UyCyr - Genesis - 4

4:1  Адәм ата аяли Һава ана билән биллә болди. Һава ана һамилдар болуп, бир оғул туғди. У: «Пәрвәрдигарниң ярдими билән бир оғулға егә болдум», деди вә исмини Қабил қойди.

4:2  Кейин у йәнә бир оғул туғуп, исмини Һабил қойди. Иккиси чоң болғандин кейин, Һабил падичи болди, Қабил болса дехан болди.

4:3  Һосул мәзгили кәлгәндә, Қабил йәрниң мәһсулатидин елип Пәрвәрдигарға тәғдим қилди.

4:4  Һабилму қой падиси ичидин тунҗа туғулған қозилардин союп, таза семиз йеридин Пәрвәрдигарға тәғдим қилди. Пәрвәрдигар Һабилни вә униң соғисини қобул қилди.

4:5  Бирақ Қабилни вә униң соғисини қобул қилмиди. Буниңдин интайин хапа болған Қабилниң чирайи тутулуп кәтти.

4:6  Шу чағда Пәрвәрдигар Қабилға: — Немишкә хапа болисән? Чирайиң немишкә тутулуп кәтти?

4:7  Әгәр дурус иш қилған болсаң, сениму қобул қилған болаттим! Бирақ яманлиқ қилсаң, гуна худди ишик алдида етилмақчи болуп турған явайи иштқа охшаш сениң вуҗудуңни чирмавалиду. У сени өз илкигә алмақчи болсиму, лекин сән уни йеңишиң лазим! — деди.

4:8  Кейин Қабил иниси Һабилға: — Җүр, далада сәйлә қилип келәйли! — деди. Улар даладики вақ­тида, Қабил инисиға қол селип, уни өлтүрүвәтти.

4:9  Пәрвәрдигар Қабилдин: — Иниң Һабил қени? — дәп сориди. — Билмәймән, мән инимниң баққучисимидим? — дәп җавап бәрди у.

4:10  Пәрвәрдигар кәйнидинла уни: — Бу немә қилғиниң? Иниңниң интиқам елиш үчүн дат-пәрият қиливатқан қени Маңа көрүнүп туриду.

4:11  Сән әнди ләнәткә учрайсән. Буниңдин кейин бу йәрдә туралмайсән! Чүнки сән иниңни өлтүрдүң, йәргә қан төктүң.

4:12  Сән йәргә ишлигән тәғдирдиму, йәр саңа һосул бәрмәйду. Сән әнди сәрсан болуп, йәр йүзидә сәргәрданлиқта жүрисән, — дәп әйиплиди.

4:13  Буни аңлиған Қабил Пәрвәрдигарға мундақ деди: — Мән бундақ еғир җазани көтирәлмәймән.

4:14  Сән мени бу йәрдин қоғлап, һозуруңдин һайдаватисән! Мән әнди өй-макансиз, сәрсан болуп, йәр йүзидә сәргәрданлиқта жүримән. Мени көргәнла киши өлтүрүветиду!

4:15  Лекин Пәрвәрдигар: — Яқ, сени өлтүргән киши йәттә һәссә қаттиқ җазалиниду, —деди. Шуниң билән Пәрвәрдигар Қабилни өлтүрмәкчи болғанларни агаһландуруш үчүн, униң пешанисигә алаһидә бәлгү қоюп қойди.

4:16  Буниң билән Қабил Пәрвәрдигарниң һозуридин чиқип, Ерәм бағниң шәриқ тәрипидики Нод дегән җайда олтирақлишип қалди.

4:17  Қабил аяли билән биллә болди. Аяли һамилдар болуп, бир оғул туғди. Униң исмини Һанух қойди. Қабил бир шәһәр бена қилип, шәһәрни оғлиниң исмида атиди.

4:18  Һанухтин Ирад төрәлди, Ирадтин Меһуяил төрәлди, Меһуяилдин Метушаил төрәлди, Метушаилдин Ламик төрәлди.

4:19  Ламик икки хотун алди, бириниң исми Адә, йәнә бириниң исми Зиллә еди.

4:20  Адә Ябални туғди. Ябал көчмән малчиларниң бовиси болди.

4:21  Униң инисиниң исми Юбал еди. Юбал чилтар вә нәй чалғучиларниң бовиси болди.

4:22  Зиллә Тубал-Қайин дегән бир оғулни туғди. Тубал-Қайин мис, төмүр җабдуқларни ясиғучиларниң бовиси болди. Тубал-Қайинниң Нәимә исимлиқ бир сиңлиси бар еди.

4:23  Ламик икки аялиға по ейтип, мундақ деди: «Әй Адә билән Зиллә, сөзүмгә қулақ селиңлар! Әй аяллирим, көңүл қоюп аңлаңлар! Мени яридар қилған бир адәмни өлтүрдүм. Мени урған бир яшни өлтүрдүм.

4:24  Қабилни өлтүргүчи йәттә һәссә җазаланса, Мени өлтүргүчи йәтмиш йәттә һәссә җазалиниду».

4:25  Адәм ата йәнә өз аяли билән биллә болуш нәтиҗисидә аяли бир оғул туғди. Һава ана: «Худа маңа Қабил өлтүрүвәткән Һабилниң орниға бир оғул бәрди», — деди. Шуңа у исмини Сет қойди.

4:26  Сет­тин бир оғул туғулуп, исми Енош қоюлди. Мана шу чағдин башлап, адәмләр Пәрвәрдигарға ибадәт қилишқа башлиди.