PolUGdanska - Job - 15

15:1  Wtedy Elifaz z Temanu odpowiedział:

15:2  Czy mądry człowiek ma odpowiadać próżną wiedzą i napełniać swoje wnętrze wiatrem wschodnim?

15:3  Czy ma się spierać słowami bezużytecznymi i mową, która nie przynosi pożytku?

15:4  Ty nawet odrzucasz bojaźń i powstrzymujesz modlitwę przed Bogiem.

15:5  Twoje usta bowiem pokazują twą nieprawość, posługujesz się mową przebiegłych.

15:6  Twoje usta cię potępiają, a nie ja; twoje wargi świadczą przeciwko tobie.

15:7  Czy jesteś pierwszym człowiekiem, który się urodził? Czy zostałeś stworzony przed pagórkami?

15:8  Czy słuchałeś tajemnic Boga? Czy tylko w tobie jest mądrość?

15:9  Cóż ty wiesz, czego my nie wiemy? Cóż ty rozumiesz, czego my nie rozumiemy?

15:10  Wśród nas są i sędziwi, i starcy, starsi od twego ojca.

15:11  Czy lekceważysz pociechę Boga? Czy masz w sobie coś tajemnego?

15:12  Czemu cię tak uniosło twoje serce? Czemu swoimi oczami tak mrugasz;

15:13  Że zwracasz przeciwko Bogu swego ducha i wypuszczasz ze swoich ust takie słowa?

15:14  Czym jest człowiek, aby miał być czysty, urodzony z kobiety, aby miał być sprawiedliwy?

15:15  Oto nawet swoim świętym on nie ufa i niebiosa nie są czyste w jego oczach.

15:16  Tym bardziej obrzydły i nikczemny jest człowiek, który pije nieprawość jak wodę.

15:17  Wykażę ci, tylko mnie posłuchaj; opowiem ci, co widziałem;

15:18  Co mądrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;

15:19  Im samym dana była ziemia i żaden obcy nie przeszedł wśród nich.

15:20  Niegodziwy żyje w udręce przez wszystkie swoje dni i niewiele lat wyznaczono ciemięzcy.

15:21  Głos przerażenia brzmi w jego uszach, że w czasie pokoju napadnie go niszczyciel.

15:22  Nie wierzy, że miałby wrócić z ciemności, obawia się zewsząd miecza.

15:23  Tuła się za chlebem, pytając, gdzie go znaleźć. Wie, że dzień ciemności został dla niego przygotowany.

15:24  Przeraża go utrapienie i ucisk; wzmocnią się przeciwko niemu jak król gotowy do boju.

15:25  Wyciągnął bowiem swą rękę przeciw Bogu, przeciwko Wszechmocnemu się umocnił.

15:26  Naciera na niego, na jego szyję, która jest okryta pod gęstymi grzbietami jego tarcz.

15:27  Swoją twarz kryje bowiem w tłuszczu, a jego tusza zaokrągliła się na lędźwiach.

15:28  Mieszka w opustoszałych miastach i domach, w których nikt nie przebywa, które niebawem staną się ruiną.

15:29  Nie wzbogaci się i nie przetrwa jego majątek ani jego doskonałość nie rozszerzy się na ziemi.

15:30  Nie wyjdzie z ciemności, płomień ususzy jego latorośle, a zginie od tchnienia jego ust.

15:31  Niech złudzony nie ufa marności, gdyż marność będzie jego zapłatą.

15:32  Przed wypełnieniem jego dni nastąpi, a jego gałązka nie zakwitnie.

15:33  Jak winna latorośl utraci swoje niedojrzałe grona, jak oliwka zrzuci swój kwiat.

15:34  Zgromadzenie obłudników będzie bowiem spustoszone, a ogień strawi namioty przekupstwa.

15:35  Poczęli krzywdę i urodzili nieprawość, a ich łono przygotowuje oszustwo.