FarHezareNoh - II Peter

Chapter 1

1:1  از شَمعون پِطرُس، غلام و رسول عیسی مسیح، به آنان که به برکت عدالت خدا و نجات‌دهندة ما عیسی مسیح، ایمانی همتراز با ایمان ما نصیبشان شده است:

1:2  فیض و آرامش به‌‌واسطة شناخت خدا و خداوند ما عیسی، بفزونی بر شما باد.

1:3  قدرت الهیِ او هر‌‌آنچه را برای حیات و دینداری نیاز داریم بر ما ارزانی داشته است. این از طریق شناختِ او میسّر شده که ما را به‌‌واسطة جلال و نیکویی خویش فرا‌‌خوانده است.

1:4  او به‌‌واسطة اینها وعده‌های عظیم و گرانبهای خود را به ما بخشیده، تا از طریق آنها شریک طبیعت الهی شوید و از فسادی که در نتیجة امیال نفسانی در دنیا وجود دارد، برهید.

1:5  از همین‌‌رو، به سعی تمام بکوشید تا به‌‌واسطة ایمان خود نیکویی بار آورید و به‌‌واسطة نیکویی، شناخت،

1:6  و به‌‌واسطة شناخت، خویشتنداری، و به‌‌واسطة خویشتنداری، استقامت، و به‌‌واسطة استقامت، دینداری،

1:7  و به‌‌واسطة دینداری، مهرِ برادرانه و به‌‌واسطة مهر برادرانه، محبت.

1:8  زیرا چون اینها در شما باشد و فزونی یابد، نخواهد گذاشت در شناخت خداوند ما عیسی مسیح، بی‌فایده و بی‌ثمر باشید.

1:9  امّا آن که عاری از اینهاست، کور است و کوته‌بین، و از یاد برده که از گناهان گذشته خویش پاک شده است.

1:10  پس ای برادران، هر‌‌چه بیشتر بکوشید تا فراخواندگی و برگزیدگی خویش را تحکیم بخشید، چرا که اگر چنین کنید هرگز سقوط نخواهید کرد.

1:11  زیرا اینچنین، برکت دخول به پادشاهیِ جاودانِ خداوند و نجات‌دهندة ما عیسی مسیح بفراوانی به شما عطا خواهد شد.

1:12  پس این امور را همواره به شما یادآوری خواهم کرد، هر‌‌چند آنها را می‌دانید و در آن حقیقت که یافته‌اید، استوارید.

1:13  آری، مصلحت چنین می‌دانم تا آنگاه که در این خیمه ساکنم، شما را از طریق یادآوری بر‌‌انگیزانم،

1:14  زیرا می‌دانم بزودی این خیمه را وداع خواهم گفت، چنانکه خداوندِ ما عیسی مسیح مرا آگاهانید.

1:15  از این‌‌رو هر‌‌چه در توان دارم خواهم کرد تا بتوانید پس از رحلتم همواره این امور را به یاد آورید.

1:16  زیرا آنگاه که آمدنِ پرقدرتِ خداوندمان عیسی مسیح را به شما اعلام می‌کردیم، از پی افسانه‌هایی که زیرکانه ابداع شده باشند نرفته بودیم، بلکه کبریای او را به چشم دیده بودیم.

1:17  او از خدای پدر، جلال و اکرام یافت و سروشی از جلال کبریایی به او در‌‌رسید که، «این است پسر محبوبم که از او خشنودم.»

1:18  ما خود بر آن کوه مقدّس با او بودیم و آن سروش آسمانی را به‌‌گوش شنیدیم.

1:19  بعلاوه، کلامِ بس مطمئن انبیا را داریم که نیکوست بدان توجه کنید، چرا که همچون چراغی در مکان تیره و تار می‌درخشد تا آنگاه که سپیده بر‌‌دمد و ستارة صبح در دلهایتان طلوع کند.

1:20  قبل از هر چیز، بدانید که هیچ وحیِ کتب مقدّس زاییدة تفسیر خودِ نبی نیست.

1:21  زیرا وحی هیچگاه به ارادة انسان آورده نشد، بلکه آدمیان تحت نفوذ روح‌القدس از جانب خدا سخن گفتند.

Chapter 2

2:1  امّا در میان قوم، انبیای دروغین نیز بودند، همان‌‌گونه که در میان شما نیز معلمان دروغین خواهند بود که پنهانی بدعتهای مهلک خواهند آورد و حتی سروری را که ایشان را خریده، انکار خواهند کرد و این‌‌گونه، هلاکتی سریع بر خود فرو خواهند آورد.

2:2  بسیاری فجور ایشان را پیروی خواهند کرد، و به‌‌سبب آنان راه حق مذمت خواهد شد.

2:3  ایشان از طمع، با توسل به سخنان فریبنده، از شما بهره‌کشی خواهند کرد. امّا محکومیتشان که از دیرباز رقم خورده، بی‌کار ننشسته و نابودی‌شان نخوابیده است!

2:4  زیرا اگر خدا بر فرشتگانی که گناه ورزیدند رحم نکرد، بلکه ایشان را در بند نهاد و در سیاهچالهای تاریک محبوس کرد تا برای داوری نگاه داشته شوند؛

2:5  و اگر بر دنیای قدیم نیز رحم نکرد، بلکه بر آن عالمِ بی‌دینان توفان فرستاد و تنها نوح، آن واعظِ پارسایی را، با هفت تن دیگر محفوظ داشت؛

2:6  و اگر شهرهای سُدوم و غَمورَه را خاکستر نمود و به نابودی محکوم کرد و عبرتی ساخت از سرانجام بی‌دینی،

2:7  و لوطِ پارسا را که از فجور بی‌دینان به‌‌ستوه آمده بود، رهایی بخشید –

2:8  زیرا آن مردِ پارسا هر روزه در میان ایشان به‌‌سر می‌برد و روحِ پارسایش از دیدن و شنیدن کردار قبیحشان در عذاب بود –

2:9  پس خداوند می‌داند چگونه پارسایان را از آزمایشها برهاند و گنهکاران را برای مکافات روز داوری نگاه دارد،

2:10  بخصوص آنان را که در پی تمایلاتِ فاسدِ نفس خویشند و اقتدار خداوند را خوار می‌شمارند. اینان چنان گستاخند و متکبّر که از اهانت به بزرگان آسمانی پروایی ندارند؛

2:11  حال آنکه حتی فرشتگان که از قدرت و اقتدار بیشتر نیز برخوردارند، هرگز به هنگام اعلام محکومیتِ خداوند بر این بزرگان، اهانتشان نمی‌کنند.

2:12  در مقابل، این مردمان همچون وحوش عاری از شعور، تنها تابع غرایز خویشند، و زاده شده‌اند تا به دام افتند و هلاک گردند. اینان در اموری اهانت می‌ورزند که از آن هیچ شناختی ندارند. پس به‌‌سان وحوش نیز هلاک خواهند شد

2:13  و در سزای آن بدی که کرده‌اند، بد خواهند دید. تفریح اینان عیش و عشرت در روز روشن است. لکه‌های ننگی هستند که حتی به هنگام شرکت در ضیافت با شما، از غرقه شدن در لذات فریبندة خویش دست بر‌‌نمی‌کشند.

2:14  چشمانی دارند پر از زنا که همواره در کمین گناه است. این ملعونان، سست‌مایگان را اغوا می‌کنند و در طمع‌ورزی بسی چیره‌دستند!

2:15  راه راست را ترک گفته و با در پیش گرفتن راه بَلعام بن بِعور که مزد ناراستی را دوست می‌داشت، گمراه گشته‌اند.

2:16  امّا بَلعام به‌‌سبب بدکرداری‌اش از زبان الاغی توبیخ شد. حیوان بی‌زبان همانند انسان سخن گفت و بر دیوانگی نبی لگام زد.

2:17  این معلمان دروغین، چشمه‌هایی بی‌آب و بخارهایی رانده از تندبادند که تاریکی مطلق برایشان مقرر است.

2:18  زیرا سخنان تکبّرآمیز و باطل می‌گویند و با بهره‌جویی از تمایلات نفس و شهوت‌انگیزی، کسانی را که بتازگی از چنگ گمراهان رسته‌اند، اغوا می‌کنند.

2:19  بدیشان وعدة آزادی می‌دهند، حال آنکه خود بندة فسادند؛ چه، آدمی بندة هر آن‌‌چیزی است که بر او مسلط است.

2:20  زیرا اگر آنان که با شناخت خداوند و نجات‌دهندة ما عیسی مسیح، از فساد دنیا رستند، باز بدان گرفتار و مغلوب آیند، سرانجامشان بدتر از آغاز خواهد بود.

2:21  بهتر آن می‌بود که از آغاز، راه پارسایی را نمی‌شناختند، تا اینکه پس از شناختن، از حکم مقدّسی که بدیشان سپرده شد، روی بر‌‌تابند.

2:22  پس آنان مصداق این مَثَلِ راستین‌اند که: «سگ به قی خود باز‌‌می‌گردد»، و خوک شسته شده، به غلتیدن در گِل.»

Chapter 3

3:1  ای عزیزان، این نامة دوّم است که به شما می‌نویسم. هر دو نامه را به‌‌قصد یادآوری نگاشتم تا شما را به تفکری سالم بر‌‌انگیزانم،

3:2  تا کلامی را که پیامبران مقدّس در ایام گذشته گفته‌اند، به یاد آرید و نیز حکم خداوند و نجات‌دهندة ما را که به‌‌واسطة رسولان شما بیان شد.

3:3  قبل از هر چیز، بدانید که در ایام آخر استهزاکنندگانی ظهور خواهند کرد که پیرو امیال پلیدشان خواهند بود و استهزاکنان

3:4  خواهند گفت: «پس چه شد وعدة آمدن او؟ از زمانی که پدران ما به خواب رفتند، همه چیز همان‌‌گونه است که از بدو آفرینش بود!»

3:5  بدین‌‌سان،آنان به‌‌عمد بر این حقیقت چشم می‌پوشند که به کلام خدا آسمانها از قدیم بود و زمین از آب و به‌‌وسیلة آب شکل گرفت؛

3:6  و به‌‌وسیلة همین آب، دنیای آن زمان غرق و نابود شد.

3:7  و به همان کلام، آسمانها و زمین کنونی برای آتش ذخیره شده است و تا روز داوری و هلاکت بی‌دینان نگاه داشته می‌شود.

3:8  امّا ای عزیزان، از این نکته غافل مباشید که نزد خداوند یک روز همچون هزار سال است و هزار سال همچون یک روز.

3:9  بر‌‌خلاف گمان برخی، خداوند در انجام وعده‌اش تأخیر نمی‌ورزد، بلکه با شما بردبار است، چه نمی‌خواهد کسی هلاک شود بلکه می‌خواهد همگان به توبه گرایند.

3:10  امّا روز خداوند چون دزد خواهد آمد، که در آن آسمانها با غریوی مهیب از میان خواهد رفت و اجرام سماوی به‌‌وسیلة آتش نابود شده، زمین و همة کارهایش عیان خواهد شد.

3:11  پس حال که نابودی اینها همه بدین‌‌صورت مقرر است، شما چگونه مردمانی باید باشید؟ بر شماست که زندگی مقدّس و خداپسندانه‌ای داشته،

3:12  انتظار روز خدا را بکشید و فرا‌‌رسیدن آن را بشتابانید. آن روز سبب خواهد شد که آسمانها در آتش محو و نابود شوند و اجرام سماوی از گرما ذوب گردند.

3:13  امّا ما بنا بر وعدة او مشتاقانه در انتظار آسمان و زمینی جدید هستیم که منزلگه پارسایی است.

3:14  پس ای عزیزان، حال که این امور را انتظار می‌کشید، به سعی تمام بکوشید تا در حضور او بی‌لکه و بی‌عیب و در صلح یافت شوید.

3:15  و شکیبایی خداوندِ ما را رستگاری بینگارید، همان‌‌گونه که برادر عزیز ما پولُس نیز مطابق حکمتی که به او عطا شده است، به شما نوشت.

3:16  او در همة نامه‌های خود چنین می‌نویسد، هر‌‌آنگاه که از این امور سخن می‌گوید. نامه‌های او شامل مطالبی است که درکش دشوار است و جاهلان و سست‌مایگان تحریفش می‌کنند، همان‌‌گونه که با دیگر نوشته‌های مقدّس چنین می‌کنند، و این موجب هلاکتشان خواهد شد.

3:17  پس شما ای عزیزان، حال که این را می‌دانید، بهوش باشید مبادا به راه نادرستِ بی‌دینان گمراه شوید و پایداریتان را از کف بدهید،

3:18  بلکه در فیض و شناخت خداوند و نجات‌دهندة ما عیسی مسیح نمو کنید، که او را از حال تا ابدالآباد جلال باد! آمین.