Bela - Matthew - 27

27:1  Калі ж настала раніца, зрабілі нараду ўсе першасьвятары і старэйшыны народу супраць Ісуса, каб аддаць Яго на сьмерць:

27:2  і зьвязаўшы Яго, завялі і перадалі яго Понцію Пілату, намесьніку.

27:3  Тады Юда, які выдаў Яго, убачыўшы, што засудзілі Яго, і раскаяўшыся, аддаў трыццаць срэбранікаў першасьвятарам і старэйшынам,

27:4  кажучы: зграшыў я, прадаўшы кроў нявінную. Яны ж сказалі: што нам да таго? глядзі сам.

27:5  І кінуўшы срэбранікі ў храме, ён адышоў; і пайшоўшы, павесіўся.

27:6  Першасьвятары, узяўшы срэбранікі, сказалі: не дазваляецца класьці іх у храмавую скарбніцу, бо гэта цана крыві.

27:7  І зрабіўшы нараду, купілі на іх поле ганчара для пахаваньня чужынцаў;

27:8  таму і называецца поле тое "полем крыві" па сёньняшні дзень;

27:9  тады збылося сказанае праз прарока Ерамію, які кажа: і ўзялі трыццаць срэбранікаў, цану Ацэненага, Якога ацанілі сыны Ізраілевыя,

27:10  і далі іх за поле ганчара, як сказаў мне Гасподзь.

27:11  Ісус жа стаў перад намесьнікам. І спытаўся ў Яго намесьнік, кажучы: Ты Цар Юдэйскі? А Ісус сказаў яму: ты кажаш.

27:12  І калі вінавацілі Яго першасьвятары і старэйшыны, Ён нічога не адказваў.

27:13  Тады кажа Яму Пілат: ці ня чуеш, колькі сьведчаць супроць Цябе?

27:14  І не адказваў яму на ніводнае слова, так што намесьнік вельмі зьдзіўляўся.

27:15  А на сьвята намесьнік меў звычай выпускаць народу аднаго вязьня, якога б хацелі.

27:16  Быў тады ў іх вядомы вязень, званы Варава.

27:17  І вось, як сабраліся яны, сказаў ім Пілат: каго хочаце, каб я выпусьціў вам: Вараву ці Ісуса, Якога завуць Хрыстом?

27:18  Бо ведаў, што з зайздрасьці выдалі Яго.

27:19  Тым часам, як сядзеў ён на судовым месцы, жонка ягоная паслала яму сказаць: не рабі нічога Праведніку Таму, бо я сёньня ў сьне шмат адцярпела за Яго.

27:20  Але першасьвятары і старэйшыны падбухторылі люд прасіць Вараву, а Ісуса загубіць.

27:21  Тады намесьнік сказаў у адказ: каго хочаце з двух, каб я выпусьціў вам? Яны сказалі: Вараву.

27:22  Кажа ім Пілат: што ж мне зрабіць зь Ісусам, Якога завуць Хрыстом? Кажуць яму ўсе: хай будзе ўкрыжаваны!

27:23  А намесьнік сказаў: якое ж ліха ўчыніў Ён? Але яны яшчэ мацней крычалі: хай будзе ўкрыжаваны!

27:24  Пілат, бачачы, што нічога не дапамагае, а неспакой расьце, узяў вады і ўмыў рукі перад людзьмі, кажучы: невінаваты я ў крыві Праведніка Гэтага; глядзеце самі.

27:25  І, адказваючы, увесь люд сказаў: Кроў Ягоная на нас і на дзецях нашых.

27:26  Тады выпусьціў ім Вараву, а Ісуса, біўшы, аддаў на крыжаваньне.

27:27  Тады воіны намесьнікавы, узяўшы Ісуса ў прэторыю, сабралі на Яго цэлы полк,

27:28  і разьдзеўшы Яго, надзелі на Яго пурпуру;

27:29  і, сплёўшы вянок зь цёрну, усклалі на галаву Яму і далі Яму ў правую руку кій, і, укленчыўшы перад Ім, кпілі зь Яго, кажучы: радуйся, Цар Юдэйскі!

27:30  і плявалі на Яго і, узяўшы кій, білі па галаве Яго.

27:31  І калі назьдзекаваліся зь Яго, зьнялі зь Яго пурпуру і апранулі Яго ў адзежу Ягоную, і павялі Яго на крыжаваньне.

27:32  Выходзячы, спаткалі яны аднаго Кірынеяніна, імем Сымон: яго і прымусілі несьці крыж Ягоны.

27:33  І прыйшоўшы на месца, якое называецца Галгофа, што азначае "месца чарапоў",

27:34  далі Яму піць воцату, зьмяшанага з жоўцю; і, пакаштаваўшы, не хацеў піць.

27:35  Тыя, што ўкрыжавалі Яго, дзялілі вопратку Ягоную, кідаючы жэрабя;

27:36  і, седзячы, вартавалі Яго там;

27:37  і зьмясьцілі над галавою Ягонай надпіс зь віною Яго: Гэты ёсьць Ісус, Цар Юдэйскі.

27:38  Тады ўкрыжавалі зь Ім двух разбойнікаў: аднаго па правы бок, а другога па левы.

27:39  А тыя, што міма праходзілі, зьневажалі Яго, ківаючы галовамі сваімі

27:40  і кажучы: Ты, што разбураеш храм і за тры дні будуеш! уратуй Сябе Самога. Калі Ты Сын Божы, сыйдзі з крыжа.

27:41  Падобна і першасьвятары з кніжнікамі і старэйшынамі і фарысэямі, насьміхаючыся, казалі:

27:42  іншых ратаваў, а Самога Сябе ня можа ўратаваць. Калі Ён Цар Ізраілеў, хай цяпер сыйдзе з крыжа, і ўверуем у Яго;

27:43  спадзяваўся на Бога: хай цяпер выбавіць Яго, калі Ён угодны Яму. Бо Ён сказаў: Я Божы Сын.

27:44  Таксама і разбойнікі, укрыжаваныя зь Ім, зьневажалі Яго.

27:45  Ад шостай жа гадзіны цемра настала па ўсёй зямлі да гадзіны дзявятай.

27:46  а каля дзявятай гадзіны ўскрыкнуў Ісус моцным голасам, кажучы: Ілі, Ілі! лама савахвані? што азначае: Божа Мой, Божа Мой! чаму Ты Мяне пакінуў?

27:47  Некаторыя, што стаялі там, чуючы гэта, казалі: Ільлю кліча Ён.

27:48  І адразу пабег адзін зь іх, узяў губку, намачыў у воцат і, насадзіўшы на кій, даваў Яму піць;

27:49  а другія казалі: пастой; пабачым, ці прыйдзе Ільля ўратаваць Яго.

27:50  А Ісус, зноў ўскрыкнуўшы моцным голасам, выпусьціў дух.

27:51  І вось, завеса храма разадралася напалам, зьверху данізу; і зямля здрыганулася: і каменьне раскалолася;

27:52  і магілы расчыніліся; і многія целы памерлых паўсталі;

27:53  і выйшаўшы з магілаў пасьля ўваскрэсеньня Ягонага, увайшлі ў сьвяты горад і явіліся многім.

27:54  А сотнік і тыя, што зь ім вартавалі Ісуса, бачачы землятрус і ўсё, што адбылося, перапалохаліся вельмі і казалі: сапраўды Ён быў Сын Божы.

27:55  Там былі таксама і глядзелі здалёк многія жанчыны, якія ішлі сьледам за Ісусам з Галілеі, служачы Яму;

27:56  сярод іх былі Марыя Магдаліна і Марыя, маці Якава і Ёсіі, і маці сыноў Зевядзеевых.

27:57  Калі ж зьвечарэла, прыйшоў багаты чалавек з Арыматэі, імем Язэп, які таксама вучыўся ў Ісуса;

27:58  ён, прыйшоўшы да Пілата, прасіў Цела Ісусавага. Тады Пілат загадаў аддаць Цела.

27:59  І ўзяўшы Цела, Язэп абгарнуў яго чыстым палатном

27:60  і паклаў яго ў новай сваёй магіле, якую высек у скале; і прываліўшы вялікі камень да дзьвярэй магілы, адышоў.

27:61  Была ж там Марыя Магдаліна і другая Марыя, якія сядзелі насупраць магілы.

27:62  На другі дзень, які ідзе за пятніцай, сабраліся першасьвятары і фарысэі да Пілата

27:63  і казалі: спадару! мы ўспомнілі, што ашуканец той, яшчэ калі быў жывы, сказаў: "праз тры дні ўваскрэсну";

27:64  дык вось, загадай вартаваць магілу да трэцяга дня, каб вучні Ягоныя, прыйшоўшы ўначы, ня ўкралі Яго і не сказалі народу: "уваскрэс зь мёртвых", і будзе апошняе ашуканства горшае за першае.

27:65  А Пілат сказаў ім: маеце варту; ідзеце, ахоўвайце, як ведаеце.

27:66  Яны пайшлі і ахоўвалі магілу, прыклаўшы пячатку да каменя і паставіўшы варту.