WelBeiblNet - Job - 9

9:1  Dyma Job yn ateb:

9:2  “Wrth gwrs, dw i'n gwybod fod hyn i gyd yn wir! Sut all person dynol fod yn gyfiawn o flaen Duw?

9:3  Er y carai rhywun ddadlau ei achos gydag e, fyddai rhywun ddim yn gallu ateb un o bob mil o'i gwestiynau!

9:4  Mae Duw mor ddoeth a grymus – pwy sydd wedi'i herio a dod allan yn un darn?

9:5  Mae e'n symud mynyddoedd heb rybudd, ac yn eu bwrw wyneb i waered yn ei ddig.

9:6  Mae'n ysgwyd y ddaear o'i lle, nes bod ei cholofnau'n crynu.

9:7  Mae'n rhoi gorchymyn i'r haul beidio tywynnu, ac yn cloi y sêr dan sêl.

9:8  Mae e'n lledu'r awyr, ac yn sathru tonnau'r môr.

9:9  Fe wnaeth yr Arth ac Orion, Pleiades a chlystyrau sêr y de.

9:10  Mae'n gwneud pethau mawr, tu hwnt i'n deall ni, a phethau rhyfeddol na ellir byth eu cyfrif.

9:11  Ond petai'n pasio heibio allwn i mo'i weld; mae'n symud yn ei flaen heb i mi sylwi.

9:12  Petai'n cymryd rhywbeth, pwy all ei stopio? Pwy fyddai'n meiddio dweud, ‘Beth wyt ti'n wneud?’

9:13  Duw ydy e, a dydy e ddim yn atal ei ddigofaint; mae helpwyr bwystfil y môr wedi'u bwrw i lawr.

9:14  Felly pa obaith sydd i mi ei ateb, a dod o hyd i ddadleuon yn ei erbyn?

9:15  Er fy mod i'n ddieuog, alla i mo'i ateb, dim ond pledio am drugaredd gan fy Marnwr.

9:16  Hyd yn oed petai'n ymateb i'm gwŷs, allwn i ddim bod yn siŵr y byddai'n gwrando arna i –

9:17  oherwydd mae'n fy sathru i am y nesa peth i ddim, ac wedi fy anafu drosodd a throsodd am ddim rheswm.

9:18  Dydy e ddim yn rhoi cyfle i mi ddal fy ngwynt, dim ond fy llenwi â gwenwyn chwerw!

9:19  Os mai prawf cryfder ydy hyn – fe ydy'r Un cry! Os mai cwestiwn o bwy sy'n iawn – pwy sy'n mynd i'w alw e i'r llys?

9:20  Er fy mod i'n ddieuog, byddai fy ngeiriau'n fy nghondemnio i; er fy mod i'n ddi-fai, byddai e'n dangos i mi fy mod yn euog.

9:21  Dydw i ddim ar fai, ond dw i'n poeni dim beth fydd yn digwydd i mi; dw i wedi cael llond bol ar fywyd!

9:22  ‘Does dim gwahaniaeth!’, dyna dw i'n ddweud, ‘Mae e'n dinistrio'r di-fai a'r euog fel ei gilydd.’

9:23  Pan mae ei chwip yn dod â marwolaeth sydyn, mae e'n chwerthin ar anobaith y dieuog.

9:24  Mae'r tir wedi'i roi yn nwylo pobl ddrwg, ac mae Duw'n rhoi mwgwd dros lygaid ei barnwyr. Os nad fe sy'n gwneud hyn, yna pwy sydd?

9:25  Mae dyddiau fy mywyd yn mynd heibio'n gynt na rhedwr; yn rhuthro i ffwrdd heb i mi weld hapusrwydd.

9:26  Maen nhw'n llithro heibio fel cychod brwyn, neu fel eryr yn disgyn ar ei ysglyfaeth.

9:27  Os dweda i, ‘Dw i'n mynd i stopio cwyno, dw i am wenu a bod yn hapus,’

9:28  dw i'n dychryn wrth feddwl beth fydda i'n ei ddiodde nesa. Dw i'n gwybod wnei di ddim gadael i mi fynd!

9:29  Dw i'n cael fy nghyfri'n euog beth bynnag, felly beth ydy'r pwynt ymdrechu?

9:30  Petawn i'n ymolchi â sebon, ac yn sgwrio fy nwylo â soda,

9:31  byddet ti'n fy suddo mewn carthion nes bod hyd yn oed fy nillad yn ffiaidd i mi.

9:32  Nid creadur dynol fel fi ydy Duw, felly alla i ddim dweud, ‘Gad i ni fynd i gyfraith!’

9:33  O na fyddai canolwr rhyngon ni, i osod ei law ar y naill a'r llall ohonon ni!

9:34  Rhywun i symud gwialen Duw oddi arna i fel bod dim rhaid i mi ddychryn ac arswydo o'i flaen.

9:35  Byddwn i'n siarad yn agored wedyn, heb ofni; ond fel mae pethau, alla i ddim gwneud hynny.