Site uses cookies to provide basic functionality.

OK
GENESIS
Prev Up Next
Chapter 2
Gene WelBeibl 2:1  Felly gorffennodd Duw y gwaith o greu y bydysawd a phopeth sydd ynddo.
Gene WelBeibl 2:2  Ar y seithfed diwrnod dyma Duw yn gorffwys, am ei fod wedi gorffen ei holl waith.
Gene WelBeibl 2:3  Bendithiodd Duw y seithfed diwrnod a'i wneud yn ddiwrnod arbennig, am mai dyna'r diwrnod roedd e wedi gorffwys ar ôl gorffen y gwaith o greu.
Gene WelBeibl 2:4  Dyma hanes y bydysawd yn cael ei greu: Pan wnaeth Duw y bydysawd,
Gene WelBeibl 2:5  doedd dim planhigion gwyllt na llysiau yn tyfu ar y tir. Doedd Duw ddim eto wedi gwneud iddi lawio, a doedd neb chwaith i weithio ar y tir.
Gene WelBeibl 2:6  Ond roedd dŵr yn codi o'r ddaear ac yn dyfrio wyneb y tir.
Gene WelBeibl 2:7  Dyma'r ARGLWYDD Dduw yn siapio dyn o'r pridd. Wedyn chwythodd i'w ffroenau yr anadl sy'n rhoi bywyd, a daeth y dyn yn berson byw.
Gene WelBeibl 2:8  Yna dyma'r ARGLWYDD Dduw yn plannu gardd tua'r dwyrain, yn Eden, a rhoi'r dyn roedd wedi'i siapio yno.
Gene WelBeibl 2:9  Wedyn gwnaeth yr ARGLWYDD Dduw i goed o bob math dyfu o'r tir – coed hardd gyda ffrwythau arnyn nhw oedd yn dda i'w bwyta. Yng nghanol yr ardd roedd y goeden sy'n rhoi bywyd a'r goeden sy'n rhoi gwybodaeth am bopeth – da a drwg.
Gene WelBeibl 2:10  Roedd afon yn tarddu yn Eden ac yn dyfrio'r ardd. Wedyn roedd yn rhannu'n bedair cangen.
Gene WelBeibl 2:11  Pison ydy enw un. Mae hi'n llifo o gwmpas gwlad Hafila, lle mae aur
Gene WelBeibl 2:12  – aur pur iawn, ac mae perlau ac onics yno hefyd.
Gene WelBeibl 2:13  Gihon ydy enw'r ail afon. Mae hi yn llifo o gwmpas gwlad Cwsh.
Gene WelBeibl 2:14  Tigris ydy enw'r drydedd afon. Mae hi'n llifo i'r dwyrain o ddinas Ashŵr. Ac Ewffrates ydy enw'r bedwaredd afon.
Gene WelBeibl 2:15  Dyma'r ARGLWYDD Dduw yn cymryd y dyn a'i osod yn yr ardd yn Eden, i'w thrin hi a gofalu amdani.
Gene WelBeibl 2:16  A dyma fe'n rhoi gorchymyn i'r dyn: “Cei fwyta ffrwyth unrhyw goeden yn yr ardd,
Gene WelBeibl 2:17  ond paid bwyta ffrwyth y goeden sy'n rhoi gwybodaeth am bopeth – da a drwg. Pan wnei di hynny byddi'n siŵr o farw.”
Gene WelBeibl 2:18  Dwedodd yr ARGLWYDD Dduw wedyn, “Dydy e ddim yn beth da i'r dyn fod ar ei ben ei hun. Dw i'n mynd i wneud cymar iddo i'w gynnal.”
Gene WelBeibl 2:19  A dyma'r ARGLWYDD Dduw yn siapio pob math o anifeiliaid ac adar o'r pridd, ac yn gwneud iddyn nhw ddod at y dyn i weld beth fyddai'n eu galw nhw. Y dyn oedd yn rhoi enw i bob un.
Gene WelBeibl 2:20  Rhoddodd enwau i'r anifeiliaid, i'r adar, ac i'r bywyd gwyllt i gyd, ond doedd run ohonyn nhw yn gwneud cymar iddo i'w gynnal.
Gene WelBeibl 2:21  Felly dyma'r ARGLWYDD Dduw yn gwneud i'r dyn gysgu'n drwm. Cymerodd ddarn o ochr y dyn, a rhoi cnawd yn ei le.
Gene WelBeibl 2:22  Wedyn dyma'r ARGLWYDD Dduw yn ffurfio dynes allan o'r darn oedd wedi'i gymryd o'r dyn, a dod â hi at y dyn.
Gene WelBeibl 2:23  A dyma'r dyn yn dweud, “O'r diwedd! Un sydd yr un fath â fi! Asgwrn o'm hesgyrn, a chnawd o'm cnawd. ‛Dynes‛ fydd yr enw arni, am ei bod wedi'i chymryd allan o ddyn.”
Gene WelBeibl 2:24  Dyna pam mae dyn yn gadael ei dad a'i fam ac yn cael ei uno â'i wraig. Byddan nhw'n dod yn uned deuluol newydd.
Gene WelBeibl 2:25  Roedd y dyn a'i wraig yn hollol noeth, a doedd ganddyn nhw ddim cywilydd.