Bela - Matthew - 21

21:1  І калі наблізіліся да Ерусаліма і прыйшлі ў Віфагію да гары Аліўнай, тады Ісус паслаў двух вучняў,

21:2  сказаўшы ім: ідзеце ў селішча, што проста перад вамі; і адразу знойдзеце асьліцу прывязаную і маладога асла зь ёю; адвязаўшы, прывядзеце да Мяне.

21:3  І калі вам хто скажа што-небудзь, адказвайце, што яны патрэбныя Госпаду; і адразу пашле іх.

21:4  А ўсё гэта было, каб збылося сказанае праз прарока, які гаворыць:

21:5  "скажэце дачцэ Сыёнавай: вось, Цар твой ідзе да цябе лагодны, седзячы на асьліцы і маладым асьле, сыне пад’ярэмнай".

21:6  Вучні пайшлі і зрабілі так, як загадаў ім Ісус,

21:7  прывялі асьліцу і маладога асла і паклалі на іх вопратку сваю, і Ён сеў паверх яе.

21:8  Мноства людзей пасьцілалі вопратку сваю на дарозе, а іншыя рэзалі вецьце з дрэў і пасьцілалі на дарозе;

21:9  а люд, які ішоў сьпераду і сьледам, усклікаў: асанна Сыну Давідаваму! Дабраславёны Той, Хто ідзе ў імя Гасподняе! Асанна ў вышынях!

21:10  І калі ўвайшоў Ён у Ерусалім, увесь горад узрушыўся і пыталіся і казалі: хто гэта?

21:11  А люд казаў: Гэта Ісус, Прарок з Назарэта Галілейскага.

21:12  І ўвайшоў Ісус у храм Божы і выгнаў усіх тых, што прадавалі і куплялі ў храме, і сталы мяняйлаў перакуліў і ўслоны прадаўцоў галубоў,

21:13  і сказаў ім: напісана: "дом Мой домам малітвы назавецца"; а вы зрабілі зь яго логава разбойнікаў.

21:14  І прыступілі да Яго ў храме сьляпыя і кульгавыя, і Ён ацаліў іх.

21:15  А першасьвятары і кніжнікі, убачыўшы цуды, якія Ён учыніў, і дзяцей, якія ўсклікалі ў храме і казалі: "асанна Сыну Давідаваму", абурыліся.

21:16  і сказалі Яму: ці чуеш, што яны кажуць? А Ісус кажа ім: так! хіба вы ніколі ня чыталі: "з вуснаў дзетак і немаўлят Ты ўчыніў хвалу?".

21:17  І пакінуўшы іх, выйшаў з горада ў Віфанію і правёў там ноч.

21:18  А раніцай, вяртаючыся ў горад, схацеў есьці.

21:19  І, угледзеўшы пры дарозе адну смакоўніцу, падышоў да яе і, нічога на ёй не знайшоўшы, акрамя толькі лісьця, кажа ёй: хай ня будзе больш ад цябе плоду вавек. І адразу ўсохла смакоўніца.

21:20  Убачыўшы гэта , вучні зьдзівіліся і казалі: як гэта адразу ўсохла смакоўніца?

21:21  А Ісус сказаў ім у адказ: праўду кажу вам: калі будзеце мець веру і не спаняверыцеся, ня толькі зробіце тое, што зроблена са смакоўніцай, але, калі і гары гэтай скажаце: "падыміся і кінься ў мора", — будзе;

21:22  і ўсё, чаго ні папросіце ў малітве зь вераю, атрымаеце.

21:23  І калі прыйшоў Ён у храм і вучыў, падступіліся да Яго першасьвятары і старэйшыны народу і сказалі: якою ўладаю Ты гэта робіш? і хто Табе даў такую ўладу?

21:24  Ісус сказаў ім у адказ: папытаюся і Я ў вас адно; калі пра тое скажаце Мне, і Я вам скажу, якою ўладаю гэта раблю.

21:25  Хрышчэньне Янава адкуль было: зь нябёсаў, ці ад людзей? яны ж разважалі паміж сабою: калі скажам: "зь нябёсаў", дык Ён скажа нам: "чаму ж вы не паверылі яму?",

21:26  а калі скажам: "ад людзей", — баімося народу, бо ўсе ўважаюць Яна за прарока.

21:27  І сказалі ў адказ Ісусу: ня ведаем. Сказаў ім Ён: і Я вам не скажу, якою ўладаю гэта раблю.

21:28  А як вам здаецца? У аднаго чалавека было два сыны; і ён, падышоўшы да першага, сказаў: сыне! ідзі, сёньня працуй у вінаградніку маім.

21:29  Але ён сказаў у адказ: "не хачу", а пасьля, раскаяўшыся, пайшоў.

21:30  І, падышоўшы да другога, ён сказаў тое самае. Гэты сказаў у адказ: "іду, гаспадар". І не пайшоў.

21:31  Каторы з двух выканаў бацькаву волю? Кажуць Яму: першы. Кажа ім Ісус: праўду кажу вам, што мытнікі і распусьніцы паперад вамі ідуць у Царства Божае.

21:32  Бо прыйшоў да вас Ян шляхам праведнасьці, і вы не паверылі яму, а мытнікі і распусьніца паверылі яму; вы ж, і бачыўшы гэта, не раскаяліся пасьля, каб паверыць яму.

21:33  Выслухайце іншую прытчу. Быў адзін гаспадар дома, які насадзіў вінаграднік: і мурам абгарадзіў яго, і выкапаў у ім чавільню і збудаваў вежу, і аддаў яго вінаградарам, і адлучыўся.

21:34  А калі надышоў час пладоў, ён паслаў сваіх слуг да вінаградараў узяць плады свае.

21:35  Вінаградары, схапіўшы слуг ягоных, каго набілі, каго забілі, а каго каменьнем пабілі.

21:36  Зноў паслаў ён іншых слуг, больш чым раней; і зь імі ўчынілі тое самае.

21:37  Нарэшце паслаў ён да іх сына свайго, кажучы: пасаромеюцца сына майго.

21:38  Але вінаградары, убачыўшы сына, сказалі адзін аднаму: гэта спадкаемца; хадзем, заб’ем яго і завалодаем спадчынай ягонай:

21:39  І схапіўшы яго, вывелі вонкі зь вінаградніка і забілі.

21:40  І вось, калі прыйдзе гаспадар вінаградніка, што зробіць ён з гэтымі вінаградарамі?

21:41  Кажуць яму: ліхадзеяў гэтых аддасьць на лютую сьмерць, а вінаграднік аддасьць іншым вінаградарам, якія аддаваць будуць яму плады ў свой час.

21:42  Ісус кажа ім: няўжо вы ніколі ня чыталі ў Пісаньні: "камень, які адкінулі будаўнікі, той самы зрабіўся каменем кутнім: гэта — ад Госпада, і ёсьць дзіўна ў вачах нашых"?

21:43  Таму кажу вам, што адымецца ад вас Царства Божае, і дадзена будзе народу, які прыносіць плады ягоныя.

21:44  І той, хто ўпадзе на гэты камень, разаб’ецца; а на каго ён упадзе, таго раздушыць.

21:45  І чуючы прытчы Ягоныя, першасьвятары і фарысэі зразумелі, што Ён пра іх гаворыць;

21:46  і памыкаліся схапіць Яго; але пабаяліся люду, бо Яго ўважалі за прарока.