UyCyr - Proverbs - 30

30:1  Массалиқ Яқәһниң оғли Агурниң сөзлири, Униң Итиел билән Укалға ейтқанлири:

30:2  Инсанлар арисидики әң надини мән екәнмән, Адәмдә болушқа тегишлик әқил мәндә йоқ екән,

30:3  Даналиқни үгинәлмидим, Бирдин бир Муқәддәс Болғучи һәққидә йоқ екән саватим.

30:4  Ким асманға чиққан һәм асмандин чүшкән? Ким шамални қоллирида тутқан? Ким суларни тониға йөгигән? Ким йәр-зиминниң чегарисини бәлгүлигән? Униң исми немә? Униң Оғлиниң исмичу? Билмәмсән?

30:5  Худаниң һәрбир сөзи һәқиқәттур, Өзини паналиғанларға У қалқандур.

30:6  Қошма Худаниң сөзлиригә һечнемини, Болмиса У әйипләр сени, ашкарилар ялғанчилиғиңни.

30:7  Әй Пәрвәрдигар, тиләймән икки нәрсини Сәндин, Айимиғайсән мән өлгичә буларни мәндин.

30:8  Мәндин жирақ қилғайсән сахтилиқ вә ялғанчилиқни, Қилмиғайсән гадай яки байму мени, Еһтияҗимға лайиқ бәргәйсән рисқимни.

30:9  Чүнки баяшәтчилик ичидә Сәндин тенип, «Пәрвәрдигар ким?» дәп қалмай, Яки йоқсузчилиқта оғрилиқ қилип, Әй Худа, Сениң намиңға дағ кәлтүрүп қоймай.

30:10  Қулни яманлима ғоҗайиниға, Қарғаветәр қул сени, әйипкар боларсән болмиса.

30:11  Шундақларму барки, өз атисини қарғайдиған, Өз анисиға бәхит тилимәйдиған.

30:12  Шундақларму барки, өзлирини пак чағлайдиған, Әмәлиятта уларниң мәйнәтчилиги тазиланмиған.

30:13  Шундақларму барки, чиқип турар тәкәббурлуғи көзлиридин, Беши тақишар асманға һакавурлуғидин.

30:14  Шундақларму барки, Йоқитиш үчүн бу дуниядин намратларни, Ялмаш үчүн инсанлар арисидики муһтаҗларни, Бардур уларниң қиличтәк чишлири, пичақтәк еғиз чишлири,

30:15  Сүлүкниң икки қизи бар, Улар «бәргин, бәргин» дәп вақирар. Үч нәрсә барки, һеч тоймайдиған, Һәтта, төрт нәрсә бар, әсла йетәрлик демәйдиған, Уларки:

30:16  Гөр, туғмас хотун, қағҗириған йәр вә ялмаватқан от.

30:17  Чоқулар җилғидики қарғилар яки йәветәр бүркүтниң балилири, Атисини мәсқирә қилип, анисини камситқучиниң көзини.

30:18  Үч иш барки, мән үчүн интайин сирлиқ болған, Һәтта, төрт иш бар, әқлим йәтмәйдиған, Уларки:

30:19  Бүркүтниң асманда учуши, Иланниң ташта беғирлиши, Кеминиң деңизда меңиши. Жигитниң қизға ашиқ болуши.

30:20  Мундақки бузуқ хотунниң тутқан йоли: Оғрилиқчә йәп болуп сүртәр у ағзини, Дәр: «Қилмидим мән һечқандақ яманлиқни».

30:21  Үч иш барки, йәр-зиминни силкиндүридиған, Һәтта, төрт иш бар йәр көтирәлмәйдиған. Уларки:

30:22  Қулниң падиша болуши, Ахмақниң риваҗ тепиши,

30:23  Нәпрәткә учриған аялниң әргә тегиши, Хизмәткарниң өз ханиминиң орнини тартивелиши.

30:24  Дунияда кичик тәнлик, Төрт хил җанивар бар, бәкму әқиллиқ. Уларки:

30:25  Чүмүлә: гәрчә аҗиз болсиму, Бирақ язда озуқ тәйярлавелишни биләр.

30:26  Суғур: гәрчә күчсиз болсиму, Хада ташларниң арисиға уга салар.

30:27  Чекәткә: гәрчә падишаси болмисиму, Лекин қатар сәп түзүп маңар.

30:28  Кәсләнчүк: гәрчә уни қол билән тутувалғили болсиму, Лекин у хан ордилириғиму киривалар.

30:29  Үч һайван барки, қәдәмлири һәйвәтлик, Һәтта, төрт җанивар бар меңиши һәйвәтлик. Уларки:

30:30  Шир: һайванатлар ичидә әң күчлүги, Һеч немидин қорқмай арқиға янмайдиған.

30:31  Ғораз вә өшкә: гәвдисини көтирип ғадийип маңидиған, Падиша: қошунини башлап маңидиған.

30:32  Гәр ахмақ болуп, чоң тутсаң өзәңни, Яман ғәрәздә болған болсаң вә яки, Тут қолуң билән ағзиңни!

30:33  Чиқар сериқ май қаймақ чалса, Чиқар қан бириниң бурни миҗилса, Шуниңдәк чиқар ғәзәптин җедәл-маҗра.