WelBeiblNet - Job - 19

19:1  Dyma Job yn ateb:

19:2  “Am faint mwy dych chi'n mynd i'm poenydio, a'm dryllio gyda'ch areithio?

19:3  Dych chi'n fy nwrdio i dro ar ôl tro, ac yn ymosod arna i'n gwbl haerllug.

19:4  A hyd yn oed petai'n wir fy mod ar fai, dim ond fi fyddai'n dioddef wedyn!

19:5  Ond mae'n rhaid i chi ddangos eich bod chi'n well na fi, a defnyddio'r hyn dw i'n ddiodde i brofi eich pwynt!

19:6  Dylech weld fod Duw wedi gwneud cam â mi; mae wedi f'amgylchynu ac yn gwarchae yn fy erbyn.

19:7  Dw i'n gweiddi, ‘Trais!’ ond does neb yn ateb; gweiddi am help, ond does dim tegwch.

19:8  Mae Duw wedi blocio fy ffordd; alla i ddim dianc! Mae wedi gwneud fy llwybr yn dywyll.

19:9  Mae wedi dwyn fy urddas oddi arna i, a thynnu'r goron oddi ar fy mhen.

19:10  Mae wedi fy mwrw i lawr yn llwyr – mae hi ar ben arna i! Mae fy ngobaith wedi mynd, fel coeden wedi'i diwreiddio.

19:11  Mae e wedi gwylltio'n lân gyda mi, ac yn fy nhrin fel un o'i elynion.

19:12  Mae ei fyddin yn ymosod gyda'i gilydd, wedi codi rampiau i warchae yn fy erbyn a gwersylla o gwmpas fy mhabell.

19:13  Mae wedi gwneud i'm perthnasau gadw draw; dydy'r bobl sy'n fy nabod i ddim eisiau gwybod.

19:14  Mae fy nghymdogion wedi troi cefn arna i, a'm ffrindiau gorau wedi anghofio amdana i.

19:15  Mae fy morynion yn fy nhrin i fel dieithryn – fel petawn i'n rhywun o wlad arall.

19:16  Dw i'n galw fy ngwas, ond dydy e ddim yn ateb, er fy mod yn crefu arno i ddod.

19:17  Mae fy anadl yn atgas i'm gwraig, a dw i'n drewi'n ffiaidd i'm teulu.

19:18  Mae hyd yn oed plant bach yn gwneud sbort am fy mhen; pan dw i'n codi, maen nhw'n gwawdio.

19:19  Mae fy ffrindiau agosaf yn fy ffieiddio; a'r rhai dw i'n eu caru wedi troi yn fy erbyn.

19:20  Dw i'n ddim byd ond croen ac esgyrn a dw i'n dal yma o drwch blewyn!

19:21  Byddwch yn garedig ata i! Chi ydy fy ffrindiau! Mae Duw wedi fy nharo i!

19:22  Pam mae'n rhaid i chi hefyd fy erlid, fel Duw? Oes yna ddim diwedd ar eich ymosodiadau?

19:23  O na fyddai fy ngeiriau yn cael eu hysgrifennu i lawr, a'u cofnodi'n glir mewn sgrôl;

19:24  eu naddu ar graig gyda chŷn haearn, a'u llenwi â phlwm i gael eu gweld am byth!

19:25  Ond dw i'n gwybod fod fy Amddiffynnwr yn fyw, ac yn y diwedd y bydd yn sefyll ar y ddaear i dystio ar fy rhan,

19:26  hyd yn oed ar ôl i'm croen i gael ei ddifa. Ond cael gweld Duw tra dw i'n dal yn fyw – dyna dw i eisiau,

19:27  ei weld drosof fy hun; i'm llygaid i ei weld, nid rhywun arall: dw i'n hiraethu am hynny fwy na dim.

19:28  Wrth ofyn, ‘Sut allwn ni ei erlid e?’ ac wrth ddweud, ‘Arno fe'i hun mae'r bai!’

19:29  dylech chi ofni cael eich cosbi eich hunain – mae eich dicter chi'n haeddu ei gosbi â'r cleddyf! Cofiwch fod yna farn i ddod!”