Bela - Deuteronomy - 32

32:1  Слухай, неба, я прамаўляцьму; і слухай, зямля, словы вуснаў маіх.

32:2  Пральецца як дождж вучэньне маё як раса мова мая, як дробны дождж на зяленіва, як зьліва на траву.

32:3  Імя Госпада праслаўлю; узьнясеце славу Госпаду нашаму.

32:4  Ён цьвярдыня; дасканалыя дзеі Ягоныя, і ўсе шляхі Яго праведныя; Бог правільны і няма няпраўды ў Ім ; Ён праведны і ісьціны;

32:5  але яны разбэсьціліся перад Ім, яны ня дзеці Ягоныя ў сваіх заганах, род упарцісты і разбэшчаны.

32:6  Ці гэта аддаяце вы Госпаду, народ неразумны і няцямны? ці ж ня Ён Айцец твой, Які засвоіў цябе, стварыў цябе і ўладзіў цябе?

32:7  Згадай пра дні старадаўнія, падумай пра гады ранейшых родаў; спытайся ў бацькі тайго, і абесьціць табе, у старцаў тваіх, і яны скажуць табе.

32:8  Калі Усявышні даваў надзелы народам і расьсяляў сыноў чалавечых, тады паставіў межы народаў па ліку сыноў Ізраілевых;

32:9  бо доля Госпада народ Ягоны; Якаў спадчынны надзел Ягоны.

32:10  Ён знайшоў яго ў пустыні, у стэпе панылым і дзікім, асланяў яго, даглядаў яго, ахоўваў яго, як вока Сваё;

32:11  як арол будзіць гняздо сваё, носіцца над птушанятамі сваімі, распасьцірае крылы свае, бярэ іх і носіць іх на пер'і сваім,

32:12  так Гасподзь адзін вадзіў яго, і ня было зь ім чужога бога.

32:13  Ён узьнёс яго на вышыні зямлі і карміў пладамі палёў, і паіў яго мёдам з каменя і алеем зь цьвёрдай скалы,

32:14  маслам каровіным і малаком авечым, і тлушчам ягнятаў і бараноў Васанскіх і казлоў, і тлустаю пшаніцаю, і ты піў віно, кроў вінаградных ягад.

32:15  І атлусьцеў Ізраіль, і зрабіўся зацяты; атлусьцеў, патаўсцеў і распасьвіўся; і пакінуў ён Бога, які стварыў яго, і пагардзіў цьвярдыняю выратаваньня свайго.

32:16  Багамі чужымі яны раздражнілі Яго, і мярзотамі Яго ўгневілі:

32:17  прыносілі ахвяры дэманам, а ня Богу, божышчам, якіх яны ня ведалі, новым, якія прыйшлі ад суседзяў і пра якіх ня думалі бацькі вашыя.

32:18  А Скалу, Якая спарадзіла цябе, ты забыў, і не памятаў Бога, Які стваорыў цябе.

32:19  Гасподзь убачыў, і ў абурэньні пагардзіў сынамі Сваімі і дочкамі Сваімі,

32:20  і сказаў: схаваю аблічча Маё ад іхі ўбачу, які будзе іхні канец; бо яны род разбэшчаны, дзеці, у якіх няма вернасьці;

32:21  ня богам яны раздражнілі Мяне, марнасьцю сваёю Мяне засмуцілі: і Я раздражню іх не народам, народам бязглуздым іх засмучу;

32:22  бо агонь запаліўся ў гневе Маім, паліць да пекла апраметнага, і паядае зямлю і плады яе,і спальвае падваліны гор;

32:23  зьбяру на іх бядоты і патрачу на іх стрэлы Мае:

32:24  будуць зьнясілены голадам, зьнішчаны гарачкаю і заразаю лютай; і пашлю на іх іклы зьвярыныя і яд паўзуноў зямных;

32:25  звонку будзе губіць іх меч, а ў дамах — вусьцішнасьць — і хлапца і дзяўчыну, і немаўля і пакрытага сівізнаю старца.

32:26  Я сказаў бы: "расьсею іх і згладжу з асяродзьдзя людзей памяць пра іх".

32:27  але адклаў гэта дзеля азлабленьня ворагаў, каб ворагі ягоныя не заносіліся і не сказалі: нашая рука высокая, і не Гасподзь зрабіў усё гэта.

32:28  Бо яны народ, які страціў розум, і няма ў іх сэнсу.

32:29  О, калі б яны памеркавалі, падумалі пра гэта, уразумелі, што зь імі будзе!

32:30  як бы мог адзін перасьледаваць тысячу і двое прагнаць процьму, калі б Скала іхняя ня выдала іх, і Гасподзь не аддаў іх!

32:31  бо скала іхняя не таая, як наша Скала; самі ворагі нашыя судзьдзі ў тым.

32:32  Бо вінаград іхні ад вінаграднай лазы Садомскай і з палёў Гаморскіх; ягады іхнія ядавітыя, гронкі іх горкія;

32:33  віно іхняе яд драконаў і пагібельная труцізна асьпідаў.

32:34  Ці не схавана гэта ў Мяне? ці не запячатана ў сховах Маіх?

32:35  У Мяне помста і аддача, калі пахісьнецца нага іхняя; бо блізкі дзень пагібелі іх, неўзабаве настане ўгатаванае ім.

32:36  Але Гасподь судзіцьме народ Свой і з рабоў Сваіх умілажаліцца, калі Ён угледзіць, што рука іхняя аслабла, і не засталося ні заключаных, ні тых, што засталіся звонку.

32:37  Тады скажа Гасподзь ; дзе багі іхнія, цьвярдыня, на якую яны спадзяваліся,

32:38  якія елі тлушч ад ахвяраў іхніх і пілі віно паліваньняў іхніх? няхай яны паўстануць і дапамогуць вам, няхай будуць ім покрывам!

32:39  Бачыце сёньня, што гэта Я, Я — і няма Бога, апрача Мяне; Я ўсьмерчваю і ажыўляю, Я б'ю і ацаляю, і ніхто ня выбавіць ад рукі Маёй.

32:40  Я падымаю да нябёсаў руку Маю і кажу: Я жыву вечна!

32:41  Калі навастру бліскучы Мой меч, і рука Мая прыме суд, дык адпомшчу ворагам Маім і ненавісьнікам Маім аддам;

32:42  напаю стрэлы Маёю крывёю, і меч Мой насыціцца плоцьцю, крывёю забітых і палонных, галовамі правадыроў ворага.

32:43  Радуйцеся, язычнікі, з народам Ягоным! бо Ён адпомсьціць за кроў рабоў Сваіх, і аддасьць помсту ворагам Сваім, і ачысьціць зямлю Сваю і народ Свой!

32:44  І прыйшоў Майсей і прамовіў усе словы песьні гэтай у слых народу, ён і Ісус, сын Наваў.

32:45  Калі Майсей прамовіў усе словы гэтыя ўсяму Ізраілю,

32:46  тады сказаў ім: пакладзеце на сэрца ваша ўсе словы, якія я абвясьціў вам сёньня, і накажэце іх дзецям сваім, каб яны стараліся выконваць усе словы закона гэтага;

32:47  бо гэта ня пустое для вас, а гэта жыцьцё вашае, і праз гэта вы доўгі час прабудзеце на той зямлі, у якую вы ідзяце церазь Ярдан, каб авалодаць ёю.

32:48  І казаў Гасподзь Майсею ў той самы дзень і сказаў:

32:49  узыдзі на гэтую гару Аварым, на гару Нэво, якая ў зямлі Маавіцкай, насупраць Ерыхона, і паглядзі на зямлю Ханаанскую, якую Я даю вам у валоданьне сынам Ізраілевым;

32:50  і памры на гары, на якую ты ўзыдзеш, і прыкладзіся да народу твайго, як памёр Аарон, брат твой, на гары Ор, і прыклаўся да народу свайго,

32:51  за тое, што вы зграшылі супроць Мяне сярод сыноў Ізраілевых каля водаў Мэрывы ў Кадэсе, у пустыні Сін, за тое, што не паказалі сьвятасьці Маёй сярод сыноў Ізраілевых;

32:52  перад сабою ты ўбачыш зямлю, а ня ўвойдзеш туды, у зямлю, якую Я даю сынам Ізраілевым.