NorSMB - Matthew - 27

27:1  Det var morgon vorte då alle dei øvste prestarne og styresmennerne sagde daudedomen yver Jesus.

27:2  So batt dei honom og førde honom burt og gav honom yver til Pilatus, landshovdingen.

27:3  Då Judas, svikaren, såg at dei hadde dømt Jesus frå livet, angra han på det han hadde gjort. Han bar dei tretti sylvdalarne attende til dei øvste prestarne og styresmennerne og sagde:

27:4  «Eg hev synda! Det var skuldlaust blod eg gav yver til dykk.» «Kva skil det oss? Det vert di eigi sak,» svara dei.

27:5  Då kasta han pengarne frå seg i templet og tok ut; og sidan gjekk han burt og hengde seg upp.

27:6  Dei øvste prestarne tok pengarne og sagde: «Det er ’kje rett å leggja deim i tempelkista; for det er blodpengar.»

27:7  So tok dei den rådi at dei for desse pengarne kjøpte Pottemakaråkeren til gravstad for framande.

27:8  Difor hev den åkeren vore kalla Blodåkeren alt til denne dag.

27:9  Då vart det sanna det som Jeremia, profeten, hev tala, når han segjer: «So tok dei desse tretti sylvdalarn’ - det var det verd dei hadde sett han i, han som dei verdsette for Israel -

27:10  for Pottemakargården dei det gav, soleis som Herren hadde sagt meg til.»

27:11  So vart då Jesus førd fram for landshovdingen. Og landshovdingen spurde honom: «Er det du som er konge yver jødarne?» «Du segjer det sjølv,» sagde Jesus.

27:12  Men då dei øvste prestarne og styresmennerne kom med klagemåli sine, svara han ingen ting.

27:13  Då sagde Pilatus til honom: «Høyrer du ikkje alt det dei skuldar deg for?»

27:14  Men han svara honom ikkje på eit einaste ord, so landshovdingen undra seg storleg.

27:15  Kvar høgtid hadde landshovdingen for vis å gjeva folket ein fange fri, kven dei vilde.

27:16  Den gongen hadde dei ein ordgjeten fange som heitte Barabbas.

27:17  Då dei no hadde samla seg, sagde Pilatus til deim: «Kven vil de eg skal gjeva dykk fri, Barabbas eller Jesus, han som dei kallar Messias?»

27:18  For han visste at det var av ovund dei hadde gjeve Jesus yver til honom.

27:19  Og med han sat i domarsætet, sende kona hans bod til honom og sagde: «Du skal ikkje hava noko med saki mot denne rettferdige mannen! Eg hev drøymt so vondt i natt for hans skuld.»

27:20  Men dei øvste prestarne og styresmennerne talde folket til å beda Barabbas fri og lata Jesus drepast.

27:21  Og då landshovdingen tok til ords att og spurde: «Kven av desse tvo vil de eg skal gjeva dykk fri?» svara dei: «Barabbas!»

27:22  «Kva skal eg då gjera med Jesus, han som dei kallar Messias?» sagde han. Då svara deim alle: «Lat honom verta krossfest!»

27:23  «Kva vondt hev han då gjort?» sagde Pilatus. Men dei ropa berre sterkare og sterkare: «Lat honom verta krossfest!»

27:24  Då Pilatus såg at han ingen ting kunde gjera, men ståket heller vart verre, tok han vatn og tvo henderne sine midt for augo på folkehopen og sagde: «Eg hev ingi skuld i blodet åt denne rettferdige mannen. Dette lyt de svara for!»

27:25  Då svara heile folket: «Blodet hans må koma yver oss og yver borni våre!»

27:26  So gav han deim Barabbas fri, men Jesus let han piska, og gav honom yver til hermennerne sine, so dei skulde krossfesta honom.

27:27  Hermennerne åt landshovdingen tok Jesus med seg inn i borgi og samla heile vakti kringum honom.

27:28  So klædde dei av honom, og hengde på honom ei skarlakskåpa,

27:29  og dei fletta ein krans av klunger og sette på hovudet hans, og gav honom ein røyrstav i høgre handi. Med so gjort, fall dei på kne for honom spotta honom og sagde: «Heil deg, jødekonge!»

27:30  So sputta dei på honom, og tok røyrstaven og slo honom i hovudet med,

27:31  og då dei hadde spotta honom det dei vilde, tok dei av honom kåpa og hadde på honom hans eigne klæde, og so førde dei honom burt og skulde krossfesta honom.

27:32  På vegen møtte dei ein mann frå Kyrene som heitte Simon. Honom nøydde dei til å bera krossen hans.

27:33  Då dei so kom til ein stad som heiter Golgata - det er det same som Skallestaden -

27:34  gav dei honom vin blanda med gall; men då han hadde smaka på det, vilde han ikkje drikka.

27:35  So feste dei honom til krossen. Klædi hans bytte dei millom seg, og drog strå um deim,

27:36  og so vart dei sitjande der og heldt vakt yver honom.

27:37  Og uppyver hovudet hans hadde dei skrive klagemålet mot honom; det lydde so: Dette er Jesus, kongen yver jødarne.

27:38  Saman med honom vart tvo røvarar krossfeste, ein på høgre og ein på vinstre sida.

27:39  Dei som gjekk framum, hædde honom og riste på hovudet og sagde:

27:40  «Du som riv ned templet og byggjer det upp att på tri dagar, hjelp deg no sjølv! Er du Guds Son, so stig ned av krossen!»

27:41  Sameleis spotta dei honom, både dei øvste prestarne og dei skriftlærde og styresmennerne, og sagde:

27:42  «Andre hev han hjelpt, seg sjølv kann han ikkje hjelpa! Han er konge i Israel! Lat honom no stiga ned av krossen, so skal me tru på honom.

27:43  Han leit på Gud; lat no Gud berga honom, dersom han bryr seg um honom! Han hev då sagt: «Eg er Guds Son!»»

27:44  Jamvel røvarane som var krossfeste saman med honom, spotta på same visi.

27:45  Frå den sette timen vart det myrkt yver heile landet, alt til den niande timen.

27:46  Og kring den niande timen ropa Jesus med høg røyst og sagde: «Eli, Eli, lama sabaktani!» Det er det same som: «Min Gud, min Gud, kvi hev du forlate meg?»

27:47  Då sagde nokre av deim som stod der og høyrde det: «Han ropar på Elia.»

27:48  Og med det same sprang ein av deim fram og tok ein svamp og fyllte med vineddik og sette på ein tein, og let honom få drikka.

27:49  Men dei hine sagde: «Venta! Lat oss sjå um Elia kjem og hjelper honom!»

27:50  Og Jesus ropa endå ein gong med høg røyst, og gav ut åndi.

27:51  Då rivna forhenget i templet midt i tvo, ovantil og heilt ned, og jordi skalv og bergi brast,

27:52  og graverne opna seg, og mange avlidne heilagmenne stod livs livande upp

27:53  og dei gjekk fram or graverne, og etter Jesus hadde stade upp att, kom dei inn i den heilage staden og synte seg for mange.

27:54  Då hovudsmannen og dei som var med honom og heldt vakt yver Jesus, såg jordskjelven og alt det som hende, vart dei fulle av otte og sagde: «Dette var sanneleg Guds Son!»

27:55  Det var og mange kvinnor der, som stod eit stykke undan og såg på; dei hadde fylgt Jesus frå Galilæa og tent honom.

27:56  Millom deim var Maria Magdalena, og Maria, mor åt Jakob og Josef, og mor åt Sebedæus-sønerne.

27:57  Um kvelden kom det ein rik mann som heitte Josef, og var frå Arimatæa; han hadde og vorte ein læresvein åt Jesus.

27:58  Han gjekk til Pilatus og bad um han måtte få likamen åt Jesus; og Pilatus sende bod at dei skulde lata honom få han.

27:59  Då tok Josef likamen og sveipte honom inn i eit reint linty,

27:60  og lagde honom i den nye gravi som han hadde hogge ut åt seg i berget. So velte han ein stor stein attfor gravopningi og gjekk burt.

27:61  Maria Magdalena og den andre Maria var der og; dei sat midt fyre gravi.

27:62  Den andre dagen - det var den som kjem etter fyrebuingsdagen - gjekk dei øvste prestarne og farisæarane saman til Pilatus

27:63  og sagde: «Herre, me kjem i hug at denne folkedåraren sagde med han livde: «Tri dagar etter stend eg upp att.»

27:64  Set no folk til å vakta vel på gravi til tridje dagen! Elles kunde læresveinarne hans koma og stela honom burt, og segja til folket: «Han hev stade upp frå dei daude,» og då vert den siste dåringi verre enn den fyrste.»

27:65  Då sagde Pilatus: «Her hev de vakt! Gakk no og tak vare på gravi som de best kann!»

27:66  So gjekk dei og sette vakti til å varveitsla gravi, etter dei hadde forsigla steinen.