UyCyr - Genesis - 37

37:1  Яқуп өз атиси турған Қанан районида олтирақлишип қалди.

37:2  Төвәндикиләр Яқупниң аилисиниң иш-излиридур. Йүсүп он йәттә яшқа киргән чағлирида, һемишәм атисиниң кичик хотунлири Билһа вә Зилпаниң оғуллириға ярдәмлишип, қой баққили чиқатти. У акилириниң қилған яман ишлирини атисиға мәлум қилип туратти.

37:3  Исраил Йүсүпни башқа оғуллиридин көпирәк яхши көрәтти. Чүнки Йүсүп униң қериған вақтида тапқан балиси еди. Исраил Йүсүпкә бир ала тон тиктүрүп бәрди.

37:4  Атилири­ниң уни өзлиридин артуқ көридиғанлиғини сәзгән акилири Йүсүпкә шунчилик өчмәнлик қилаттики, һәтта униңға силиқ гәпму қилматти.

37:5  Бир күни Йүсүп чүш көрүп, уни акилириға ейтип бәрди. Улар униңға бурунқидинму өч болуп кәтти.

37:6  У: — Қулақ селиңлар! Көргән чүшүмни силәргә ейтип берәй.

37:7  Биз һәммимиз етизда буғдай бағлаватқидәкмиз. Мениң бағлиған буғдийим тиклинип түз турғидәк, силәрниң бағлиғанлириңлар мениңкиниң әтрапида бешини егип тазим қилип турғидәк! — деди.

37:8  Акилири униңдин: — Сән падиша болуп, бизгә һөкүмранлиқ қилмақчиму? — дәп сориди. Йүсүп чүшини акилириға өрүп бәргәнлигидин, улар униңға техиму өч болуп кәтти.

37:9  Кейин Йүсүп йәнә бир чүш көрүп, униму акилириға ейтип берип, уларға: — Мән йәнә бир чүш көрүптимән. Чүшүмдә қуяш, ай вә он бир юлтуз маңа тазим қилип турғидәк! — деди.

37:10  Йүсүп бу чүшни атисиғиму ейтип бәрди. Атиси уни әйипләп: — Қандақ чүш бу? Сән анаң, акилириң вә мениң саңа баш егип тазим қилишимизни ойламсән? — деди.

37:11  Буниң билән Йүсүпниң акилири униңға интайин көрәлмәслик қилишидиған болуп қалди. Лекин атиси бу ишни көңлигә пүкүп қойди.

37:12  Бир күни Йүсүпниң акилири Шәкәмдики яйлаққа атисиниң қойлирини баққили барған еди.

37:13  Исраил Йүсүпкә: — Акилириң Шәкәмдә қой беқиватиду. Сән уларниң йениға берип йоқлап кәлгин, — деди. — Мақул, барай, — дәп җавап бәрди Йүсүп.

37:14  Атиси униңға: — Сән акилириңниң вә падиларниң аман-есән яки әмәслигини көрүп келип, маңа хәвәр қилғин, — деди. Буниң билән атиси Һиброн җилғисидин уни йолға салди. Йүсүп Шәкәмгә берип,

37:15  далада акилирини издәп жүргәндә, бир киши уни көрүп: — Кимни издәватисән? — дәп сориди.

37:16  — Акилиримни издәватимән. Уларниң қәйәрдә қой беқиватқан­лиғини ейтип бәрсиңиз, — деди у.

37:17  У киши: — Улар кетип қалди. Уларниң Дотанға бармақчи болғанлиғини аңлидим, — деди. Шуниң билән Йүсүп акилириниң кәйнидин меңип, уларни Дотандин тапти.

37:18  Улар Йүсүпни жирақтин көрүп, у йетип кәлгичә мәслиһәтлишип, уни өлтүрүвәтмәкчи болушти.

37:19  Улар өз ара: — Һелиқи чүш атиси кәпту.

37:20  Мундақ қилайли! Биз уни өлтүрүп, өлүгини сүйи қуруп кәткән қудуққа ташлаветип, жиртқуч һайван йәп кетипту, дәйли. Қени, униң чүшиниң әмәлгә ашқинини бир көрәйли, — дейишти.

37:21  Уларниң сүйиқәстини аңлиған Рубен Йүсүпни қутқузувалмақчи болуп: — Уни өлтүрсәк болмайду!

37:22  Уни зәхимләндүрмәй, чөлдики сүйи қуруп кәткән бу қудуққа ташлавәтсәкла болди, — деди. Униң бундақ дейишидики мәхсәт, кейин Йүсүпни бир амал қилип, уларниң қолидин қутулдуруп, атисиға қайтуруп бериш еди.

37:23  Йүсүп акилириниң йениға келиш биләнла, улар уни тутуп, учиси­дики ала тонини салдурувелип, уни бир сусиз қудуққа ташлавәтти.

37:24  Йүсүп акилириниң йениға келиш биләнла, улар уни тутуп, учиси­дики ала тонини салдурувелип, уни бир сусиз қудуққа ташлавәтти.

37:25  Улар тамаққа олтарғинида, бир топ исмаил қәбилисидин болған содигәрләр карвининиң Гилиадтин Мисир тәрәпкә кетиватқан­лиғини көрди. Улар төгилиригә дора-дәрмәк, мәлһәм вә мурмәк­киләрни артип кәлгән еди.

37:26  Йәһуда өз қериндашлириға: — Бизниң өз инимизни өлтүрүп, җинайитимизни йошурушимиз­ниң пайдиси немә?

37:27  Уни өзимиз қол селип өлтүргинимиздин көрә, исмаилларға сетивәткинимиз түзүк. У қандақла болмисун бизниң инимиз, бизниң қан қериндишимиз, — деди. Қериндашлири буниңға қошулди.

37:28  Шуңа Мидияндин кәлгән исмаил қәбилисидики содигәрләр у йәрдин өткәндә, Йүсүпниң акилири уни қудуқтин чиқирип, жигирмә күмүч тәңгигә баһалишип, исмаилларға сетивәтти. Бу кишиләр Йүсүпни Мисирға елип кәтти.

37:29  Йүсүп содигәрләргә сетилғанда, Рубен йоқ еди. У қайтип кәлгәндин кейин, қудуқниң йениға берип, Йүсүпниң йоқлиғини көрүп, ечинған һалда кийимлирини житип,

37:30  қериндашлири турған йәргә берип: — Йүсүп йоқ! Өйгә қандақ баримән? — деди.

37:31  Буниң билән улар өшкидин бирни боғузлап, Йүсүпниң ала тонини өшкиниң қениға миләп,

37:32  атисиниң алдиға апирип: — Биз бу ала тонни тепивалдуқ, бу Йүсүпниңму қандақ? — деди.

37:33  Яқуп бу тонни тонуп: — Бу мениң оғлумниңғу! У җәзмән жиртқуч һайванларға йәм бопту! — деди.

37:34  Яқуп һәсрәттә кийимлирини житип ташлап, матәм кийимини кийип, оғли үчүн узунғичә һаза тутти.

37:35  Униң қиз-оғуллириниң һәммиси униңға тәсәлла бәрсиму, қобул қилмиди. У: — Мән таки өлгичә, оғлумға һаза тутимән! — деди. У оғли Йүсүп үчүн давамлиқ һәсрәт чәкти.

37:36  Шу арилиқта Мидияндин кәлгән һелиқи содигәрләр Йүсүпни Мисирға апирип, уни падишаниң бир әмәлдари — ясавуллар башлиғи болған Потифарға сетивәткән еди.