NorSMB - Matthew - 18

18:1  I same bilet kom læresveinarne til Jesus og spurde: «Kven er no den største i himmelriket?»

18:2  Då kalla han til seg eit lite barn, og sette det midt imillom deim

18:3  og sagde: «Det segjer eg dykk for sant: Vender de ’kje um, og vert som borni, so kjem de aldri inn i himmelriket.

18:4  Den som gjer seg sjølv liten som dette barnet, han er den største i himmelriket;

18:5  og den som tek imot eitt sovore barn i mitt namn, han tek imot meg.

18:6  Men den som freistar nokon av desse små som trur på meg, han var betre faren dei hadde hengt ein kvernstein um halsen på honom og søkkt honom ned i djupaste havet.

18:7  Ve yver verdi for freistingarne hennar! Freistingar lyt det koma, men ve yver den som freistingi kjem frå!

18:8  Um handi di eller foten din freistar deg, so hogg deim av og kasta deim frå deg! Det er betre for deg å ganga einhendt eller halt inn til livet enn å hava tvo hender og tvo føter og kastast i den ævelege elden.

18:9  Og um auga ditt freistar deg, so riv det ut og kasta det frå deg! Det er betre for deg å ganga einøygd inn til livet enn å hava tvo augo og kastast i helveteselden.

18:10  Agta dykk at de ikkje vanvyrder nokon av desse små! for eg segjer dykk at englarne deira i himmelen allstødt fær sjå åsyni åt far min i himmelen.

18:11  For Menneskjesonen er komen for å frelsa det som var fortapt.

18:12  Kva trur de? - Um ein mann hev hundrad sauer, og ein av deim villar seg burt, let han ’kje då dei ni og nitti ganga lause i fjellet og tek ut og leitar etter den som fer vilt?

18:13  og hender det at han finn honom, då segjer eg dykk for visst: Han gleder seg meir yver honom enn yver dei ni og nitti som ikkje hev villa seg burt.

18:14  Soleis vil ikkje heller far dykkar i himmelen at ein einaste av desse små skal fortapast.

18:15  Hev bror din synda imot deg, so gakk til honom og tala honom til rettes på tvomannshand! Høyrer han på deg, so hev du vunne bror din;

18:16  men vil han ikkje høyra, so tak med deg endå ein eller tvo, so kvar ting kann provast med tvo eller tri manns vitnemål.

18:17  Høyrer han ikkje på deim, so seg det til kyrkjelyden! Og høyrer han ikkje på kyrkjelyden heller, då skal han vera som ein heidning og tollmann for deg.

18:18  Det segjer eg dykk for sant: Alt det de bind på jordi, skal vera bunde i himmelen, og alt det de løyser på jordi, skal vera løyst i himmelen.

18:19  Sameleis segjer eg dykk: Alt det som tvo av dykk her på jordi er samde um å beda um, det skal dei få av far min i himmelen.

18:20  For der som tvo eller tri er samla i mitt namn, der er eg midt imillom deim.»

18:21  Då gjekk Peter fram og sagde: «Herre, kor mange gonger skal eg tilgjeva bror min når han hev synda imot meg - so mykje som sju gonger?»

18:22  Jesus svara: «Ikkje sju gonger, segjer eg deg, men sytti gonger sju gonger.»

18:23  For himmelriket kann liknast med ein konge som vilde gjera upp rekneskapen med tenarane sine.

18:24  Då han no tok til med uppgjerdi, førde dei fram for honom ein som var skuldig ti millionar dalar.

18:25  Men han hadde ’kje noko å greida det med. So sagde herren hans at han skulde seljast, både han og kona hans og borni og alt det han åtte, so gjelda kunde greidast.

18:26  Då fall tenaren på kne for honom og sagde: «Ver tolug med meg, so skal du få det alt saman!»

18:27  Og herren tykte synd i tenaren sin og gav honom fri, og ettergav honom skuldi.

18:28  Då den same tenaren kom ut att, møtte han ein av dei andre tenarane, som var skuldig honom tjuge dalar, og han greip honom og vilde strøypa honom, og sagde: «Kom med det du er skuldig!»

18:29  Då fall den andre på kne og bad for seg og sagde: «Ver tolug med meg, so skal du få det!»

18:30  Men han vilde ikkje; han tok og sette medtenaren sin i fengsel; der skulde han sitja til skuldi var greidd.

18:31  Då dei andre tenarane såg kva som gjekk fyre seg, vart dei ille ved; og dei gjekk til herren sin, og fortalde honom alt det som var hendt.

18:32  Då kalla herren honom fyre seg og sagde til honom: «Du vonde tenar! Heile den store skuldi di gav eg deg etter då du bad meg!

18:33  Skulde so ’kje du og ha vore mild imot medtenaren din, som eg var imot deg!»

18:34  Og herren hans vart harm og gav honom yver til fangevaktarane, so dei skulde pina honom til han hadde greidt all skuldi.

18:35  So skal og far min i himmelen gjera med dykk, når de ikkje av hjarta tilgjev kvarandre.