіраеш рас­паленае вуголле на галаву ягоную, і Гас­подзь аддзячыць табе.

25:23  Паўночны вецер нясе дождж, а па­таемная гаворка — незадаволеныя твары.

25:24  Лепей жыць у куце на даху, чым са сварліваю жонкаю ў прасторным доме.

25:25  Што халодная вада натомленай смагай душы, тое добрая вестка з далёкай краіны.

25:26  Што ўскаламучаная крыніца і па­рушаная крыніца, тое праведнік, які падае перад бязбожнікам.

25:27  Як нядобра есьці многа мёду, так дамагацца славы ня ёсьць слава.

25:28  Што горад разбураны, без мура, тое чалавек, які не валодае духам сваім.