VulgHetzenauer - Job - 6

6:1  Respondens autem Iob, dixit:

6:2  Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.

6:3  Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:

6:4  Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.

6:5  Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?

6:6  Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?

6:7  Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.

6:8  Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?

6:9  Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?

6:10  Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.

6:11  Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?

6:12  Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.

6:13  Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.

6:14  Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.

6:15  Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.

6:16  Qui timent pruinam, irruet super eos nix.

6:17  Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.

6:18  Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.

6:19  Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.

6:20  Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.

6:21  Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.

6:22  Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?

6:23  Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?

6:24  Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.

6:25  Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?

6:26  Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.

6:27  Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.

6:28  Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.

6:29  Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.

6:30  Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.